گسترش دامنه شیوع کووید۱۹در افغانستان و افزایش مبتلایان این ویروس، شهروندان آن کشور را سخت نگران ساخته است. مردم می‌گویند که وضعیت موجود در این دوران بسیار خطرناک شده است، و دولت و به‌ویژه مسئولان بهداشتی و درمانی نباید اجازه دهند که مبارزه با این ویروس کشنده سیاسی شود و هر که هر چه دلش خواست انجام دهد. مبارزه برای نابودی کووید۱۹ باید درست انجام گیرد و کسانی که مبتلا شده‌اند درمان شوند و مبادا سیاسی‌سازی این مبارزه باعث یک فاجعه عظیم انسانی در این کشور شود که آن زمان دیگر جلوگیری از آن از دست حکومت و مسئولآن خارج خواهد بود و همه را هلاک خواهد ساخت.

شیوع ویروس کرونا در سراسر افغانستان و افزایش تلفات در میان قربانیان بیماری، مردم را نسبت به روزهای نخست آینده بیشتر نگران کرده است و می‌گویند اگر مسئولان حکومتی در روزهای نخست شیوع این ویروس، استان هرات را قرنطینه می‌کرد، مردم افغانستان کمتر نگران می‌شدند. اما حالا که وضعیت شیوع کرونا به این‌جا رسیده است و جمع کثیری از مردم را نیز مبتلا ساخته است، دیگر نباید حکومت و مسئولان سهل‌انگاری کنند یا اجازه دهند تنها به کسانی رسیدگی شود که پول، قدرت و واسطه دارند.

نخستین ‌بار، ویروس کرونا در استان هرات از طریق مهاجران افغان که در ایران  زندگی می‌کردند، در این کشور شیوع یافت و نخستین فرد را نیز در همین استان مبتلا ساخت و اندک اندک تعداد مبتلایان در هرات افزایش یافت. وزیر بهداشت افغانستان در همان مقطع گفت که هرات باید قرنطینه شود، اما آن امر به دلایل نامعلومی پیگیری نشد تا ویروس به کابل رسید و دیری نگذشت که در تمام این کشور شایع شود و شمار زیادی را مبتلا کند. 

بر اساس آمارهای رسمی وزارت بهداشت افغانستان، تا اکنون در سراسر این کشور ۹۹۳ تن مبتلا به کووید۱۹ شده‌اند که ۱۳۱ تن از آنان درمان شده‌اند و ۳۲ تن نیز جان باخته‌اند. اکنون کابل، هرات و شماری از دیگر شهرها و استان‌های افغانستان در قرنطینه کامل به سر می‌برند. بازارهای بسته است و قیمت‌ مواد خوراکی نیز بالا رفته است و مردم را دچار مشکلات زیادی ساخته است. 

الماس عثمانی، استاد دانشگاه در کابل، به ایندیپندنت فارسی می‌گوید: «متاسفانه کرونا تمام افغانستان را گرفته است و شمار مبتلایان نیز رو به افزایش است و خبرهای بدی نیز به گوش می‌رسد که شماری از زورمندان، پول‌داران و واسطه‌داران تلاش دارند که به کارکنان سرویس‌های درمانی فشار وارد آورند و برای خود و اعضای خانواده‌شان بدون نوبت یا ضرورت، امکان معاینه و آزمایش ابتلا به کرونا فراهم کنند. این وضعیت برای ما که نه واسطه داریم، نه پول و نه قدرت دولتی، نگران کننده است. ما از رئیس جمهوری غنی می‌خواهیم که جلو این گونه رفتارهای زیان‌بار را بگیرد.»

دو روز پیش یک شهروند افغان نیز با نشر یک کلیپ ویدیویی در صفحه فیسبوکش از کارکردهای بیمارستان‌های دولتی در کشور شکایت داشت و گفت:«برادرم به کووید۱۹ مبتلا بود، برای انجام آزمایش خون به این‌جا آمده بودیم، اما دکتر گفت نتیجه بعدتر معلوم می‌شود. اقدام دیگری انجام نگرفت و متاسفانه پیش از معلوم شدن نتیجه، برادرم و چند عضو دیگر خانواده ما از اثر این ویروس جان باختند و من نیز به این ویروس گرفتار شدم. از رئیس جمهوری می‌خواهم که به خاطر خدا ملت را از خطر مرگ نجات دهد.»

نقیب‌الله فایق، استاندار فاریاب، نیز به رسانه‌ها گفته است:«کسانی که واقعا آثار و علایم ویروس کووید۱۹ در آن‌ها دیده می‌شود، آزمایش نمی‌شوند، بلکه اشخاص دیگری که مناصب دولتی یا واسطه دارند و مریض هم نیستند، از سر هوس خود را آزمایش می‌کنند و این کار یک فاجعه است.»

این نگرانی‌های مردم در حالی ابراز می‌شود که سه تن از معاونان پیشین وزارت بهداشت این کشور به علت آنچه سهل‌انگاری آنان در امر مبارزه درست با کووید19 عنوان شد، از سوی رئیس جمهوری غنی، برکنار شدند و افراد دیگری به عنوان جانشین آنان معرفی شدند. دولت افغانستان تاکید کرده است که هیچ گونه سهل‌انگاری در این زمینه پذیرفتنی نیست.

فیروز‌الدین فیروز، وزیر بهداشت افغانستان، نیز روز شنبه، ۳۰ فروردین، یک قرارگاه ۲۰۰ تختی را برای بیماران مبتلا به کووید۱۹ در قصر دارالامان کابل افتتاح کرد و گفت که این وزارت قادر است تا ۶۰ هزار تن را که آثار و علایم ویروس کرونا در وجودشان دیده شود، تحت آزمایش خون قرار دهد.

وی گفت: «متاسفانه ما نیز مانند سایر کشورها با کمبود«کیت»‌های Stuction RAN برای آزمایش خون مواجه شده‌ایم و تلاش داریم تا این مشکل را به زودی حل کنیم یا راه‌حل دیگری دریابیم.»

آقای فیروز تاکید کرد: «ما پول زیادی را برای مبارزه با این ویروس اختصاص داده‌ایم و تلاش داریم تا کارکنان امور درمانی را نیز در این بخش افزایش دهیم. از مردم می‌خواهیم که به توصیه‌های بهداشتی گوش فرا دهند و مقررات دوره قرنطینه را جدا مراعات کنند.»

وزیر بهداشت همچنین مداخلات زورمندان این کشور را بر کارکنان سرویس خدمات بهداشتی و درمانی رد نکرد، و گفت: «بدون شک، زورمند، زورمند است؛ استاندار استاندار است، و می‌تواند تحمیل کند. فرمانده، فرمانده است، در یک استان می‌تواند (به کارکنان درمانی و بهداشتی) رجوع کند و درخواست کند که او خانواده‌اش آزمایش شوند. پزشک بی‌نوای ما هم مجبور است تن دهد و از آن‌ها آزمایش بگیرد.»