مارشال عبدالرشید دوستم، معاون اول پیشین رئیس‌جمهوری افغانستان و رئیس حزب جنبش ملی این کشور، که از مدت‌ها پیش به این‌ سو در زادگاهش استان جوزجان به سر می‌برد، روز شنبه نهم اسفند، در یک مراسم ویژه به کابل بازگشت.

عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه ملی، محمد محقق، مشاور سیاسی و امنیتی رئیس‌جمهور غنی، شماری از وکلا، سناتورها و طرفداران آقای مارشال، از او در فرودگاه بین‌المللی کابل استقبال و وی را تا خانه‌ همراهی‌ کردند.

عبدالله عبدالله، رئیس شورای مصالحه ملی افغانستان که در اقامتگاه مارشال دوستم و در میان هوادارانش سخن می‌گفت، دریافت رتبه مارشالی را به او تبریک گفت و آن را حق وی دانست: «رتبه مارشالی به پاس فداکاری‌ها، کارنامه‌های نیک، پایداری و استقامت در مقاومت، دفاع از ارزش‌های ۲۰ سال پسین مردم افغانستان و سهم فعالانه شما در تحولات بزرگ کشور به شما اهدا شد و حقتان بود.»

آقای عبدالله افزود: « تمامی مردم افغانستان به خصوص آنان ‌که به وحدت ملی و عدالت اجتماعی باور دارند، از اهدای رتبه مارشالی به شما (دوستم)، حس خوشی داشتند و دارند.»

مارشال دوستم، نیز با ایراد سخنانی در این محفل، از عبدالله عبدالله برای پیشنهاد رتبه مارشالی به او، تشکر کرد و گفت: «نخست از این که رتبه مارشالی را برای من پیشنهاد کردید، تشکر می‌کنم. به شما اطمینان می‌دهم که در مذاکرات صلح در کنارتان هستم و با قاطعیت از شما حمایت می‌کنم و اگر این روند نتیجه ندهد،اگر اجازه دهید برای جنگ نیز آماده‌ام تا طالبان را شکست بدهیم.»

دوستم، پیش از آن که به رتبه مارشالی برسد، در دور نخست ریاست‌جمهوری محمد اشرف غنی، سمت معاونت اولی او را به عهده داشت اما چند ماه از تصدی این مقام نگذشته بود که روابطش با آقای غنی تیره شد و غنی را متعصب و قوم‌پرست خواند. او به قصد درمان از افغانستان به ترکیه رفت اما بعدتر دریافت که اجازه ورود دوباره به افغانستان را ندارد؛ تا آن که هوادارانش با یک گردهمایی بزرگ توانستند ممنوع الورودی آقای دوستم را بردارند و او وارد کابل شد.

در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۸، دوستم از نامزدی عبدالله عبدالله حمایت کرد. در جریان اعلام نسبی نتایج انتخابات‌ریاست جمهوری، تیم آقای عبدالله انتخابات را پر از تقلب خواند و تنش‌ها میان دو تیم اوج گرفت. سرانجام با پادرمیانی حامد کرزی، رئیس‌جمهوری پیشین، عبدالرب رسول سیاف، رهبر جهادی، یونس قانونی و کریم خلیلی، معاون پیشین ریاست‌جمهوری، بن‌بست انتخابات شکست و بین عبدالله و غنی، تفاهمنامه‌ای چند ماده‌ای به امضا رسید که یکی از بندهای آن تفاهمنامه، رسیدن دوستم به رتبه مارشالی بود. چند ماه بعد آقای غنی، این ارتقای درجه را امضا کرد و عبدالله عبدالله در مراسمی ویژه در استان جوزجان، آن را به شانه‌های وی نصب کرد.

مارشال دوستم پس از رسیدن به رتبه مارشالی، حمایت همه‌جانبه‌ خود از نظام کنونی به رهبری آقای غنی را اعلام کرد و تاکید کرد که اگر به او اجازه داده شود، طالبان و حامیانشان در داخل افغانستان را در ظرف شش ماه شکست می‌دهد. مارشال این موضوع را چندین بار تاکید کرده است که «اگر رئیس‌جمهور افغانستان و شورای امنیت ملی به من اجازه دهند، من طالب را در ظرف شش ماه شکست می‌دهم و آن زمان ببینید که لیاقت مارشالی را دارم یا خیر. من می‌دانم که توان مبارزه و شکست طالبان را دارم و آنان نیز از مبارزات من آگاه هستند و به منطقه که می‌روم فرار می‌کنند و می‌گویند بابا دوستم آمد.»

مارشال دوستم در حال حاضر چند وزیر در کابینه و چند وکیل در مجلس نمایندگان افغانستان دارد و رئیس‌جمهور غنی، دختر او راحله دوستم را نیز چند پیش به سمت سناتور انتصابی در مشرانو جرگه این کشور تعیین کرد.

شهروندان افغانستان نیز رتبه مارشالی را حق آقای دوستم می‌دانند و تاکید دارند که حکومت باید از تجربه‌های نظامی و تاکتیک‌های جنگی او در میدان نبرد استفاده کند و اجازه دهد مارشال دوستم نیز وارد مبارزه شود و دشمنان افغانستان را شکست بدهد.

نوید اندخویی، می‌گوید: «مارشال صاحب چندین بار است که درخواست کرده که به او اجازه داده شود به میدان جنگ برود تا دشمن را شکست بدهد. خواست ما از آقای رئیس‌جمهور این است اگر واقعا خواستار شکست طالبان هستید، مارشال را به نبرد بفرستید که زبان آنان را می‌داند تا این گروه دیگر جوانان ما را از بین نبرد و هر چه دلش خواست انجام ندهد.»

سمسور فرید نیز گفت: «مارشال دوستم، مانند صدها مبارز واقعی دیگر، فرزند راستین افغانستان است و این رتبه حق او بود و باید می‌گرفت. شما دیدید که پس از رسیدن به مارشالی هنوز هم علاقه دارد که به وطن خدمت کند و بجنگد. به نظر من، اکنون افغانستان به شدت به مارشال دوستم نیاز دارد تا در میدان جنگ برود و با شکست دشمن،  پایه‌های جمهوریت را مستحکم‌تر کند.»