ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، از دانیل فوت، فرستاده ویژه آمریکا در هائیتی  به دلیل دروغ گفتن در استعفانامه خود و ابراز نکردن شفاف نگرانی‌هایش درباره خروج مهاجران از کشور در بحران‌های متعدد مورد، انتقاد کرد.

پرایس در بیانیه‌ای که برای ایندیپندنت ارسال شد، گفت: «چندین گفتگوی سیاستی در سطح بالا درباره هائیتی انجام شده است که طی آن همه پیشنهادها، از جمله پیشنهادهای نماینده ویژه فوت، به طور کامل در یک روند دقیق و شفاف ارزیابی سیاستی مورد بررسی قرار گرفت. برخی از این پیشنهادها برای تعهد ما برای ارتقای دموکراسی در هائیتی مضر بودند و در طول روند ارزیابی سیاستی رد شدند. این که او بگوید پیشنهادهایش نادیده گرفته شده است، دروغ است.»

آقای پرایس افزود: «مایه تاسف است که به جای مشارکت در یک روند سیاست‌گذاری با محور یافتن راه‌حل، فوت،  فرستاده ویژه، هم استعفا داده است و هم شرایط استعفای خود را ناحق جلوه داده است. او نتوانست از فرصت فراوان در دوران تصدی خود برای افزایش آگاهی از نگرانی‌ها درباره مهاجرت استفاده کند و به جای آن استعفا داد.»

وی افزود: «قصد ندارم محتوای نامه استعفای او را تکرار و تجزیه و تحلیل کنم، اما می‌خواهم تاکید کنم که ما در این دولت بحثهای جاندار در باره سیاست گذاری در برخی  مسائل داریم. وظیفه کابینه رئیس جمهوری و مشاوران او ارائه بهترین توصیه به رئیس‌جمهوری است. هیچ ایده‌ای نادیده گرفته نمی‌شود، اما همه ایده‌ها ایده‌های خوبی نیستند.»

آقای فوت پس از کمتر از دو ماه در این شغل استعفا داد و استدلال کرد که نمی‌‌تواند در میان سیاست‌های «غیرانسانی» دولت بایدن به اخراج پناهجویان به کار خود ادامه دهد.

آقای فوت در نامه استعفای خود روز چهارشنبه گفت: «من خود را با تصمیم غیرانسانی و غیرسازنده ایالات متحده مبنی بر اخراج و بازگرداندن هزاران پناهنده اهل هائیتی و مهاجران غیرقانونی به کشوری که مقامات آمریکایی در آن خود به دلیل خطری که باندهای مسلح در کنترل زندگی روزمره ایجاد می‌کنند، در حصار خانه‌های امن محصور شده‌اند، همراه نمی‌کنم.»

مردم هائیتی پس از ترور رئیس جمهور جوونل موئیز در ۷ ژوئیه و بلایای طبیعی مانند زلزله ۱۴ اوت که ویرانی‌های گسترده‌ای را در پی داشت‌، از آشفتگی سیاسی در این کشور در حال فرار بوده‌اند.

به نقل از میامی هرالد، یک مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا، گفت: «او خواهان اختیارات و مسئولیت‌های نظارتی وسیع‌تری بود که به نظر ما مناسب یا محتاطانه نبود.» این مقام گفت که [دانیل فوت] بلافاصله پس از آن استعفای خود را ارائه کرد.

آقای فوت در ماه ژوئیه پس از ترور آقای موئیز به این سمت منصوب شد. وی از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ در مقام سفیر در زامبیا در دولت دونالد ترامپ فعالیت می‌کرد.

آقای فوت در نامه استعفای خود به آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، گفت که «با ناامیدی عمیق و عذرخواهی از کسانی که به دنبال تغییرات اساسی هستند» شغل خود را ترک می‌کند.

وی در این پیام تند افزود: «رویکرد سیاستی ما در قبال هائیتی عمیقاً معیوب است و توصیه‌های من یا نادیده گرفته شده و رد شده‌اند، یا روایتی متفاوت و ناویراسته که خلاف توصیه‌های من است، از آنها جلوه داده‌ شده‌ است.»

آقای فوت گفت مردم هائیتی «غرق در فقرند» و «گروگان وحشت، آدم‌ربایی‌، سرقت و کشتار به دست گروه‌های مسلح» هستند و «از زندگی تحت حکومت فاسدی رنج می‌برند» که با این گروه‌ها در اتحاد است.

آقای فوت در اعتراض به اخراج مهاجران هائیتی که خود را به مرز جنوبی آمریکا رسانده‌اند، گفت: هائیتی «به سادگی قادر به حمایت از بازگشت اجباری هزاران مهاجر فاقد غذا، سرپناه و پول نیست. و این کار فاجعه انسانی بیشتری می‌زاید که ناگزیر نیست.»

«دولت فروپاشیده نمی‌تواند امنیت یا خدمات اولیه را ارائه دهد و افزایش شمار پناهجویان به یأس و جنایت بیشتر دامن می‌زند. مهاجرت فزاینده به مرزهای ما تنها زمانی افزایش می‌یابد که بر بدبختی غیرقابل‌قبول هائیتی بیفزاییم.»

او افزود که هائیتی به «کمک فوری» و «پول برای تحویل واکسن کرونا و موارد بسیار دیگر» نیاز دارد.

آقای فوت با حمله مداخلات سیاسی بین‌المللی در هائیتی گفت که آنچه هائیتی‌ها «واقعاً می‌خواهند» این است که راه خود را «بدون مداخله خارجی در حمایت از دست‌نشانده‌های بین‌المللی و نامزدهای ترجیحی‌شان» انتخاب کنند.

 آقای فوت افزود: «هفته گذشته، ایالات متحده و دیگر سفارتخانه‌ها در پورتو پرنس بیانیه دیگری را در حمایت از نخست وزیر غیرمنتخب صاحب قدرت، آریل هنری، به عنوان رهبر موقت هائیتی منتشر کردند و به حمایت‌شان از «توافق سیاسی» با محویت او و رجحان آن بر توافق گسترده‌تری که پیشتر جامعه مدنی ارائه کرده بود، ادامه دادند.» او نامه خود را اینگونه پایان برد: «آن تکبری که باعث می‌شود باور کنیم باید ما - دوباره - برنده را انتخاب کنیم، خیلی بزرگ است. این چرخه مداخلات سیاسی بین‌المللی در هائیتی به طور مداوم نتایج فاجعه‌باری را به همراه داشته است. اثرات منفی بیشتر بر هائیتی پیامدهای فاجعه‌باری خواهد داشت‌، نه تنها در هائیتی، بلکه در ایالات متحده و همسایگان ما در نیمکره [غربی.]»