جشن روز ولنتاین در دنیا: از شلاق تا شکلات

در روم باستان، مراسم روز ولنتاین بیشتر با خشونت همراه بود تا با محبت

بیش از دو دهه است که برگزاری روز عشاق در میان ایرانیان رواج یافته است- Majid Asgaripour/WANA (West Asia News Agency) via REUTERS

در زمانه ما، روز ولنتاین را در همه جای دنیا جشن می‌گیرند، اما سنت‌ها متفاوت است و گاهی هیچ ربطی به عشق و عاشقی ندارد.

در اروپا زوج‌ها خلوت می‌کنند، در ایالات متحده بیشتر بچه مدرسه‌ای‌ها دوستی را جشن می‌گیرند، و در ژاپن زن‌ها به روسای خود شکلات هدیه می‌دهند.

در کشورهای مسلمان، با آن که جشن روز ولنتاین بیشتر مرسوم می‌شود، اما نهادهای سنتی‌ نظر خوبی به آن ندارند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

روز ولنتاین زمانی خشونتبار بود. این روز ریشه در جشنواره تطهیر «لوپرکالیا» در روم باستان دارد که مردان جوان، زنان جوان را تازیانه می‌زدند تا به خیال خودشان بارورتر شوند.

اما مناسبت دیگر این روز، مربوط است به کیش یک قدیس قرن سوم میلادی در روم، به نام سنت والنتین یا ولنتاین. گفته می‌شود که این قدیس به دستور امپراتور کلادیوس گردن زده شد، چرا که پنهانی مراسم ازدواج برگزار می‌کرد.

در انگلستان، از قرن نوزدهم میلادی و با دایر شدن شبکه پستی، مبادله نامه‌های عاشقانه موسوم به «ولنتاین» در روز چهاردهم فوریه مرسوم شد.

اما کمی آن‌سوتر در ولز، جشن عشق روز ۲۵ ژانویه برای بزرگداشت شاهزاده‌ای قرن چهارمی به نام دوینون قدیس گرفته می‌شود. بنا بر افسانه‌ها، او که در عشق ناکام مانده بود، تارک دنیا شد و برای دیگران دعا کرد که عشق زندگی‌شان را پیدا کنند.

در ولز، عشاق معمولا در این روز به هم قاشق‌های چوبی کنده‌کاری شده هدیه می‌دهند.

در قرن نوزدهم، با اختراع تولید انبوه کارت تبریک، روز ولنتاین ابعادی فراتر از روابط عاشقانه پیدا کرد و امروزه دانش‌آموزان معمولا برای تک تک هم‌کلاسی‌هاشان کارت ولنتاین می‌آورند.

در ژاپن، سنت روز ولنتاین بعد از جنگ دوم جهانی شروع شد که شیرینی‌پزها این رسم را ابداع کردند که زنان روز چهاردهم فوریه به روسا و دوست‌پسرهایشان شکلات هدیه بدهند.  امروزه اهدای شکلات نشانه‌ای از محبت، دوستی، یا احترام حرفه‌ای است. هر یک از این‌ها، شکلات خاص خود را دارد.

در بیشتر کشورهای مسلمان، روز ولنتاین مورد توجه فزاینده جوانان است، اما نهادهای سنتی و دینی به آن روی خوش نشان نمی‌دهند.

بیشتر از زندگی