یک پژوهش جدید حاکی از آن است که پادتن ویروس کرونا یک ماه پس از ترخیص بیمار از بیمارستان «تا حد قابل ملاحظه‌ای» کاهش پیدا می‌کند.

کارشناسان کشف کرده اند که بیش از ۸۰ درصد بیماران بهبود یافته از کووید ۱۹ میزان متفاوتی از پادتن کرونا را در خون‌شان دارند اما تنها درصد اندکی از آنها در مقابل آلودگی مجدد دارای یک پادتن «موثر و قوی» هستند.

دانشمندان  دانشگاه طب ننجینگ در چین واکنش‌های پادتن ۱۹ بیمار مبتلا به نوع غیر حاد ویروس کرونا و ۷ بیمار مبتلا به نوع حاد آن را در طول ۷ هفته از آغاز بیماری مورد آزمایش قرار دادند.

آنها به این نتیجه رسیدند که از هر پنج بیمار، یک بیمار از پادتنی که بتواند در ترخیص از بیمارستان با ویروس مبارزه کند بی‌بهره است. افزون بر آن، میزان پادتن موجود در خون بیماران میان سه تا چهار هفته پس از بهبود به گونه‌ای قابل ملاحظه کاهش می‌یابد.

مولفان این پژوهش می‌گویند درک بیشتر واکنش پادتن درمقابل ویروس کرونا موجد اطلاعاتی لازم برای تولید واکسن و درمان موثر کرونا است.

آنها می‌افزایند هنوز معلوم نیست آیا بیمارانی که از کووید ۱۹ بهبود یافته‌اند همچنان مستعد ابتلا به آن هستند یا نه.

این پژوهش همچنین بر اهمیت انتخاب نمونه‌های خون بیماران بهبود یافته تاکید کرده و می‌گوید پیش از انتقال خون این افراد به دیگر بیماران مبتلا به کووید ۱۹ باید از مواد ردیابی پادتن‌ها (پروتئین‌های پادتن) استفاده کرد.

این پژوهش با تحقیقات دانشگاه کینگز کالج لندن نیز تشابهاتی دارد که نتیجه‌گیری کرده که درحالی که ۶۰ درصد مبتلایان به کووید ۱۹ پس از نخستین علائم بیماری تا دو هفته پس از آن میزان موثری از پادتن را تولید می کنند اما این میزان پادتن سه ماه پس از بهبود تا کمتر از ۱۷ درصد کاهش می‌یابد. 

پرفسور دنی آلتمن، سخنگوی انجمن بریتانیایی ایمنی‌شناسی (ایمونولوژی) می گوید هنوز ابعاد اخبار بد این پژوهش روشن نیست.

پرفسور آلتمن، استاد دانشگاه امپریال کالج لندن می‌گوید: «تحقیقاتی از این قبیل بخش بسیار مهمی برای پژوهش های جاری است که تعیین می کند چه کسی (در مقابل کووید) مصون است و برای چه مدتی این مصونیت دوام دارد.» 

او می‌افزاید: «بار دیگر شواهد حاکی از آن است که پادتن‌هایی که قابلیت‌شان به نصف تقلیل پیدا کرده لزوما ادامه پیدا نخواهند کرد.»

«ما نمی دانیم این خبر تا چه حد بد است مگر آن که درک کنیم گلبول‌های سفید (سلول های بی) که مولد پادتن هستند تا چه حد آماده دفاع در مقابل تکرار حمله (ویروس کرونا) هستند.»

دکتر الکساندر ادواردز، استاد دانشگاه ردینگ، می افزاید او به این پژوهش به عنوان یک «نقطه عطف» نگاه نمی‌کند. 

دکتر ادواردز می گوید: «بی‌تردید (این پژوهش) به داده های مطالعات جاری می‌افزاید اما نکته تازه ای که چشمگیر باشد در آن دیده نمی‌شود. این پژوهش نشان می دهد که سطوح مختلفی از پادتن (کرونا) وجود دارد که با گذشت زمان تغییر می کند.»

«ما انتظار نداریم سطح پادتن در بدن در تمام مدت بالا بماند، اما «خاطره» وجود پادتن در بدن به معنی آن است که هرچند ممکن است میزان آن در خون کم باشد اما شاید سطحی از مصونیت همچنان در بدن وجود داشته باشد. این پژوهش به این سئوال پاسخ نمی دهد.» 

دکتر ادواردز می گوید این پژوهش نمایانگر آن است که آزمایشات مربوط به پادتن به هیچ وجه کامل نشده است زیرا «مردم لزوما دارای یک میزان مشابه پادتن برای هدف گیری و شکست پروتئین های مختلف مثل ویروس کرونا نیستند.» 

او افزود: «آزمایش های فردی هم قابلیت تعیین دقیق این که آیا فردی در مقابل کووید ۱۹ مصون است یا نه را ندارند. تنها پژوهش های گسترده‌تر و طولانی‌مدت‌تر می تواند پاسخ سوال‌های عمده ای از جمله ارتباط میان سطوح پادتن و شدت بیماری یا ابتلای مجدد به آن را بدهد.» 

او تکرار کرد این پژوهش نشان نمی دهد که آیا بیمارانی که میزان پادتن در بدن‌شان کمتر است مستعد ابتلای مجدد هستند یا نه.

دکتر ادواردز گفت: «این پژوهش نتوانسته یا به گونه ای طرح نشده که رابطه میان میزان پادتن (در خون) را با سطح مصونیت از ابتلای مجدد یا شدت بیماری نشان دهد. سوال باقی مانده این است: چگونه نوسانات در میزان پادتن هم بر شدت عوارض کووید ۱۹ و هم احتمال ابتلای مجدد به آن اثر می‌گذارد؟»

گزارش  های بیشتر از پرس اسوسیشن