بر اساس بررسی ۹۰ پژوهش که به تاثیر فشارهای زیست‌محیطی می‌پردازند، آفت‌کش‌هایی که به کشاورزان فروخته می‌شوند دو برابر بیشتر [از آنچه تصور می‌شد] زنبورهای عسل را می‌کشند.
عواملی‌ــ که بسیاری از آن‌ها پیامد فعالیت‌های بشرند‌ــ از جمله استفاده از زمین و تغییرات اقلیمی، همراه کشاورزی متمرکز [یا کشاورزی صنعتی] و روش‌های کنترل آفت نقشی مهم در این مسئله بازی می‌کنند.
یافته‌ها حاکی از آن است آفت‌کش‌ها به‌ویژه فشار فیزیولوژیک و تغذیه‌ای که به زنبورهای عسل وارد می‌کنند، و «کوکتل» مواد شیمیایی کشاورزی که زنبورهای عسل در محیط‌های کشت صنعتی با آن مواجه می‌شوند جمعیت آن‌ها را در معرض خطر قرار می‌دهد.
به همین دلیل، پژوهشگران معتقدند فرمول‌های تجاری باید مجوز خاص خودشان را بگیرند.
دکتر هری سیویتر در گفت‌و‌گو با برنامه «از متن علم Inside Science» رادیو ۴ بی‌بی‌سی گفت: «برهم‌کنش این مواد شیمیایی را واقعا باید در نظر بگیریم.»
«ما روی آفت‌کش وقتی مجوز استفاده می‌گیرند دیگر نظارتی نداریم، بنابراین پیشنهاد می‌کنیم نظارت‌های پس از مجوز صورت بگیرد.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
دکتر سیویتر، که سرپرستی این پژوهش را بر عهده داشته است، متذکر شد که از ۳۵۶ اثر متقابلی که تیم پژوهشی بررسی کردند، احتمال مرگ جمعیت زنبورهای عسلی که در معرض مواد شیمیایی کشاورزی قرار گرفتند بیش از سایر گونه‌هاست.
او توضیح داد: «اگر جمعیتی از زنبورهای عسل در معرض آفت‌کشی قرار بگیرند که ۱۰ درصد زنبورهای عسل را می‌کشد، و آفت‌کشی دیگر که ۱۰ درصد دیگر را می‌کشد، در صورت تجمیع این دو، محتمل بدانید که ۲۰ درصد زنبورهای عسل کشته می‌شوند.»
او در ادامه گفت اما «اثر هم‌راستا» می‌تواند این رقم را تا مرگ‌و‌میر ۳۰ تا ۴۰ درصدی برساند.
در گزارش تیم پژوهشی آمده است: «در بررسی زیرگروهی مرگ‌و‌میر زنبورهای عسل شواهد مستدلی از هم‌افزایی هنگام قرارگیری زنبورهای عسل در معرض میزان واقعی استفاده مواد شیمیایی کشاورزی متعدد، به دست آمد، اما برهم‌کنش‌ها از افزایش مورد انتظار وقتی که زنبورها در معرض عوامل استرس‌زای مزاحم یا تغذیه‌ای قرار گرفتند، بیشتر نبود.»
یافته‌های این بررسی همچنین حاکی از آن است که میان شیوه اثرگذاری عوامل مزاحم گوناگون بر جمعیت زنبورها تفاوت‌های فاحش وجود دارد.
انتشار این یافته‌ها هم‌زمان است با طومار جمع‌آوری امضایی که دیو گولسن، استاد زیست‌شناسی دانشگاه ساسکس، منتشر کرده و خواستار ممنوعیت آفت‌کش‌ها شده است.
استدلال پروفسور گولسن این است که مواد شیمیایی کشاورزی نه تنها جمعیت زنبورهای عسل و حیات وحش را تهدید می‌کنند، بلکه انسان‌ها را نیز در معرض فاجعه‌ای احتمالی قرار می‌دهند زیرا بسیاری از آن‌ها سرطان‌زا یا حاوی سم‌های فلج‌کننده عصبی‌اند.
پروفسور گولسن از دولت خواست استفاده از آفت‌کش‌ها در سراسر ۲۲ میلیون باغ، پارک، حاشیه جاده و سایر فضاهای سبز ممنوع شود.
او گفت: «ساده است، ضرورتی ندارد خیابان‌ها، پارک‌ها و باغ‌ها را برای زیباسازی سم‌پاشی کنید زیرا به زنبورهای عسل و حیات وحش آسیب می‌زند و سلامت انسان را در معرض خطر قرار می‌دهد.»
«در صورت ضرورت، جایگزین‌های بی‌خطر در دسترس است.»
© The Independent
