به گفته دانشمندان، میزان طاقت انسان حدی دارد که میزان آن نه از طرف مغز یا ماهیچهها، بلکه توسط معده و روده تعیین میشود.
پژوهشگران آمریکائی و اسکاتلندی که بر روی انسانهای درگیر در سختترین شرایط استقامت بدنی، از دویدن ۶ ماراتن در هفته تا دوران بارداری، مطالعه میکنند، نشان دادهاند مقدار کالریهایی که بدن میتواند در یک روز جذب کند، حد بالای کارایی انسان را مشخص میکند.
این مقدار بالغ بر دو و نیم برابر بیشتر از میزان انرژی است که بدن در حال استراحت مصرف میکند. بالاتر از این حد، بدن برای جبران کمبود کالری، شروع به خرد کردن و سوزاندن چربی میکند و ماهیچهها و بافتهای پیوندی را به کار میاندازد.
دکتر هرمن پونتزر، استاد انسان شناسی تکاملی در دانشگاه دوک در کارولینای شمالی که در تحقیق شرکت داشته، گفته است: «این امر، محدوده آنچه که برای انسان ممکن است را مشخص میکند. چون در مقدار کالری که معده و روده ما هر روز میتواند جذب کند محدودیتی وجود دارد.»
تیم مطالعه، اطلاعات جدیدی درباره مصرف انرژی از مسابقه پنج ماهه ۳۰۸۰ مایلی در سراسر آمریکا گردآوری کردند. پژوهشگران دریافتتد که مصرف انرژی ورزشکاران در سطحی بالا آغاز شده، سپس پائین آمده و به محدوده دو نیم برابر رسید.
برای اندازه گیری مصرف کالری از نمونههای ادرار در آغاز مسابقه در کالیفرنیا و پس از ۲۰ هفته ماراتن پیوسته در نزدیکی واشنگتن دی سی استفاده شد.
آنها پی بردند که دوندگان روزانه ۶۰۰ کالری کمتر از آنچه در آغاز مسابقه پیشبینی میشد مصرف میکردند.
شرکت کنندگان اگر به مصرف انرژی در میزان اولیه ادامه میدادند قادر نبودند بیش از نیمی از مسیر مسابقه را طی کنند.
در حالی که این مسابقه طولانیترین رویدادی بود که در آن دادههای متابولیک بدن انسان ارزیابی شده بود. پژوهشگران متوجه شدند دوچرخه سواران در «تور دو فرانس» در تابستان، دوندگان ماراتن ۱۰۰ مایلی و کاشفان در سراسر قطب نیز، کاهش مشابهی در مصرف انرژی و رسیدن به سقف پایه دو برابر و نیم نشان دادند.
در این تحقیقات نشانهای از تاثیر هوا بر استقامت دیده نشد و پژوهشگران گفتند این موضوعی «غیر منتظره» بود، زیرا نظریههای قبلی حاکی از این بود که حداکثر مصرف انرژی بدن را، توانایی آن در کاهش گرما تعیین میکند.
پژوهش نشان داد بدن مادران باردار هم، نزدیک به دو و نیم برابر محدوده انرژی مصرف شده توسط ورزشکاران استقامت کالری سوزانده، که نشان میدهد میزان طاقت انسان ارتباطی به ماهیچهها یا اندامهای بدن ندارد.
تهیهکنندگان این پژوهش در نشریه پیشرفتهای علمی نوشتهاند: «توانائیهای استقامت و تحمل در انسانها بیشتر از موجودات دیگر بوده است. به همین دلیل انسانها فعالیتهای بدنی بیشتر، به ویژه دوهای استقامت را انتخاب میکنند.»
© The Independent