گروه عدالت علی که پیش‌تر تصاویر دوربین‌های مداربسته زندان اوین را منتشر کرده بود، اسناد جدیدی را مرتبط با این زندان در اختیار برخی رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور قرار داده که با رده «محرمانه» طبقه‌بندی شده‌‌اند. (ایندیپندنت فارسی نمی‌تواند به طور مستقل اصالت این مدارک را تایید کند)

در این اسناد عموما مقامات بالادست از مقامات زندان اوین می‌خواهند به سرکوب زندانیان ادامه دهند و بخصوص واهمه نفوذ اعتراضات سراسری بر زندان‌ها در میان مقامات جمهوری اسلامی را نشان می‌دهد. در یکی از اسناد به مورخ ۲۸ آبان ۱۳۹۸ که به امضای سرپرست حفاظت و اطلاعات زندان اوین رسیده آمده است: «با توجه برخی تحرکات مبنی بر تجمع غیرقانونی و اغتشاش خیابانی در شهرستان‌های استان‌های مختلف به بهانه اعتراض به سهمیه بندی و افزایش قیمت بنزین، احتمال بروز اقدامات خرابکارانه در سطح خیابان‌ها و تعرض به اماکن دولتی از جمله اماکن قوه قضائیه وجود دارد.» این سند از مقامات زندان اوین می‌خواهد در همین راستا «اقدامات حفاظتی» را تشدید کنند.

در این اسناد آمده است که هرگونه اعتراض، اعتصاب غذا و انتشار بیانیه یا نامه و حتی انجام مصاحبه توسط زندانیان باید امر «مجرمانه» تلقی شود. غلامرضا محمدی، سرپرست وقت حفاظت اطلاعات اوین، در یکی از این اسناد خواستار تنبیه زندانیان به دلیل انتشار نامه، بیانیه و فایل صوتی در فضای مجازی شده است. محمدی در این سند می‌گوید گرفتن حق ملاقات حضوری از نازنین زاغری-رتکلیف، زندانی شناخته‌شده ایرانی-بریتانیایی، «موفق» بوده است چرا که باعث شده او اعتصابش را خاتمه دهد. در نامه‌ای دیگر آمده است که مسئولان زندان در دیدارهای نسرین ستوده با خانواده‌اش ایجاد مزاحمت کرده‌اند.

محمدی از سرپرست وقت بازداشتگاه اوین می‌خواهد «زندانیان خاطی» را از بقیه جدا کند و امکانات رفاهی‌شان، از جمله ملاقات‌های حضوری و خصوصی، را محدود کند.

این اسناد شامل آمار و ارقام هم هست. مثلا یکی از نامه‌ها می‌گوید تعداد زندانیان موجود در بازداشت‌گاه اوین در تاریخ ۳۰ تیر ۱۳۹۹، ۲۶۹۵ نفر بوده است.

«عدالت علی» می‌گوید با هدف افشاگری این اسناد را به رسانه‌ها فرستاده است. رسانه‌هایی که اسناد را منتشر کردند می‌گویند که نمی‌توانند مستقلا اصالت این مدارک را تایید کنند.

عدالت علی در ۳۱ مرداد فیلم‌هایی از بدرفتاری مسئولان اوین با زندانیان را در اختیار رسانه‌ها قرار داد.  این گروه هکری گفته بود با هک کردن دوربین‌های امنیتی زندان اوین به آن فیلم‌ها دست پیدا کرده است.

در اسناد جدید آمده است که مقامات اوین به شدت نگران درز کردن اطلاعات از این زندان هستند. یکی از این اسناد خواهان توقف تردد «افراد متفرقه به مراکز بایگانی و نگهداری اسناد» می‌شود.

اسناد درزکرده در ضمن پر از اشاره‌ به نام زندانیان مشخص است. مثلا علی چهارمحلی، مدیر بازداشتگاه اوین، در نامه‌ای به مریم اکبری‌منفرد و اعتصاب غذایش می‌پردازد و او را به «هتک حرکت و توهین به مامورین» متهم می‌کند. اکبری‌منفرد ۴۵ ساله متهم به هواداری از سازمان مجاهدین خلق است. گفته می‌شود این زندانی حاضر در بند نسوان زندان اوین، سه برادر و یک خواهر خود را در اعدام‌های تابستان ۶۷ از دست داده است. چهارمحلی در نامه خود تاکید می‌کند که اکبری‌منفرد همچنان با جمهوری اسلامی مخالف است و خواهان انتقال او به ندامتگاه شهر ری می‌شود.

محمد نوری‌زاد نیز موضوع برخی نامه‌ها است و مسئولین در مورد اقدامات او و اعتصاب غذایش شکایت می‌کنند. مثلا محمدی خطاب به رئیس حفاظت و اطلاعات زندان‌های استان تهران می‌گوید نوری‌زاد از وقتی به بازداشتگاه اوین رفته «مکررا اقدام به نشر اکاذیب و صدور بیانیه» کرده است. محمدی می‌گوید کارت تلفن نوری‌زاد را مدتی «با دستور قضایی» گررفته بودند و پس از اخذ تعهد مبنی بر عدم مصاحبه و انتشار بیانیه هست که کارتش را دوباره فعال کرده‌اند اما او همچنان به انجام مصاحبه و صدور بیانیه ادامه داده است.

در روایت محمدی آمده است که نوری‌زاد موفق شده با تلفن همسرش تماس بگیرد و از راه «دایورت» کردن (منتقل کردن تماس) آن مستقیما با شبکه تلویزیونی «کلمه» مصاحبه کند. به گفته این مسئول اوین، محمدی در گفتگو با این رسانه نزدیک به طرفداران میرحسین موسوی به جمهوری اسلامی و آیت‌الله‌ها خمینی و خامنه‌ای «توهین» کرده و در مورد نوید افکاری، کشتی‌گیری که توسط جمهوری اسلامی اعدام شده، «صحبت‌های کذب» کرده است.

دراویش گنابادی جزو گروه‌هایی هستند که مقامات در این نامه‌ها با نفرت از آن‌ها صحبت می‌کند. یکی از این نامه‌ها این اقلیت مذهبی را «گروه‌های تروریستی» و هم‌ردیف با «داعش و ری‌استارت» می‌نامد و از مقامات می‌خواهد نسبت به آنها «هشیار» باشند.

از دیگر سندها نمونه‌ای به تاریخ ۴ دی ۱۳۹۸ است که در آن اداره کل زندان‌های استان تهران—یگان حفاظت از ماموران می‌خواهد در صورت لزوم در سرکوب زندانیان از سلاح گرم استفاده کنند.

در این نامه‌های پرشمار مسائل ریز و درشت بسیار دیگری هم مطرح شده‌اند. مثلا وضع «نامناسب» ندامتگاه خورین ورامین که در آن به رواج ویروس کرونا و وضعیت فجیع بهداشتی اشاره شده است و این واقعیت که زندانیان بیمار به مراکز درمانی فرستاده نمی‌شوند.

زندان اوین که در سال ۱۳۵۰ افتتاح شد از مشهورترین زندان‌های ایران و محل نگهداری بسیاری از زندانیان سیاسی است. در سال‌های اخیر این زندان جایگاه اعدام‌ و شکنجه و نقض گسترده حقوق بشر بوده است. وزارت خزانه‌داری آمریکا در بهار ۱۳۹۷ (در زمان دولت دونالد ترامپ) این زندان را به دلیل نقض حقوق بشر تحریم کرد. اتحادیه اروپا نیز در فروردین ۱۴۰۰ این زندان را به همراه دو زندان دیگر (فشافویه و رجایی‌شهر) به دلیل نقش‌شان در کشتار و سرکوب معترضان در اعتراضات سراسری آبان‌ ۱۳۹۸ در ایران تحریم کرد.