اگر آمریکا مسائل مربوط به موشک‌های بالستیک یا حمایت از شبه‌نظامیان منطقه را مطرح کند (که در توافق اصلی نبوده)، یا تهران از آمریکا درخواست غرامت کند که از توافق خارج شده، گفتگوهای ایران و آمریکا دشوارتر خواهد شد.

جو بایدن، نامزد ریاست‌جمهوری حزب دموکرات که بنابر اعلام رسانه‌های آمریکا برنده انتخابات شده، در کارزار مجازی تبلیغات ریاست جمهوری قول داد که تنش با ایران را مهار خواهد کرد؛ با رویکرد و «راه هوشمندانه‌ای» که فکر می‌کند با دونالد ترامپ متمایز است.

آقای بایدن می‌گوید که به توافق چند جانبه سال ۲۰۱۵ با ایران برمی‌گردد؛ توافقی که ترامپ مدعی است معکوس عمل کرده و تنها «چند ماه» تهران را از دستیابی به مواد لازم برای بمب دور کرده‌است.

درحالی که احتمال موافقت بایدن با پرداخت غرامت همه دوران ترامپ کم است، تحلیلگران می‌گویند که اقدامات چشمگیری هست که او می‌تواند به سرعت انجام دهد. این اقدامات شامل مستثنی‌سازی تحریم‌ها برای صادرات نفت ایران و برداشتن عنوان حامی مالی تروریسم از بانک مرکزی ایران است.

گفته می‌شود که دولت بایدن دست‌کم می‌تواند موانعی که دولت ترامپ بر سر راه تلاش اروپایی‌ها برای تامین منافع اقتصادی بر اساس توافق گذاشته را رفع کند.

فایننشال تایمز در تحلیلی، گزینه‌های جو بایدن را برای بازگشت به توافق هسته‌ای ایران بررسی کرده‌است. بر این اساس، مذاکره درباره یک توافق توسعه‌یافته برای پوشش برنامه موشکی بالستیک ایران و رفتارهای منطقه‌ای، ممکن است یک راه گریز باشد.

رابرت مالی، مشاور ارشد خاورمیانه کاخ سفید در دولت اوباما که ریاست گروه بحران بین‌المللی را هم به عهده داشت در این باره به این روزنامه اقتصادی گفته‌است: «به محض اینکه موضوعی را باز می‌کنید، آن را پیچیده‌تر می‌کنید، مذاکره طولانی‌تر می‌شود و در این مدت می‌بینید که مسائل به یک سمت متمایل می‌شود.»

در نهایت، با توجه به فهرست طولانی اولویت‌های داخلی آمریکا، تیم آقای بایدن ظرفیت کمی برای ابتکارات پیچیده سیاست خارجی دارد. ضمن اینکه آقای ترامپ هنوز ممکن است از هفته‌های باقیمانده در جایگاه خود برای اعمال تحریم‌های بیشتر استفاده کند. نماینده او الیوت آبرامز این هفته در منطقه است و درباره ایران مذاکره می‌کند.

اما وزیر نفت ایران  بیژن نامدار زنگنه، که دولت ترامپ ماه گذشته او را در فهرست تحریم‌های طولانی خود قرار داد، این احتمال را جدی نمی‌گیرد. او روز دوشنبه در یک کنفرانس انرژی در تهران گفت: «هیچ چیز [قابل توجهی] برای قرار گرفتن در لیست تحریم‌ها باقی نمانده است. مگر اینکه آنها همکاران ما را در بخش خدمات [رانندگان، سرایدارها، نظافتچی‌ها] و کسانی که در آشپزخانه کار می‌کنند تحریم کنند. . . ما نه از مجازات‌های آنها می‌ترسیم و نه فکر می‌کنیم که آنها تاثیری در کار ما داشته باشند.»