بلخ، یکی از استان‌های افغانستان است که دراین اواخر کشت «آلوئه ورا» درمیان کشاورزان آن بازار گرمی یافته است. از چند سال پیش به‌این‌سو، کشاورزان این استان اقدام به کشت گیاه آلوئه ورا کرده‌اند. گفته میشود که فروش این گیاه در استان بلخ بازار خوبی دارد و یکی از پردرآمدترین گیاه‌ها برای کشاورزان این منطقه به‌شمار می‌رود.
مسئولان امور کشاورزی استان بلخ، در تلاشند تا کشت این گیاه مفید و با ارزش را جایگزین کشت خشخاش کنند، چون آلوئه ورا به آب و زحمت کمی نیاز دارد و نسبت به سایر گیاهان، دربازارهای جهانی، به بهای گزافی به‌فروش می‌رسد.
مسئولان کشاورزی بلخ می‌گویند: «تلاش داریم که کشت این گیاه را درتمام استان‌های افغانستان ترویج کنیم».
گفته میشود که در حال حاضر در استان بلخ، در پنج هکتار زمین آلوئه ورا کشت میشود و در حدود هفتاد تن از شهروندان این استان، به پرورش این گیاه اشتغال دارند. کشاورزان از حاصل کشت آلوئه ورا از یک هکتار زمین، بیش از یک میلیون و ۴۰۰ هزار افغانی درآمد کسب می‌کنند، اما از یک هکتار زمین که خشخاش در آن کشت میشود، تنها نزدیک به ۱۲۰ هزار افغانی سود به‌دست می‌آید.
دلیل روی آوردن کشاورزان بلخ به کشت آلوئه ورا نیاز نداشتن آن گیاه به آب و تلاش زیاد برای مراقبت، و نیز فروش خوب آن دربازارهای جهانی است. این ویژگی‌ها باعث تشویق کشاورزان به کشت آلوئه ورا به‌جای خشخاش یا گیاهان دیگر شده است.
آلوئه ورا درلغت به معنی «ماده تلخ درخشان» است، و گیاه آن به نام‌های مختلفی در منطقه شناخته میشود، ازجمله، گیاه هزار درمان، گیاه درمانگر، گیاه سوختگی، دکتر گلدانی و گرز بهشتی. این گیاه که از خانواده «گل سوسن» به‌شمار می‌رود، بیشتر درطب سنتی، و برای درمان بیماری‌های گوناگون توصیه میشود.
آلوئه ورا بیشتر در مناطق خشک رشد می‌کند و از میان بیش از دویست و چهل گونه متفاوت آن درجهان، تنها در چهار نوع آن ارزش غذایی یافت شده است. این گیاه حداکثر دو متر رشد می‌کند و دارای برگ‌های پهن تیغ‌داراست. اگرتیغ‌های آلوئه ورا را که در لبه‌های این گیاه قرار دارد جدا کنید، ازجاهای خالی آن نوعی مایع لزج ترشح میشود که تمام خواص این گیاه درآن نهفته است. بر این مبنا، تنها برگ‌های این گیاه ارزش دارویی دارد، نه ساقه‌های آن.
آلوئه ورا درتمام جهان کشت میشود و برای مصارف متعدد و گوناگونی مانند درمان سوختگی، کاهش وزن، سم‌زدایی، دیابت، زخم معده، تنظیم کسترول چربی خون، درمان فشارخون، بیماری‌های کلیوی و دفع سنگ کلیه، از بین بردن استرس، پیشگیری از سکته مغزی، بهداشت دهن و دندان، درمان عفونت‌های ناشی از باکتری و میکروب، درمان اسهال خونی، تصفیه خون، رفع سوء هاضمه، رفع ریزش مو، به عنوان مرطوب کننده و برای درمان امراض پوستی، و حتی درمان ایدز و برخی از سرطان‌ها نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
گفته میشود که تا کنون کسانی که از این گیاه استفاده کرده‌اند، هیچ نوع شکایتی از عوارض جانبی آن نداشته‌اند، اما با این‌حال، پزشکان به زنان «باردار» یا دارای کودکان شیرخوار، توصیه می‌کنند که در طول زمان بارداری و شیردهی، نباید از این گیاه استفاده کنند.
درسال‌های اخیر دو گیاه زعفران و آلوئه ورا، بیش از سایر گیاهان درافغانستان کشت می‌شوند. کشاورزان با کشت این دو گیاه تلاش می‌کنند تا سود بیشتری به‌دست آورند. دولت افغانستان نیز در تلاش است تا این دو گیاه را جایگزین کشت خشخاش درافغانستان بکند.
