تن‌فروشی مردان جوان در ایران، کم‌خطرتر از تن‌فروشی زنان

جامعه‌شناسان پدیده تن‌فروشی پسران و مردان جوان ایرانی را به دو بخش خدمات جنسی به هم‌جنس و خدمات جنسی به زنان متقاضی تقسیم‌بندی کرده‌اند.

تصویر تزئینی از دو جفت دوپای لخت روی تخت‌خواب که از زیر ملافه  بیرون زده‌اند- Canva

پدیده اجتماعی تن‌فروشی پسران و مردان جوان در شهرهای بزرگ، به‌خصوص تهران، از مسائلی است که اخبار و گزارش‌های متعددی در مورد آن در نیمه دوم دهه ۹۰ منتشر شده است.

پسران و مردان تن‌فروش هم مانند زنان و دختران تن‌فروش تا چند سال قبل در تهران نقاط مشخصی برای عرضه خود داشتند که مشتریان آنجا حاضر می‌شدند.

اما فضای مجازی شرایط عرضه و ارتباط با متقاضیان چنین خدماتی را از سطح خیابان‌ها به صفحات مختلف رسانه‌های اجتماعی آورده است.

جامعه‌شناسان پدیده تن‌فروشی پسران و مردان جوان ایرانی را به دو بخش خدمات جنسی به هم‌جنس و خدمات جنسی به زنان متقاضی تقسیم‌بندی کرده‌اند.

اما آنچه بیشتر درباره تن‌فروشی پسران جوان موردتوجه قرار گرفته، عرضه خدمات جنسی به زنان مسن است. پسران خوش‌چهره با اندامی مناسب مبالغی به‌مراتب بیش از زنان تن‌فروش برای ارائه خدمات جنسی در این بازار طلب می‌کنند.

البته به دلیل ممنوعیت و جرم‌انگاری روسپی‌گری زنان و مردان در ایران، اطلاع دقیقی از آمار فعالان این تجارت به‌ظاهر پرسود جنسی در دست نیست.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

نکته مهم در تفاوت تن‌فروشی پسران و دختران، امنیت بیشتر برای پسران فعال در این مشاغل است. ضمن آنکه مردان جوان و پسران معمولا نیاز به تغییر ظاهر ندارند و به همین دلیل شناسایی آن‌ها در سطح شهرها سخت‌تر است.

به گفته کارشناسان مسائل اجتماعی، افزایش تمایل به خدمات ماساژ در ایران یکی از فرصت‌هایی است که متقاضیان و عرضه‌کنندگان به بهانه آن، خدمات جنسی عرضه می‌کنند.

برخی جامعه‌شناسان معتقدند تمایل به تجرد و آمار تجرد قطعی یکی از عواملی است که باعث شده افراد در سنین بالا برای تامین نیاز جنسی خود، استفاده از این بازار را به روابط رسمی و نیمه‌رسمی ترجیح ‌دهند.

برخی رسانه‌های ایران در سال‌های اخیر پای صحبت عرضه‌کنندگان خدمات جنسی نشسته‌اند که نشان می‌دهد آن‌ها خود را شریک موقت جنسی می‌دانند، نه تن‌فروش.

یکی از این افراد داشتن اندام متناسب و ورزیده را عامل مهمی در این شغل می‌داند و معتقد است شغل او ارتباط موقت با افراد متقاضی است و مفهوم تن‌فروشی ندارد.

در این میان گزارش‌هایی در خصوص نیازها و خواسته‌های نامتعارف جنسی که نام «بردگی جنسی» بر آن گذاشته‌اند، منتشر می‌شود.

طبق گفته یکی از گردانندگان تیم ارائه خدمات جنسی زنان و مردان، این خدمات بر خلاف تصور عموم به شیوه‌های دیگری همچون تقاضای سکس گروهی تغییر کرده است.

این فرد گفته است: «در چند سال اخیر روش‌های گذشته ازمدافتاده و الان روابط افراد با حضور یک زن و شوهر مد شده است که ما پسران و دختران جوان را برای چنین موقعیت‌هایی آموزش می‌دهیم.»

بر اساس سخنان برخی افراد فعال در این شغل، درآمد بالا مهم‌ترین عامل علاقه پسران و مردان جوان برای عرضه این خدمات است. بسیاری از این افراد باور دارند که برای مدت طولانی به کار در این مشاغل نیاز ندارند. یافتن شریک جنسی متمول که حاضر به تامین هزینه‌های این پسران جوان باشد، یکی راهکارها برای بیرون ماندن از دایره ارائه خدمات روزمره به افراد مختلف است.

مطابق الگوی رایج آشنایی ارتباط دختران جوان با مردان میان‌سال و مسن که در فرهنگ عامه «شوگر ددی» نام‌ گرفته‌اند، این روزها پدیده یافتن زنان با فاصله سنی زیاد تحت نام «شوگر مامی» نیز امری قبیح نیست.

نگاه این پسران به شغل خود و تفاوتی که در تعریف فعالیتشان با زنان دارند هم جالب‌توجه است. همان‌طور که اشاره شد این افراد باور دارند مفهوم تن‌فروشی تنها برای زنان استفاده می‌شود و مردانی که چنین خدماتی را عرضه می‌کنند شریک موقت جنسی‌اند.

دراین‌بین افزایش آمار افراد متاهل متقاضی خدمات جنسی در ایران موضوعی است که باعث نگرانی متخصصان اجتماعی شده است.

بر اساس‌ نظرسنجی صورت‌گرفته در سایت داده‌های باز، ۴۰ درصد افراد شرکت‌کننده در این نظرسنجی دست‌کم یک‌بار از دریافت خدمات جنسی در ازای پول بهره برده‌اند. ۳۰ درصد از افراد متاهل مطابق این نظرسنجی از خدمات جنسی در ازای پرداخت پول بهره برده‌اند و بیشترین متقاضی در افراد مجرد، مطلقه و همسر ازدست‌داده است.

نکته مهم در این گزارش آمار بالای تمایل به استفاده از تن‌فروشان زن حتی میان زنان متقاضی است که مشخص نیست به سبب تمایلات همجنس‌گرایانه است یا آسانی دسترسی به تن‌فروشان زن این آمار را افزایش داده است.

البته بازار تن‌فروشی به دلیل محدودیت قانونی و تبعات قضایی در جمهوری اسلامی، برای زنان شغلی پر‌خطر محسوب می‌شود. اما مردان تن‌فروش حتی به لحاظ مذهبی در ارتباط با جنس مخالف با ریسک کمتری در ازای ارائه خدمات مواجه‌اند. به‌عنوان نمونه، آسودگی بابت خطرات مرتبط با بارداری و نگاه حاکم بر جامعه که برخلاف تن‌فروشی زنان، گویا به خدمات مردان نگاه تحقیرآمیز کمتری دارد.

به دلیل آنکه برخی از این افراد در ازای پول روابط مختلفی را تجربه می‌کنند، خطر گسترش بیماری‌های ناشی از روابط جنسی می‌تواند نگران‌کننده باشد.

در آخرین گزارش‌ وزارت بهداشت و درمان درباره موارد ناقل ویروس بیماری ایدز، «۵۵ درصد از کل موارد شناخته‌شده در زمان تشخیص، در گروه سنی ۲۵ تا ۳۹ و ۷۳ درصد از کل موارد شناخته شده در زمان تشخیص، در گروه سنی ۲۰ تا ۴۴ بوده‌اند.»

زگیل تناسلی یکی دیگر از موارد روبه‌افزایش بیماری‌های مقاربتی در ایران است که از طریق روابط جنسی فرصت شیوع گسترده‌تری دارد.

در جامعه‌ای که آمار ازدواج در آن به دلیل مشکلات اقتصادی و نگرانی از تبعات ورود به زندگی مشترک، کاهش یافته است و برخلاف دهه‌های قبل، روابط آزاد جنسی دیگر تابوی اجتماعی شناخته نمی‌شوند، مشاغلی مانند تن‌فروشی مردان به موقعیتی برای کسب درآمد تبدل شده است.

جمهوری اسلامی ۴۵ سال پیش با تخریب محله‌های تن‌فروشی بر این باور بود که در جامعه‌ای که حکومت اسلامی آن را اداره می‌کند، روابط بیرون از چهارچوب ازدواج معنایی نخواهد داشت.