برخی از افراد مبتلا به ناباروری، اینک با روشی خاص به نام تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسم (ICSI) درمان می‌شوند. در این روش که از شیوه‌های موثر لقاح آزمایشگاهی (IVF) و درمان ناباروری است، جنین‌شناس، اسپرمی را که قابلیت باروری دارد و از مایع منی یا بافت بیضه مرد برداشته شده است، با ابزار ویژه‌ای به داخل سیتوپلاسم (مرکز) تخمک تزریق می‌کند. 

به گزارش اسکای‌نیوز، گاهی شش ساعت طول می‌کشد تا جنین‌شناس اسپرم باکیفیت را در بافت انسانی پیدا و جدا کند، به همین دلیل، گروهی از دانشمندان دانشگاه فناوری سیدنی می‌کوشند راه‌هایی برای تسریع این فرایند بیابند. 

این گروه پژوهش خود را در یک کلینیک آی‌وی‌اف در سیدنی طی پنج ماه و در دو مرحله، با استفاده از نرم‌افزار هوش مصنوعی که روی رایانه نصب شده بود، انجام داد.

به گزارش این خبرگزاری، آن‌ها برای هدایت این ابزار که جست‌وجوگر اسپرم (SpermSearch) نام دارد، هزاران عکس میکروسکوپی به آن نشان دادند. 

در این تصاویر، اسپرم و کلی سلول و چیزهای دیگر دیده می‌شد، اما فقط تصویر اسپرم در آن واضح بود. 

آموزش ابزار هوش مصنوعی، به آن امکان می‌دهد که با استفاده از سیستم ارزیابی خود که عملکردش را بررسی و تنظیم می‌کند، از طریق تجزیه‌وتحلیل تصویر، شکل و ظاهر اسپرم را بیاموزد. 

دیل گاس، نویسنده اصلی این مطالعه، و گروهش، از اسپرم سالم و سپس از نمونه‌های بافت بیضه هفت بیمار ۳۶ تا ۵۵ ساله استفاده کردند. 

برخی از شرکت‌کنندگان به آزواسپرمی غیرانسدادی (NOA) [فقدان اسپرم در مایع منی] مبتلا بودند و پیش‌تر در این کلینیک تحت عمل جراحی اسپرم‌گیری قرار گرفته بودند. 

این مردان بافت باقیمانده بعد از درمان خود را که برای بازیابی اسپرم آماده، اما استفاده نشده بود، اهدا کردند. 

سپس ابزار هوش مصنوعی را با یک جنین‌شناس که دقتش ۱۰۰ درصد درنظر گرفته شده بود، مقابل هم قرار دادند.

پژوهشگران برای کسب بهترین نتیجه، مقدار زمان و میزان دقت هر دو [ابزار هوش مصنوعی و جنین‌شناس] را با هم مقایسه کردند. 

آن‌ها توانستند ثابت کنند که درمجموع، هوش مصنوعی اسپرم‌های بیشتری از جنین‌شناس پیدا کرد. 

ابزار هوش مصنوعی ۶۱۱ اسپرم، و جنین‌شناس ۵۶۰ اسپرم پیدا کرد. 

نویسندگان این مطالعه گفتند که این الگوریتم در کمتر از یک هزارم زمانی که جنین‌شناس نیاز داشت، توانست اسپرم‌ها را در هر قسمت از قطره مایع منی شناسایی کند. 

بنابراین، به این نتیجه رسیدند که هوش مصنوعی در شناسایی اسپرم، از جنین‌شناس دقیق‌تر و سریع‌تر است. 

آن‌ها در نشست انجمن اروپایی تولیدمثل انسان و جنین‌شناسی گفتند که این مطالعه براساس یک آزمایش اثبات مفهومی انجام شده و برای درک بهتر این موضوع، بهتر است کارآزمایی بالینی انجام شود. 

گاس گفت: «این ابزار فرصت پدرشدن افراد را برای فرزندان بیولوژیکی‌ خود بالا می‌برد.» 

او در پایان افزود: «این ابزار، شناسایی سریع اسپرم را در نمونه‌ها تضمین می‌کند. با این کار نه‌تنها احتمال باروری و تولید فرزند بیولوژیکی زوج‌ها افزایش می‌یابد، بلکه استرس روی اسپرم کاهش می‌یابد و کارایی آزمایشگاه نیز بالا می‌رود.»