«لباس پوشیدن برای من فریاد آزادی بود»

فرنوش حمیدیان در گفتگو با ایندیپندنت فارسی: «صبح که از خواب بیدار می‌شوید، اینکه چه چیزی می‌پوشید اولین تجربه آزادی یا محدودیت شماست»

فرنوش حمیدیان، مدل ایرانی، در سال‌های گذشته، علاوه بر حضور در برجسته‌ترین هفته‌های مد جهانی، توانسته است توجه بسیاری از طراحان و فعالان مد منطقه‌ای را به خود جلب کند.

حمیدیان تابستان امسال در هفته مد فاخر پاریس، در رونمایی از مجموعه جدید استفانه رونالد فرانسوی، از اعضای ثابت اتحادیه مد فرانسه، روی سکو رفت و پیراهن بلند بدون آستین مدل دم ماهی مشکی با یقه‌برگردان و تزیینات نقره‌ای را معرفی کرد.

در نمایش جوانا مارتین نیز حمیدیان یکی از پوشش‌های اصلی و چشمگیر این عضو مهمان هفته مد فاخر پاریس را به تن داشت و در پایان نمایش نیز در کنار طراح این مجموعه روی صحنه ظاهر شد.

حمیدیان مهمان خانه مد موردعلاقه‌اش هوبیکا نیز بود. لباس طلایی‌رنگ حمیدیان از نشان تجاری ژرژ هوبیکا در کن چشم بسیاری از علاقه‌مندان مد را به خود جلب کرد.

جاد هوبیکا، پسر طراح مشهور لبنانی ژرژ هوبیکا، که همکار او در طراحی لباس‌های فاخر این خانه مد نیز است، در مصاحبه اختصاصی با ایندیپندنت فارسی درباره او گفت: «از سال گذشته، او عضوی از خانواده [هوبیکا] بوده است و در جشنواره کن نیز با دو لباس طلایی‌رنگ و مشکی حضور داشت. او نیازی به پوشیدن لباس‌ برای درخشیدن ندارد [...] این افتخاری است که با او کار کنیم و او خانه مد ما را نمایندگی کند.»

حمیدیان درباره همکاری‌ با این خانه مد گفت که از کودکی ژرژ هوبیکا و کارهایش را دنبال می‌کرده و آن زمان هرگز گمان نمی‌کرده که روزی با این خانه مد همکاری کند، زیرا در آن زمان در شهری کوچک در شمال ایران زندگی می‌کرده است.

او پوشیدن لباس طلایی‌رنگ در جشنواره فیلم کن را یکی از به‌یادماندنی‌ترین لحظات حرفه‌ای‌اش خواند و گفت: «این لباس اندکی تغییر داده شد تا مناسب اندام من شود.» سپس، در حالی‌ که به ترقوه‌اش اشاره می‌کرد گفت: «اینجا نوشتند "زن، زندگی، آزادی" و روی فرش قرمز رفتم و لحظه بسیار زیبایی بود.» این نوشته کوچک از دید دوربین‌های خبرگزاری‌ها، که هم‌زمان جنبش سراسری ایران را دنبال می‌کردند، پنهان نماند و تصویر او در این پیراهن در شبکه‌های اجتماعی و در میان ایرانیان بسیار مورد توجه قرار گرفت.

در ادامه، حمیدیان در پاسخ به سوال ایندیپندنت فارسی درباره «شیک‌پوشی ازیادرفته ایرانی» و اینکه آیا او خود را سمبل جدیدی از بازگشت به آن می‌داند یا نه گفت: «من خوش‌پوشی را از پدر و مادرم یاد گرفتم و ربطی به پول داشتن یا نداشتن ندارد. مد حتی گاهی خوش‌پوشی را از انسان‌ها می‌گیرد. نباید همیشه با مد پیش رفت، بلکه پوشش ما باید به طرز فکرمان بخورد.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

او با اشاره به خاطرات کودکی گفت: «اغلب سرکشی نوجوانانه‌ای داشتم که به خلق چیزهای جدید منجر می‌شد. لباس‌های خودم را قیچی می‌کردم تا چیز جدیدی بیافرینم.» الهام‌بخش آن سال‌های او، آنا دلو روسو، منتقد و روزنامه‌نگار مد ایتالیایی، بود.

او گفت: «زمانی که در ایران بودم، برای من لباس پوشیدن فریاد آزادی بود. می‌خواهم اجازه داشته باشم که خودم آن چیزی را که می‌خواهم بپوشم. خودم انتخابش کنم [...] پوشش انسان بسیار بسیار مهم است و هر چیزی باید در جای خودش پوشیده شود.»

او درباره انتخاب سبک لباس و محدودیت‌های موجود در ایران گفت: «باید در هر چیزی شجاعت داشت؛ در لباس پوشیدن، در راه رفتن، در غذا خوردن. آدم باید چیزهای جدید را تجربه کند و اینکه همه می‌گویند خوب نیست مهم نیست. مهم این است که آیا شما فکر می‌کنید پوششی که دارید زیباست یا نه. این به چه چیزی برمی‌گردد؟ آزادی! صبح که از خواب بیدار می‌شوید، اینکه چه چیزی می‌پوشید اولین تجربه آزادی شما است یا اولین تجربه محدودیت.»

فرنوش حمیدیان با نگاهی به گذشته و شروع کار حرفه‌ای خود، به افرادی که در داخل ایران قصد دارند این حرفه را برگزینند، گفت: «تجربه شخصی من می‌تواند راهنمای مفیدی باشد. درزمانی که من کارم را شروع کردم شرایط بسیار دشوار بود. این کار هنوز جا نیفتاده بود و انگشت‌نما می‌شدیم. بااین‌حال، امروزه این فعالیت ازنظر فرهنگی به شکل مثبتی در جامعه جا افتاده است. بنابراین، تسلیم و ناامید نشوید، مهم است که به کار خود ادامه دهید و نظرات منفی دیگران را نادیده بگیرید. مهم‌ترین نکته این است که اقدامات خود را بر اساس اصول صحیح انجام دهید تا بتوانید هویت وجودی یا هنر خود را بیان کنید.»

حمیدیان با مقایسه جو فرهنگی جامعه در دهه گذشته و نظر شهروندان در حال حاضر به «حرفه مدلینگ»، گفت: «به نظر می‌رسد که در حال حاضر، جامعه ایرانیان به‌ویژه جوانان، با تابوها کمتری روبرو هستند. برای شروع کار، اهمیت دارد که به مراقبت از خود، داشتن پوست سالم، احترام به جسم و وجود خود و تحمل نظرات بیرونی توجه ویژه‌ای داشته باشند؛ اما ضروری است که خود را قضاوت نکنیم.»

ازنظر فنی، برای شروع مسیر حرفه‌ای، اهمیت دارد که افراد ابتدا علاقه خود را به این حرفه به‌صورت واقع‌گرایانه بررسی کنند. ازنظر حمیدیان اگر هدف افراد از شروع این کار، شهرت است، بهتر است که به دنبال راه‌های دیگری برای دستیابی به این هدف بگردند، اما اگر علاقه‌مند به این شغل‌اند، بدانند که این مسیر نیازمند تلاش فردی و تعهد به کار است.

امروزه با استفاده از رسانه‌های اجتماعی، افراد می‌توانند رزومه خود را بسازند و با ارائه تصاویر «بدون آرایش و با لباس‌های ساده» به کارفرماهای آینده نشان دهند که چگونه می‌توانند ظاهری طبیعی و زیبا داشته باشند.

حمیدیان داشتن مجموعه تصاویر «پلوروید» را برای هر مدلی در آغاز کار ضروری خواند و گفت برای تهیه رزومه تصویری «عکس‌های ساده، بدون آرایش، بدون حالت بدن خاص، مستقیم جلوی دوربین می‌ایستیم و در زوایای جلو، بغل و پشت عکس می‌گیریم. در قدم بعدی عکس‌هایی از زندگی روزمره یا جاهایی که رفتید، با لباس‌های ساده و در ادامه اگر قبلا با جایی همکاری داشتید نمونه کارهای خود را اضافه کنید.»

به نظر حمیدیان در مجموع، ایران پر از طراحان بااستعداد است و او هیچ نگرانی‌ای در مورد آینده مد و حرفه «مدلینگ» ایران ندارد. در نگاه او که این حرفه را در داخل ایران شروع کرده، همان‌طور که او توانسته است راهش را بیابد هرکسی می‌تواند موفقیتی مشابه داشته باشد.

بیشتر از مُد و زیبایی