افزایش ناگهانی و چندبرابری قیمت دارو در ایران به داروهای سرطان نیز رسیده است. به گفته فعالان این حوزه، شماری از مبتلایان به سرطان به دلیل نبود هیچ نوع پوشش بیمه‌ای برای تعدادی از داروی حیاتی و افزایش چشمگیر رقم پرداختی برای سایر داروهای تحت پوشش بیمه «از ادامه درمان منصرف می‌شوند».
سهیل رحیمی، پزشک ساکن ایران، در یک سمینار روانشناسی افشا کرده است که «طی ماه‌های اخیر و بعد از افزایش وحشتناک و چند برابری هزینه‌های دارو و درمان، بیمارانی داریم که از فرط فقر و نداشتن توان مالی به پزشکان التماس می‌کنند که ما را بکشید.»
همچنین آراسب احمدیان، مدیرعامل موسسه خیریه محک، می‌گوید: «این هزینه‌ها برای بسیاری از خانواده‌ها غیرقابل‌تحمل است. مثلا هزینه یک پروتکل درمانی برای کودکان مبتلا به سرطان تا دو میلیارد تومان و حتی بیشتر می‌رسد. حتی خانواده‌هایی که تحت پوشش بیمه‌های پایه و تکمیلی قرار دارند، توانایی مالی لازم برای پرداخت این هزینه‌ها را ندارند. این موضوع گاهی باعث تاخیر در درمان یا عدم دسترسی به داروهای ضروری می‌شود که می‌تواند به طور مستقیم بر سلامت کودکان تاثیر بگذارد.»
با قطع کامل ارز حمایتی دولتی از بسیاری از داروها و همچنین نزدیک شدن رقم ارز ترجیحی دولتی برای سایر داروها به قیمت دلار در بازار آزاد، نرخ انواع دارو در ایران یک‌شبه از ۵۰ تا ۴۰۰ درصد افزایش یافت. دولت پزشکیان می‌گوید به دلیل تحریم‌های غرب و کاهش درآمدهای نفتی دیگر توانایی حمایت از شهروندان و تخصیص ارز دولتی در حوزه‌های حیاتی را ندارد، اما منتقدان و شمار زیادی از شهروندان ایرانی با اشاره به ادامه هزینه‌کرد چشمگیر جمهوری اسلامی برای گروه‌های شبه‌نظامی خارجی، حوزه‌های علمیه و نهادهای حکومتی و صنایع نظامی و هسته‌ای، مقام‌های جمهوری اسلامی را به دروغگویی و بازی با جان آنان متهم متهم می‌کنند.
وبسایت سلامت‌نیوز در ایران، امروز ۱۸ اسفند ۱۴۰۳ نوشت: «هنگامی که هزینه‌های درمان چنین ارقام بالایی دارد، باید از خود بپرسیم چند خانواده توان پرداخت آن را دارند؟ امروزه درمان‌های جدید مبتنی بر ژنتیک و مونوتراپی اثربخشی بیشتری دارند، اما این داروها با ارز آزاد وارد کشور می‌شوند. روند ورود و پوشش بیمه‌ای این داروها بسیار کند است و این مسئله منجر به افزایش چشمگیر هزینه‌های درمان شده است.»
همچنین رضا جباری، نایب‌رئیس کمیسیون بهداشت مجلس، ضمن اشاره به اینکه برخی از افراد به مرحله «بالاتر از سیاهی رنگی نیست» رسیده‌اند، توضیح داد: «اگر بیمار نسبت به مداوای خود بی‌تفاوت شده باشد و بسیار فقیر هم باشد، ممکن است تصمیم بگیرد داروهای بسیار خاص خود را بفروشد.»
او افزود: «این اقدام در واقع تنها ماحصل افزایش قیمت دارو نیست، بلکه حاصل گسترش فقر و تنگدستی برخی بیماران است. فردی که داروی کمیاب ویژه بیماری خاص خود را می‌فروشد، ازسر تنگدستی این کار را می‌کند. افزایش ۲۰۰ درصدی قیمت برخی اقلام دارویی روبه‌رو شده‌ایم.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در همین حال مقام‌های صنایع دارویی ایران روز ۷ اسفند، در نشست شورای گفتگوی دولت و بخش خصوصی به ریاست وزیر اقتصاد، اعلام کردند: «طی ۹ ماه ابتدایی سال ۱۴۰۳ حدود ۱۶ درصد نسبت به ۹ ماهه سال گذشته، کاهش تولید دارو در ایران تجربه شده است و طبق برآوردها به بیش از ۶۰ درصد رشد نقدینگی در صنعت داروی ایران نیاز داریم، زیرا همین ناترازی ریالی و ارزی موجب شده است جامعه در تامین نیاز دارویی خود دچار چالش‌های بزرگی شود.»
پیش از آن هم روز ۲۳ بهمن، تصویری از نامه محمد رئیس‌زاده، رئیس سازمان نظام پزشکی ایران، به مسعود پزشکیان در رسانه‌ها منتشر شد که در آن آمده بود: «بیش از ۱۵ هزار داروخانه خصوصی از حداقل پنج ماه قبل، حدود ۱۸ هزار میلیارد تومان از سازمان هدفمندی یارانه‌ها، ۷.۸ هزار میلیارد تومان از سازمان تامین اجتماعی و پنج هزار میلیارد تومان از سایر سازمان‌های بیمه‌گر طلب دارند که به کمبود شدید نقدینگی برای تامین داروی جدید، افزایش چک‌های برگشتی داروخانه‌ها و بسته شدن حساب‌های آنان و نهایتا ایجاد اختلال در دسترسی مردم به داروهای ضروری منجر شده است.»
اما با ادامه اصرار علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، و دیگر مقام‌های ارشد این نظام بر پیگیری سیاست‌های جنگ‌طلبانه، حمایت از شبه‌نظامیان خارجی و برنامه‌های هسته‌ای و ممانعت از مذاکره با دولت ترامپ برای رفع تحریم‌ها، به نظر می‌رسد طی ماه‌های آینده در کنار رشد افسارگسیخته فقر و گرانی، وضعیت درمان برای بسیاری از مردم ایران از وضعیت فعلی نیز وخیم‌تر شود.
