نفسیه بلخی ۲۳ ساله و محمد غلامی ۳۰ ساله که در یک مرکز درمانی خصوصی در شهر مزارشریف کار می‌کردند، بعدازظهر روز جمعه ۱۲ فروردین در حومه شهر مزارشریف به طرزی مرموز به قتل رسیدند. نفیسه قابله بود و محمد غلامی، مسوولیت یک داروفروشی را به عهده داشت.

یکی از نزدیکان نفیسه به‌شرط فاش نشدن نامش به ایندیپندنت فارسی گفت: «بعدازظهر روز جمعه، نفیسه و محمد غلامی از مرکز درمانی در ناحیه علی چوپان به سمت مرکز شهر در حرکت بودند که ایست بازرسی طالبان آن‌ها را متوقف کرد. وقتی افراد طالبان متوجه شدند که این دو نفر با هم نسبت خانوادگی ندارند، آنان را بازداشت کردند.» طالبان، نفیسه و محمد را به دلیل نقض قوانین این گروه در مورد ممنوعیت گشت‌وگذار زنان و مردان نامحرم بازداشت کرد.

به گفته این منبع آگاه از لحظه‌ بازداشت نفیسه تماس او با خانواده‌اش قطع شد، اما تلاش‌ها برای یافتن او ادامه داشت تا این که صبح روز شنبه پیکر تیرباران شد‌ه‌اش در بیمارستان مرکزی شهر مزارشریف به خانواده‌اش تحویل داده شد.

پیکر محمد غلامی، همکار نفیسه نیز صبح روز شنبه، از بیمارستان مرکزی شهر مزارشریف، به خانواده‌اش تحویل داده شد. طالبان به خانواده‌های نفیسه و محمد گفتند، پیکرهای تیرباران شده آنان را در شهرک عمر فاروق در شرق شهر مزارشریف تحویل بگیرند.

این منبع آگاه افزود نفیسه برای این‌که به تنهایی به محل کار نرود خواهرزاده چهارساله‌اش را با خود برده بود. پس از بازداشت نفیسه، مردم کودک رها شده در خیابان را به مسجد بردند و سپس به خانواده‌اش تحویل دادند.

این منبع آگاه تصریح کرد نفیسه و محمد در حوزه هفتم امنیتی شهر مزارشریف بازداشت و سپس ناپدید شد، اما فرمانده این حوزه امنیتی طالبان مسئولیت قتل نفیسه و محمد را نپذیرفته است. این منبع آگاه افزود نفیسه پس از بازداشت به‌شدت شکنجه شده بود و روی بدنش آثار ضربه‌های چاقو و ۱۲ گلوله دیده می‌شد.

طالبان همواره در مورد قتل افراد به‌ویژه قتل زنان و فعالان مدنی اظهار بی‌اطلاعی می‌کند و در بیشتر موارد این قتل‌ها را ‌ناموسی جلوه می‌دهد تا خانواده‌های قربانیان جرات اعتراض نداشته باشند. اوایل ماه مارس نیز پیکرهای تیرباران شده دو دختر جوان در دشت شادیان در حومه شهر مزارشریف پیدا شد. از زمان تسلط طالبان بر افغانستان بازداشت، قتل‌، آدم‌ربایی و ناپدید شدن فعالان مدنی، زنان، کنشگران و نظامیان دولت پیشین به شکل کم‌سابقه‌ای افزایش یافته است.

سازمان ملل متحد، کشورهای جهان و نهادهای مدافع حقوق بشر همواره به عملکرد ضد حقوق بشر طالبان اعتراض کرده‌اند، اما طالبان هیچ‌گاه مسئولیت این حوادث را نپذیرفته است. شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، ریچارد بنت را به سمت گزارشگر ویژه حقوق بشر در افغانستان تعیین کرد. ریچارد بنت مسئولیت دارد تا رویدادهای مرتبط با حقوق بشر را در افغانستان پیگیری کند و به سازمان ملل گزارش دهد.