دستور تعطیل شدن تمام کسب و کارهای غیرکلیدی که اندرو کومو فرماندار نیویورک صادر کرده بود، از یک‌شنبه به اجرا درآمد. او همچنین گفت تمام کارمندان غیرکلیدی هم باید در خانه بمانند.
آقای کومو گفت: «این ضربتی‌ترین کاری است که می‌توانیم انجام دهیم. زندگی از حالت عادی خارج شده است.»
کووید۱۹ جان بیش از ۱۹۲ نفر را در نیویورک گرفته است و اکنون بیش از ۵۴۸۰۰ نفر در ایالات متحده به کروتا مبتلا هستند. کارشناسان به مردم گوشزد کرده‌اند برای آن که به متوقف کردن گسترش این ویروس کمک کنند، «دورمانی» یا حفظ فاصله اجتماعی را رعایت کنند.
اکنون بیش از هر زمانی در تاریخ اخیر مردم ایالات متحده و سراسر جهان، مردم درون خانه‌ها‌شان حبس شده‌اند. واکنش استفن لاوکین، عکاس نیویورکی، به این وضعیت قُرق، رفتن به خیابان‌ها و عکس گرفتن از خانواده‌هایی در محله دیتماس پارک در بروکلین است که در قرنطینه خانگی به سر می‌برند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آقای لاوکین می‌گوید: «همیشه در حرفه عکاسی به گرفتن عکس‌های تک‌چهره دلبستگی و کشش داشته‌ام. از همین رو وقتی ویروس کرونا به سرعت رو به گسترش گذاشت و به مردم دستور دادند «خودقرنطینگی» و «دورمانی اجتماعی» را رعایت کنند، رفته رفته احساس کردم باید این دوران غیرمنتظره را ثبت کنم.
این طرح هم مانند قرنطینه سراسری ایالت نیویورک، از یک هفته پیش شروع شده است. آقای لاوکین می‌گوید، بابت این طرح «مثبت‌ترین واکنش‌های عمرم را دیده‌ام». مردم در اینستاگرام بابت آن که امکان داده است «همسایگان و دوستان‌شان» را ببیند، برای وی پیام تشکر می‌گذارند.
در عکس‌ها مردمی را می‌بینیم که پشت پنجره‌ها‌شان آمده‌اند و پیام‌نوشته‌هایی را در دست دارند. پیام‌نوشته‌هایی مثل «تنها نیستیم اگر آن‌هایی را که در تنهایی همراه ما هستند، دوست داشته باشیم» و «روزگار سخت هرگز ماندگار نیست... مردم سرسخت چرا.» خانواده خود لاوکین هم پیام‌نوشته‌ای دارد: «به زودی با هم خواهیم بود.»
آقای لاوکین می‌گوید: «در آغاز طرح فکرم این نبود که از مردم فقط در حالتی که پشت پنجره ایستاده‌اند، عکس بگیرم. بعد که کار جلو رفت، پنجره جایگاه پررنگ‌تری پیدا کرد. پنجره در واقع چشم‌اندازی به جهان بیرون است.»
آقای لاوکین امیدوار است که عکس‌های او سبب شود که مردمی که قرار است مدت نامعلومی از هم جدا باشند، احساس پیوند بیشتری با جهان بیرون داشته باشند.
او می‌گوید، پنجره قاب‌بندی کاملی به دست می‌دهد، و البته «معمولاً از آن وارد یا خارج نمی‌شویم.»
© The Independent
