رویترز با اشاره به اطلاعاتی که از تصاویری به دست آمده که دولت آمریکا ارایه کرده است، گزارش داد: سامانه دفاع موشکی «گنبد طلایی»، پروژه برجسته دولت دونالد ترامپ، از چهار لایه تشکیل شده است: یک لایه مبتنی بر ماهواره و سه لایه زمینی، با ۱۱ باتری کوتاه‌برد که در سراسر ایالات متحده، آلاسکا و هاوایی مستقر خواهند شد.
به نوشته رویترز، این تصاویر با شعار «سریع پیش برو، بزرگ فکر کن!» هفته گذشته در هانتسویل، آلاباما، به ۳۰۰۰ پیمانکار دفاعی ارائه شد و پیچیدگی کم‌سابقه این سیستم را نشان می‌دهد که باید تا سال ۲۰۲۸، آماده شود.
«گنبد طلایی» به‌عنوان سپر دفاع موشکی چندلایه برای ایالات متحده طراحی شده و از سامانه «گنبد آهنین» اسرائیل الهام گرفته است، اما به دلیل گستردگی جغرافیایی که باید پوشش دهد و تنوع تهدیداتی که با آن‌ها مواجه خواهد شد، بسیار بزرگ‌تر و پیچیده‌تر است.
بر اساس اسلایدها، این سیستم از چهار لایه یکپارچه تشکیل شده است: یک لایه حسگر و هدف‌گیری فضایی برای هشدار و ردیابی موشک‌ها، و سه لایه زمینی شامل رهگیرهای موشکی، آرایه‌های راداری و احتمالا لیزرها.
یکی از نکات قابل‌توجه، میدان موشکی جدیدی در منطقه میدوست آمریکا است که در نقشه ارائه نشان داده شده است. این میدان برای رهگیرهای نسل بعدی (NGI) ساخته‌شده توسط شرکت لاکهید مارتین طراحی شده و بخشی از «لایه بالایی» در کنار سامانه‌های دفاع موشکی تاد (THAAD) و ایجس، که آن‌ها نیز توسط لاکهید مارتین تولید می‌شوند، خواهد بود.
NGI موشک مدرنیزه‌شده‌ای برای شبکه دفاع میانی زمین‌پایه (GMD) است که شامل رادارها، رهگیرها و سایر تجهیزات بوده و در حال حاضر سپر اصلی دفاع موشکی ایالات متحده برای مقابله با موشک‌های بالستیک قاره‌پیما از کشورهای دشمن است. آمریکا هم‌اکنون سایت‌های پرتاب GMD را در جنوب کالیفرنیا و آلاسکا اداره می‌کند و این طرح، سایت سومی را در میدوست برای مقابله با تهدیدات بیشتر اضافه خواهد کرد.
یکی از اهداف اصلی «گنبد طلایی» انهدام موشک‌ها در «فاز تقویت» است، یعنی مرحله‌ای که موشک به‌آرامی و به‌صورت قابل‌پیش‌بینی در جو زمین صعود می‌کند. این سامانه به دنبال استقرار رهگیرهای فضایی است که بتوانند موشک‌های ورودی را به‌سرعت نابود کنند. اسلایدها اشاره می‌کنند که آمریکا «رهگیرها و وسایل بازگشت به جو» ساخته، اما هنوز وسیله‌ای که بتواند گرمای بازگشت به جو را تحمل کرده و همزمان موشک دشمن را هدف قرار دهد، تولید نکرده است.
خطوط دفاعی نهایی، که «لایه زیرین» و «دفاع منطقه‌ای محدود» نامیده می‌شوند، شامل رادارهای جدید، سامانه پاتریوت و یک پرتابگر «مشترک» جدید خواهد بود که رهگیرهای کنونی و آینده را برای مقابله با انواع تهدیدات پرتاب می‌کند. این سامانه‌های مدولار و قابل‌جابه‌جایی برای کاهش وابستگی به سایت‌های ثابت طراحی شده‌اند تا بتوانند به‌سرعت در مناطق مختلف مستقر شوند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
ژنرال نیروی فضایی مایکل گوتلین، که ماه گذشته برای هدایت پروژه «گنبد طلایی» تایید شد، ۳۰ روز از ۱۷ ژوئیه فرصت دارد تا تیمی تشکیل دهد، ۶۰ روز برای ارائه طرح اولیه سیستم و ۱۲۰ روز برای ارائه طرح اجرایی کامل، شامل جزئیات ماهواره‌ها و ایستگاه‌های زمینی. به نوشته رویترز، این اطلاعات از یادداشتی امضاشده توسط وزیر دفاع پیت هگست به دست آمده است.
هزینه این پروژه حدود ۱۷۵ میلیارد دلار برآورد شده است، اما اسلایدها نشان می‌دهند که ابهاماتی درباره ساختار اصلی پروژه وجود دارد، زیرا تعداد پرتابگرها، رهگیرها، ایستگاه‌های زمینی و سایت‌های موشکی موردنیاز هنوز مشخص نشده است.
یک مقام آمریکایی گفت: «بودجه کلانی در اختیار دارند، اما هنوز برآورد دقیقی از هزینه‌ها انجام نشده است.» تاکنون، کنگره ۲۵ میلیارد دلار برای «گنبد طلایی» در لایحه مالیاتی تخصیص داده و ۴۵.۳ میلیارد دلار دیگر در بودجه پیشنهادی رئیس‌جمهوری برای سال ۲۰۲۶ برای این پروژه در نظر گرفته شده است.
به گزارش رویترز، در اسلایدها به شرکت اسپیس‌ایکس ایلان ماسک اشاره‌ای نشده است، شرکتی که همراه با پالانتیر و آندوریل در مناقصه قراردادهای «گنبد طلایی» شرکت کرده بود. پنتاگون اعلام کرده که در حال جمع‌آوری اطلاعات از صنعت، دانشگاه‌ها، آزمایشگاه‌های ملی و نهادهای دولتی برای حمایت از این پروژه است، اما انتشار جزئیات بیشتر در این مرحله را «غیرمحتاطانه» می‌داند.
