اعتصاب غذای شهروند بریتانیایی-استرالیایی در زندان بدنام ایران

خانم گیلبرت به دنبال رد درخواست تجدیدنظر در مورد حکمش، دست به اعتصاب غذا زد

زندان اوین،  به خاطر برخورد بی‌رحمانه با زندانیان، از جمله اعدام‌های نمایشی، ضرب و شتم و شکنجه روانی، از بدنام ترین زندانهای ایران به حساب می‌آید- عکس از ایسنا

یک شخصیت دانشگاهی بریتانیایی-استرالیایی که در ایران زندانی شده است پس از رد شدن درخواست تجدیدنظر وی علیه حکم زندان خود، دست به اعتصاب غذا زد.

کایلی مور گیلبرت بیش از یک سال است که در بدنام‌ترین زندان ایران حبس شده است. او به اتهام جاسوسی به 10 سال محکوم شده است، اما خود او این اتهام را قویا رد می‌کند.

این مدرس دانشگاه همراه با فریبا عادلخواه، پژوهشگر فرانسوی-ایرانی، در اعتراض به احکام صادره علیه آنها، در شب کریسمس دست به اعتصاب غذا زد.

زندان اوین تهران، جایی که این افراد نگهداری می‌شوند، به خاطر برخورد بی‌رحمانه با زندانیان، از جمله اعدام نمایشی، ضرب و شتم، و شکنجه روانی، مشهور است.

مرکز حقوق بشر در ایران (CHRI) که مقر آن در ایالات متحده قرار دارد، می‌گوید این زنان در بندی که در کنترل سپاه پاسدارن است نگهداری می‌شوند. نازنین زاغری رتکلیف، شهروند بریتانیایی-ایرانی نیز که کارمند یک سازمان خیریه است، در همین بند حبس شده است.

گروه مذکور می‌گوید، این زنان همانند حداقل نه نفر دیگر که در ایران زندانی شده‌اند، ادعا می‌کنند که براساس اتهامات ساختگی زندانی شده‌اند. این دو در نامه‌ای اظهار داشته‌اند که شکنجه روانی شده‌اند و حقوق انسانی آنها نقض شده است.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

خانم مور گیلبرت، فارغ‌التحصیل دانشگاه کمبریج و استاد مطالعات اسلامی در دانشگاه ملبورن است و مطالبی در مورد انقلاب‌ها و کنشگری در خاورمیانه نوشته است.

درخواست تجدیدنظر او علیه حکم 10 سال زندان - که معمولا برای اتهام جاسوسی صادر می‌شود - هفته گذشته رد شد.

او بیشتر مدت زندان خود را حبس انفرادی به سر برده است.

طبق گزارش مرکز حقوق بشر در ایران، در نامه این دو زن آمده است: «ما نه تنها برای آزادی فوری خود، بلکه برای اجرای عدالت در مورد هزاران زن و مرد بی‌نام، اما فراموش نشده، که به سرنوشتی مشابه یا بدتر از ما دچار شده‌اند، و بدون ارتکاب هیچ جرمی در ایران زندانی شده‌اند، اعتصاب می‌کنیم.»

«در این شب کریسمس، از شما می‌خواهیم که به نشانه اتحاد با ما، یک روز اعتصاب غذا کنید، البته ما همچنان تا بعد از کریسمس نیز به اعتصاب خود دامه می‌دهیم.»

«امیدواریم سال آینده در همین موقع با روحیه بهتری در کنار شما جشن بگیریم. از حمایت شما سپاسگزاریم. این برای ما یک دنیا ارزش دارد و به ما قوت قلب می‌دهد تا به مبارزه خود ادامه دهیم.»

در ماه ژوئن، خانم مور گیلبرت از اسکات موریسون، نخست وزیر استرالیا، درخواست کرد که به او کمک کند تا آزاد شود.

طبق گزارش مرکز حقوق بشر در ایران، او نوشت: بیش از چند ماه است که سپاه پاسداران در این شرایط سخت من را زندانی کرده است تا از شخص من و دولت کشورم اخاذی کند. آنها همچنین با طراحی یک توطئه شیطانی قصد داشتند شوهرم را، که مقیم دائم استرالیا است (و به زودی شهروند این کشور خواهد شد)، به ایران بکشانند تا در زندان به من ملحق شود.»

«هیچ امیدی به محاکمه عادلانه نسیت. در واقع حکم مجرمیت در یک سیستم حقوقی که تحت کنترل مطلق سپاه پاسداران است از قبل تعیین و صادر شده است. من به عنوان یک محقق دانشگاهی به ایران آمدم و خودم را یک زندانی سیاسی می دانم.»

معمولا محاکمات در سیستم حقوقی مرموز و مبهم ایران به دلیل عدم وجود مدارک و رعایت نشدن اصول مراحل قانونی با انتقاد روبرو می‌شود.

در ماه اکتبر، دو وبلاگ‌نویس استرالیایی به اسم جولی کینگ و مارک فیرکین بعد از چند ماه حبس، ظاهرا به اتهام به پرواز درآوردن پهپاد بدون دریافت مجوز، آزاد شدند.

© The Independent

بیشتر از