یک بررسی جدید دریافته است که مثبت‌اندیشی و همبستگی در برابر سختی‌ها، بدون توجه به وابستگی سیاسی [افراد]، باعث افزایش تعامل در شبکه‌های اجتماعی می‌شوند.
پژوهشی از دانشگاه کمبریج، که اواخر ماه اوت در مجله مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا (PNAS) منتشر شد، آشکار کرد که هنگام آشوب‌های سیاسی، کاربران موقتا از خشم فاصله می‌گیرند و به سمت پیام‌های همبستگی جذب می‌شوند.
دکتر جان روزنبیک، مدرس روانشناسی در دانشگاه کمبریج و نویسنده ارشد این مقاله، گفت: «ما نمی‌دانستیم که آیا لحظات بحران سیاسی، و نه بحران وجودی، در کشوری به‌شدت قطبی‌سازی‌شده مانند ایالات متحده باعث برانگیخته شدن همبستگی خواهد شد یا نه. اما حتی در اینجا نیز، وقتی [موقعیت] رهبری [سیاسی] تهدید شد، وحدت گروهی اوج گرفت.»
«در مواقع بحران، عشق به گروه خودی ممکن است برای ما بیش از نفرت از گروه بیرونی در شبکه‌های اجتماعی اهمیت داشته باشد.»
آزمایشگاه تصمیم‌گیری اجتماعی این دانشگاه، بیش از ۶۲ هزار پست از حساب‌های فیسبوک سیاستمداران، مفسران و رسانه‌های ایالات متحده را پیش و پس از بحران‌های بزرگ تحلیل کرد و این را مورد بررسی قرار داد که آنها چگونه رفتار آنلاین خود را تغییر دادند.
پس از سوءقصد به جان دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، پست‌های همسو با جمهوری‌خواهان، که بر همبستگی و هویت مشترک تاکید داشتند، ۵۳ درصد تعامل بیشتری داشتند، افزایشی معادل ۱۷ درصد در مقایسه با زمان پیش از تیراندازی.
در مقابل، پست‌های جمهوری‌خواهان که به دموکرات‌ها حمله می‌کردند، در مقایسه با چند روز پیش از آن، با کاهش ۲۳ واحد درصد مواجه شدند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
همین روند درمورد دموکرات‌ها نیز مشاهده شد، پست‌هایی که پس از کناره‌گیری رهبر آنها جو بایدن از رقابت انتخاباتی ابراز همبستگی می‌کردند، در مقایسه با پست‌هایی که این کار را نمی‌کردند، ۹۱ درصد تعامل بیشتری دریافت کردند، جهشی معادل ۷۱ واحد درصد در قیاس با دوره پیش از کناره‌گیری او.
همین آزمایشگاه کمبریج در سال ۲۰۲۱ مقاله‌ای منتشر کرد که نشان داد پست‌های خصمانه در شبکه‌های اجتماعی علیه جبهه ایدئولوژیک رقیب، معمولا دو برابر بیشتر از پست‌هایی که از جبهه خود حمایت می‌کنند، به اشتراک گذاشته می‌شوند.
مالیا مارکس، دانشجوی دکترای بخش روانشناسی دانشگاه کمبریج و نویسنده اصلی این مقاله، گفت: «هیجانات منفی مانند خشم و عصبانیت، همراه با خصومت نسبت به گروه‌های سیاسی مخالف، معمولا [به منزله] سوخت موشک برای تعامل در شبکه‌های اجتماعی به شمار می‌روند. ممکن است انتظار داشته باشید که این وضعیت در زمان بحران و تهدید خارجی با سرعتی بسیار بیشتر پیش برود.»
«با این حال، ما متوجه شدیم این موضوع برعکس است. به نظر می‌رسد که بحران‌های سیاسی، نفرت از گروه‌های بیرونی را نه چندان، که بیشتر عشق به گروه‌های درونی را برمی‌انگیزند.»
سال گذشته، این تیم [تحقیقاتی دانشگاه] کمبریج مقاله‌ای منتشر کرد که ۱.۶ میلیون پست شبکه‌های اجتماعی اوکراینی را در ماه‌های قبل و بعد از تهاجم روسیه در فوریه ۲۰۲۲ بررسی کرد.
این مطالعه روند مشابهی را شناسایی کرد و پس از تهاجم [روسیه]، افزایش چشمگیری در پست‌های «ابراز همبستگی درون‌گروهی» مشاهده شد که ۹۲ درصد تعامل بیشتر در فیسبوک و ۶۸ درصد بیشتر در توییتر دریافت کردند. پست‌هایی که نسبت به روسیه خصمانه بودند، فقط کمی [بیشتر از حالت معمول] توجه گرفتند.
این گزارش گفت: «پژوهشگران استدلال می‌کنند که یافته‌های بررسی اخیر، با توجه به شدت تهدید علیه اوکراین و ماهیت جمعیتی‌اش، حتی از این هم شگفت‌انگیزترند.»
یارا کیریچنکو، نویسنده همکار این مقاله و دانشجوی دکترای «آزمایشگاه تصمیم‌گیری اجتماعی کمبریج»، گفت: «پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مانند توییتر و فیسبوک به‌طور فزاینده‌ای به‌‌منزله بسترهای ایجاد اطلاعات سمی دیده می‌شوند که شکاف‌های اجتماعی و سیاسی را تشدید می‌کنند، و اکنون پژوهش‌های فراوانی در پشتیبانی از این موضوع وجود دارد.»
«با این حال، ما شاهد آنیم که شبکه‌های اجتماعی می‌توانند در لحظات بحران، اثری مشابه «همگرایی حول پرچم» ایجاد کنند، یعنی زمانی که ترجیح عاطفی و روانشناختی برای گروه خودی، به‌عنوان محرک غالب رفتار آنلاین عمل میکند.»
© The Independent
