دانشمندان در حال بررسی نورهای چشمک‌زن عجیبی در آسمان هستند که ممکن است نشانه‌هایی از لیزرهای تماس بین ستاره‌ها یا ساختارهای فرازمینی باشند.
برخی اشیاء کیهانی در بین ستارگان ظاهر و ناپدید می‌شوند که دانشمندان را سردرگم کرده‌اند و به همین خاطر آنها تلاش می‌کنند که ماهیت این اشیاء را درک کنند.
دانشمندان می‌گویند احتمالا این نورها از رویدادهای اخترفیزیکی طبیعی ناشی می‌شوند. اما پس از کشف 100 مورد از این نورها، آنها هنوز نتوانسته‌اند توضیحی برای وجود این اشیاء پیدا کنند.
دانشمندان می‌گویند هر کشفی در این زمینه به احتمال زیاد درک ما از فضا را تغییر خواهد داد و ممکن است زمینه جدیدی به علم اخترفیزیک اضافه کند.
در مقاله منتشر شده آمده است که یافتن این اشیاء کیهانی ممکن است به حوزه‌های سنتی اخترفیزیک مربوط شود یا به جستجوهای شگفت‌انگیزتری برای یافتن شواهدی از تمدن‌هایی که از لحاظ فناوری پیشرفته‌اند بینجامد.
در این مقاله، که در مجله «استروفیزیکال جورنال» منتشر شده ست، دانشمندان تصاویری از آسمان را بررسی کرده‌اند که از سال 1950 تا کنون در دسترس عموم بوده‌اند، از جمله کاتالوگ‌های نظامی قدیمی. آنها این مشاهدات تاریخی را با بررسی‌های جدیدی که از آسمان انجام شده است مقایسه کردند، و به دنبال شواهدی فیزیکی از ستاره‌هایی گشتند که ظاهرا از کهکشان راه شیری حذف شده‌اند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بئاتریس ویاروول مدیر این پروژه در دانشگاه استکهلم و مؤسسه اخترفیزیک جزایر قناری در اسپانیا می‌گوید «یافتن یک ستاره واقعی که در حال ناپدید شدن است – یا ستاره‌‌ای که ناگهان ظاهر می‌شود! – کشف ارزشمندی است و بدون شک چیزهای جدیدی به علم اخترفیزیک اضافه خواهد کرد که ما تا امروز نمی‌دانیم.»
معمولاً یک ستاره در حال مرگ بسیار آهسته تغییر می کند و تبدیل به یک کوتوله سفید می‌شود یا با انفجاری ناگهانی به عنوان ابرنواختر از بین می‌رود. بنابراین، یک ستاره در حال ناپدید شدن کاملا متفاوت است ونشان‌دهنده چیز دیگری است: یا یک پدیده اخترفیزیکی و طبیعی جدید است یا نوعی فعالیت فرازمینی در نقطه دیگری از کیهان.
تنها توضیح طبیعی شناخته شده برای وجود یک ستاره در حال ناپدید شدن این است که شاید این ستاره یک «ابرنواختر ناموفق» باشد. از لحاظ تئوری پیش‌بینی می‌شود این زمانی اتفاق بیفتد که یک ستاره بسیار عظیم به درون یک سیاه چاله سقوط می کند، بدون آنکه هیچگونه انفجاری از خود بیرون بدهد. اما چنین مواردی بسیار نادراند.
یکی توضیحات فرازمینی احتمالی برای پدیده مذکور این است که شاید این نورها لیزرهایی هستند که در چارچوب تماس‌های بین ستارگان، یا کره‌های دیسون فرستاده می‌شود. کره‌های دیسون ساختارهای فرضی هستند که گفته می‌شود تمدن‌های بیگانه می‌توانند در اطراف یک ستاره بسازند و انرژی آن را مهار کنند. اگرچه این دو از لحاظر نظری ممکن هستند، هیچ مدرکی برای وجود هیچ کدام از آنها تاکنون کشف نشده است.
دانشمندان تا کنون 15 درصد از اشیاء احتمالی را که در داده‌های خود دارند بررسی کرده‌اند و حدود 100 شیء یافته‌اند که آنها را «گذرای سرخ» می‌نامند. برخی از آنها رفتار بسیار شگفت‌انگیزی دارند، و در مدت کوتاهی شعله‌ور می‌شوند و هزاران برابر درخشانتر می‌شوند.
بئاتریس ویاروول در ادامه سخنان خود می‌گوید «ما بسیار هیجان‌زده هستیم که این 100 گذرای سرخ را یافته‌ایم و اکنون آنها را ردگیری می‌کنیم».
آنها امیدوارند پروژه جدیدی را شروع کنند که در آن از دانش شهروندی (دانش آماتور) و هوش مصنوعی برای بررسی 150 هزار شیء باقیمانده و جداسازی اشیاء مورد نظر از بین آنها استفاده کنند.
© The Independent
