روزنامه گاردین گزارش داد شماری از شهروندان افغانستان که در این کشور با نیروهای بریتانیا همکاری می‌کردند، اکنون پس از انتقال به انگلستان در وضعیت دشواری به‌ سر می‌برند و به دلیل نداشتن سرپناه شب‌ها در خیابان می‌خوابند. در گزارش گاردین از محمد صدیقی، ۳۲ ساله، کارمند قراردادی سابق بانک جهانی و اداره توسعه‌ بین‌المللی بریتانیا، یاد شده است که پس از فرار از دست طالبان، اکنون در خیابان‌های بیرون ایستگاه ویکتوریا در لندن می‌خوابد.

صدیقی در آغاز ماه مه از هتلی که وزارت کشور هزینه آن را می‌پرداخت، اخراج شد و نتوانست محل اقامت دیگری پیدا کند. او با وجود داشتن تحصیلات عالی و تسلط به زبان انگلیسی، به گاردین می‌گوید که بدون پشتیبانی دولت، ادغام در این جامعه دشوار و فرایند ساختن یک زندگی جدید در بریتانیا بسیار چالش‌برانگیز است.

گاردین وضعیت دشوار زندگی این پناهجوی افغان در بریتانیا را چنین به تصویر کشیده است: «وقتی هوا خوب است، بین دو ستون سنگی در جاده کاخ باکینگهام می‌خوابد. وقتی باران می‌بارد یا هوا سرد است، او به گوشه‌ای از ترمینال اتوبوس ویکتوریا که در طول شب هم باز است، پناه می‌برد. او در طول روز از وای‌فای رایگان و پریز برق کافه‌های ایستگاه قطار برای شارژ تلفن خود استفاده می‌کند تا بتواند به تلاش برای یافتن مسکن و تکمیل درخواست آنلاین برای شروع رشته حقوق در پاییز امسال ادامه دهد.»

به گفته‌ گاردین، داستان زندگی محمد صدیقی نمونه‌ای از وضعیت زندگی ده‌ها پناهجوی افغان در بریتانیا است که پس از سقوط حکومت جمهوری افغانستان به دست طالبان از افغانستان گریخته‌ و به این کشور پناه آورده‌اند. دولت بریتانیا اعلام کرده است که حدود ۹ هزار پناهجوی افغان در بریتانیا در خانه‌های دائمی اسکان داده شده‌اند، اما هشت هزار نفر دیگر هنوز اسکان نیافته‌اند.

صدیقی می‌گوید: «شب‌ها بسیار پرسروصدا است. آدم‌های مست و آن‌هایی که مواد مخدر مصرف می‌کنند، شب‌ها در خیابان زیادند. گاهی اوقات نگران می‌شوم که وقتی خوابم اتفاقی برایم بیفتد و از من دزدی شود یا به من حمله کنند.»

او از طریق طرح رسمی روند تخلیه افغانستان به بریتانیا نیامد، بلکه با یک قایق کوچک خود را به این کشور رساند و ۱۰ اوت ۲۰۲۱، چند روز قبل از قدرت گرفتن طالبان، به بندر دوور رسید. صدیقی زمانی تصمیم گرفت از افغانستان فرار کند که هدف حمله مسلحانه قرار گرفت. او به‌دلیل اینکه خودش به بریتانیا آمده، نسبت به کسانی که طی روند تخلیه به این کشور آورده شده‌اند، از حمایت کمتری برخوردار است. 

شورای پناهندگان نیز مشکل گسترده بی‌خانمان‌شدن پناهجویان پس از پذیرش درخواست پناهندگی آن‌ها را تایید کرده است و می‌گوید وزارت کشور بریتانیا دیگر مسئولیت اسکان آن‌ها را نمی‌پذیرد. البته دولت بریتانیا به‌تازگی اعلام کرده است که قصد دارد با کاهش هزینه‌های میزبانی از پناهجویان، فرایند صدور مجوز اجاره مسکن برای پناهجویان در بخش خصوصی را تسهیل کند. بر اساس آمار وزارت مسکن بریتانیا، در حال حاضر بیش از ۵۰ هزار پناهجو در هتل‌های این کشور با هزینه تخمینی شش میلیون پوند، اقامت دارند.

دولت بریتانیا قرار است این طرح پیشنهادی را روز چهارشنبه، سوم خرداد، به پارلمان این کشور بفرستد.