سیگِر هاردِرسون، معلم بازنشسته تاریخ، در مقاله‌ای که روز جمعه، ۲۲ آوریل ۲۰۲۲، برای روزنامه گاردین نوشت، به توضیح یکی از تجربه‌های خاص زندگی‌اش، یعنی تاسیس بزرگ‌ترین موزه آلت‌های جنسی جهان، پرداخت.

هاردرسون در مقاله‌اش می‌نویسد فکر تاسیس چنان موزه‌ای نخستین بار در سال ۱۹۷۴ به ذهنش رسید. بر اساس مقاله وی، چنان فکری در ابتدای امر به یک شوخی شبیه بود اما او با گذشت زمان توانست شمار قابل توجهی از آلت‌های مردانه مربوط به موجودات پستان‌دار را جمع‌آوری کند.

هاردرسون در بخشی از مقاله‌اش چنین می‌نویسد: «تا سال ۱۹۹۷، من ۶۳ نمونه را گردآوری کردم و داستان مربوط به مجموعه‌ام در حال تبدیل شدن به داستانی شناخته شده بود.»

«موزه فالولوژی ایسلند»، با نمایش آلت‌های جنسی برخی حیوان‌های مذکر، در ماه اوت سال ۱۹۹۷، و با مدیریت سیگر هادرسون، تاسیس شد. با این‌حال از سال ۲۰۱۱ به این سو، مدیریت «موزه فالولوژی ایسلند» بر عهده پسر سیگر هاردرسون قرار دارد. این موزه در حال حاضر بیش از ۳۰۰ آلت جنسی مردانه مربوط به صد موجود پستان‌دار را جمع‌آوری کرده است که بزرگ‌ترین آلت تناسلی، با ۱۷۰ سانتی‌متر، به نهنگ آبی تعلق دارد و کوچک‌ترین آن‌ها، با ۲ میلی‌متر، به همستر.   

همزمان با تغییر مدیریت، گرداننده‌های این موزه تصمیم گرفتند تا آلت‌‌های مردانه انسانی را نیز جمع‌آوری کنند. به این ترتیب نخستین آلت مردانه انسانی در ژوییه سال ۲۰۱۱ در «موزه فالولوژی ایسلند» به نمایش گذاشته شد. هادرسون در این‌باره می‌نویسد:«ما [در این موزه] یک آلت جنسی مردانه مربوط به انسان نیز نمایش می‌دهیم که به مردی ۹۵ ساله تعلق داشت و، طبق وصیت‌نامه وی، در سال ۲۰۱۱ به موزه ما تعلق پیدا کرد.»

با این وجود، آلت تناسلی آن مرد ۹۵ ساله تنها نمونه‌ انسانی موجود در «موزه فالولوژی ایسلند» نیست. بنابر اظهارات هادرسون دو مرد جوان از آلمان و آفریقا نیز وصیت کرده‌اند تا پس از مرگ، آلت‌های جنسی آن‌ها به این موزه تعلق بگیرد.

سیگر هادرسون در حال حاضر ۸۰ ساله است و دوران بازنشستگی اش را در شهری کوچک، واقع در شمال ایسلند، سپری می‌کند.