خاخام مقیم امارات متحده عربی، با اشاره به اینکه چشم‌انداز فرهنگی این کشور، توسط شیخ محمد بن زاید آل نهیان، ولیعهد ابوظبی شکل‌گرفته، اظهار داشت از اینکه توانسته‌ام نزدیک به تقریباً یک دهه، جشن عید پسح را با جامعه محلی یهودی و همراه با بازدیدکنندگان و جهانگردان از سراسر جهان برگزار کنم، افتخار می‌کنم.

جشن عید پسح از غروب آفتاب شنبه ۲۷ مارس آغاز می‌شود و در شب ۴ آوریل خاتمه می‌یابد. برگزاری این عید با مراسم و جشن‌های با شکوه و نیایش و سرودخوانی همراه است و البته خوراکی‌های ویژه دارد. عید پسح یکی از سه عید بزرگ یهودیان به شمار می‌آید.

در پی برقراری رابطه امارات متحده عربی با اسرائیل، تعداد زیادی رستوران یهودی در این کشور تأسیس شد که غذای کوشر(حلال) را نیز سرو می‌کنند. از این رو، یهودیان ساکن امارات و بسیاری دیگر از یهودیان و غیریهودیان از سراسر جهان، برای حضور در این جشن‌ها به امارات سفر می‌کنند. اگرچه همه‌گیری کرونا باعث شده تا انجام سفرهای بین‌المللی مشکل شود، اما اسرائیل و امارات به‌عنوان دو کشور پیشتاز در واکسیناسیون - هرکدام بیش از ۶۰ درصد مردم خود را واکسینه کرده‌اند - وضعیت به‌مراتب بهتری دارند. از این رو سفر بین دو کشور با نگرانی کمتری مواجه است.

اگر به وب‌سایت‌های آژانس‌های مسافربری مراجعه کنید، مشاهده می‌کنید که پیشنهادهای بسیاری برای سفر یک‌هفته‌ای به دبی یا ابوظبی برای برگزاری عید پسح ارائه می‌شود. تورهایی که از ۱۱۰۰ دلار شروع می‌شود و تا ۲۰۰۰ دلار برای یک هفته نیز افزایش می‌یابد. برای مثال در یکی از این آگهی‌ها تأکید شده که طبخ غذای کوشر زیر نظر خاخام مقیم امارات صورت می‌گیرد.

امارات قصد دارد علاوه بر سایر جاذبه‌های توریستی، شرایط برگزاری جشن‌های مذهبی را برای همه عقاید فراهم کند تا جهانگردان بیشتری به آنجا سفر کنند. این موضوع نمایانگر نگاه وسیع و حمایت از آزادی‌های مذهبی و اجتماعی از سوی حاکمان این کشور است. کشوری که در سپتامبر سال گذشته با عادی‌سازی رابطه با اسرائیل و امضای پیمان «ابراهیم» عملاً نشان داد که معتقد است مسلمانان و یهودیان همگی از یک پدر هستند و با فراهم‌کردن شرایط سفر و زندگی یهودیان و اسرائیلی‌ها به این کشور، اقداماتی واقعی در این راستا اجرا کرد.

در دوران گذشته عید پسح سرآغاز سال نو و فرارسیدن نوروز نیز به شمار می‌آمد. ولی تأکید بر اهمیت آزادگی و آزاد زیستن آن‌قدر مهم بود که جنبه نوروزی پسح به فصل پائیز انتقال یافت.
در تورات آمده است که پس از خشکسالی در اسرائیل، حضرت یعقوب و فرزندانش به مصر رفتند و حدود چهارصد سال در آنجا زندگی کردند.

در سال‌های نخستین ورود بنی‌اسرائیل و دوران حضور حضرت یوسف در دربار مصر؛ حاکمان این کشور با آنان خوش‌رفتاری می‌کردند. اما کم‌کم پس از پایان صدارت یوسف، زندگی بر قوم بنی‌اسرائیل سخت شد و فراعنه آنها را به بیگاری گرفتند.

حضرت موسی از این ستمکاری به خشم آمد و از فرعون خواست به ملت او اجازه دهد به سرزمین پدری بازگردد و آزادی خود را بازیابد. اما فرعون این خواسته را رد کرد و پس از ده مصیبتی که به توصیف تورات بر او و اهالی سرزمینش وارد شد، حضرت موسی قوم خود را از مصر کوچانید و مدت ۴۰ سال در صحرای سینا بودند تا اینکه نهایتاً به سرزمین اجدادی خویش بازگشتند.

یهودیان به‌منظور بزرگداشت این موضوع، یهودیان باید به دستور تورات آن را جشن بگیرند. در این یک هفته برخی رسوم و آیین مذهبی وجود دارد که آنها باید آن را انجام دهند. طی این یک هفته باید از خوردن نان معمولی خودداری ورزند و نان «فطیر» بخورند، زیرا سپیده‌دم روزی که آنان به رهبری حضرت موسی خاک مصر را ترک می‌گفتند و به‌سوی آزادی گام برمی‌داشتند، فرصت آن را نداشتند که خمیر درست کنند.

نان فطیر، از خمیر بدون مایه پخته می‌شود. این نان از آرد گندم و جو و ذرت و دیگر غلات تهیه می‌شود و پیش از آنکه خمیر تخمیر شود باید در تنور قرار گیرد. از هنگام آماده ‌کردن خمیر تا قراردادن آن در تنور نباید بیش از ۱۸ دقیقه بگذرد. در فارسی نیز ضرب‌المثلی داریم که با اشاره به همین موضوع می‌گوید:«بی مایه فطیر است.»

یهودیان پیش از فرارسیدن عید خانه‌های خود را کاملاً نظافت می‌کنند و برای سفره عید ظرف‌های نو می‌خرند و ظرف‌های موجود را نیز با آب جوش می‌شویند. در جریان مراسم عید چهار جام شراب نوشیده می‌شود تا همگان سرخوش و زنده‌دل باشند. البته کودکان آب انگور می‌نوشند. روز نخست، روز پایانی عید پسح است و یهودیان کارهای روزانه را کنار می‌گذارند و به نیایش و استراحت و شادی می‌پردازند.