فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ جهانی گزارش جدیدی را در مورد سطح دسترسی مردم افغانستان به مواد غذایی منتشر کرده است که نشان می‌دهد، ۱۳ میلیون شهروند افغانستان در سال جاری شمسی (۱۴۰۰) با کمبود مواد غذایی مواجه خواهند بود.

این نهاد بین‌المللی پیش‌بینی کرد که در سال جاری تولید گندم در افغانستان ۲۷ درصد کاهش می‌یابد که این مساله تاثیر زیادی بر کمبود مواد غذایی در این کشور خواهد داشت.

فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ از نهادهای کمک‌رسان جهانی در خواست کمک هفت میلیون دلاری کرده است تا به شکل فوری به ۲۱۰ هزار نفر در افغانستان که بیش از همه در معرض گرسنگی و کمبود مواد غذایی هستند، کمک شود.

جمعیت هلال احمر افغانستان نیز نسبت به افزایش خشکسالی و تهدید مردم، اظهار نگرانی کرده است. نیلاب مبارز، رئیس اداره جمعیت هلال احمر افغانستان، می‌گوید آنان نگران دسترسی بخش عمده‌ای از مردم افغانستان به مواد غذایی هستند و در نظر دارند تا کمک‌های فوری را برای افرادی که بیشتر از همه در معرض تهدید کمبود مواد غذایی قرار دارند، مهیا کنند.

اداره سرشماری و معلومات افغانستان نیز سطح فقر در افغانستان را در سال ۱۳۹۹ شمسی کمی بالاتر از ۴۷ درصد عنوان کرده است. البته این آمار با آمار نهادهای جهانی که سطح فقر در افغانستان را بالاتر از ۶۰ رصد عنوان کرده‌اند، تفاوت چشمگیری دارد.

کمبود مواد غذایی و خشکسالی، دو پدیده چالش‌برانگیز برای افغانستان در کنار جنگ و ناامنی است. افغانستان تقریبا همه‌ساله توسط خشکسالی‌های موسمی با چالش روبه‌رو می‌شود. بیشتر از ۸۰ درصد اقتصاد مردم به خصوص در روستاهای افغانستان، متکی به کشاورزی و مالداری بوده از این رو خشکسالی باعث تهدید زندگی و معیشت، کاهش شدید سطح درآمد و همچنان پایین آمدن روند فقرزدایی می‌شود. خطرهای خشکسالی در کناره‌های وادی هلمند در جنوب غرب افغانستان، شمال، شمال غرب و مناطق مرکزی نسبتا بیشتر بوده و در مناطق شرقی و شمال شرقی کشور به کمترین میزان دیده می‌شود.

در افغانستان خشکسالی‌ها دوره‌های تناوبی ۱۰ تا ۱۵ ساله داشته  که مهم‌ترین دوره خشکسالی در سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱ میلادی و همچنان خشکسالی سال ۲۰۱۸ را می‌توان به عنوان تاثیرگذارترین خشکسالی‌های افغانستان مطرح کرد. خشکسالی در این سال‌ها بیشتر از دوسوم کل جمعیت افغانستان (۲۲ استان از مجموع ۳۴ استان) را متأثر ساخت، که از این میان، ۱۰.۵ میلیون تن به شدت متضرر شدند.

امسال نیز با توجه به کمبود بارش برف در فصل زمستان و همچنان کاهش بارندگی در ماه‌های نخست بهار، احتمال خشکسالی در سال ۱۴۰۰ نیز افزایش یافته است. نهادهای مختلف دولت افغانستان از آغاز سال برنامه‌های پیشگیرانه‌ای را برای کاهش آثار خشکسالی در مناطقی که بیشتر در معرض خطر قرار دارند، در نظر گرفته‌اند. «برنامه دسترخوان ملی» که طرحی از سوی رئیس جمهور افغانستان برای کمک به مردمی است که در اثر تاثیرات شیوع ویروس کرونا دچار مشکلات اقتصادی شده‌اند، یکی از این راهکارها برای کاهش آثار کمبود مواد غذایی در افغانستان است. همچنین وزارتخانه‌های کشاورزی و مبارزه با حوادث نیز برنامه‌های مختلفی را از جمله توزیع گندم به مردم در دست اقدام دارند. با این حال به دلیل فقر بیش از حد و کمبود منابع مالی در دولت افغانستان، این کمک‌ها هم نمی‌تواند تاثیر آنچنانی بر روند افزایش فقر و کمبود مواد غذایی داشته باشند. دولت افغانستان ناگزیر است تا از طریق نهادهای بین‌المللی کمک‌رسان به افغانستان از جمله سازمان ملل متحد، درخواست کمک‌های فوری برای مهار آثار بیشتر خشکسالی در افغانستان کند. در غیراین صورت احتمال فاجعه انسانی در این کشور دور از تصور نیست.