پژوهش پنتاگون نشاندهنده نرخ بالاتر ابتلا به سرطان در خلبانان است و برای اولین بار نشان میدهد خدمه زمینی که مسئول سوخترسانی، تعمیر و نگهداری و راهاندازیاند، نیز بیمار میشوند
به گزارش آسوشیتدپرس، یک پژوهش در پنتاگون نشان داد نرخ ابتلای خلبانان نظامی به سرطان بالاتر است و علاوه بر آن برای اولین بار آشکار شد که خدمه زمینی که مسئولیت سوخترسانی، تعمیر و نگهداری و راهاندازی این هواپیماها را بر عهده دارند، نیز در معرض این بیماری قرار دارند.
هوانوردان نظامی بازنشسته که سالها درباره تعداد خدمه هوایی و زمینی آشنایشان که به سرطان مبتلا شده بودند، هشدار دادهاند، مدتها دنبال این نتایج بودهاند. به آنان گفته شده بود پژوهشهای نظامی پیشین نشان دادهاند خطر ابتلای آنان نسبت به سایر گروههای جمعیتی ایالات متحده بالاتر نیست.
پنتاگون در پژوهش یک ساله خود حدود ۹۰۰ هزار خدمه پرواز را که در فاصله ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۷ با هواپیماهای نظامی پرواز کرده یا با این هواپیماها سروکار داشتهاند، بررسی کرد و دریافت احتمال ابتلای خدمه نیروی هوایی به سرطان پوست ۸۷ درصد و خطر ابتلا به سرطان تیروئید در آنان ۳۹ درصد بیشتر است. همچنین احتمال ابتلای مردان به سرطان پروستات ۱۶ درصد و احتمال ابتلای زنان به سرطان پستان ۱۶ درصد بالاتر از نرخ معمول است. در مجموع، خدمه نیروی هوایی ۲۴ درصد بیشتر احتمال دارد که به انواع سرطان مبتلا شوند.
طبق این پژوهش، احتمال ابتلای خدمه زمینی به سرطانهای مغز و اعصاب ۱۹ درصد، سرطان تیروئید ۱۵ درصد و به سرطانهای مربوط به کلیه ۹ درصد بیشتر است. احتمال ابتلای زنان خدمه زمینی به سرطان پستان نیز هفت درصد بالاتر است. در مجموع، نرخ ابتلای خدمه زمینی به تمام انواع سرطان سه درصد بیشتر بود.
به گزارش آسوشیتدپرس، در این گزارش خبرهای خوبی هم آمده است. نرخ ابتلای خدمه هوایی و زمینی به سرطان ریه کمتر بود و در خدمه هوایی، نرخ ابتلا به سرطانهای روده بزرگ و مثانه کمتر گزارش شد.
این محققان پس از تطبیق سن، جنسیت و نژاد این خدمه با کل جمعیت ایالات متحده، دادههای این دو گروه را با هم مقایسه کردند.
پنتاگون گفت این پژوهش جدید یکی از بزرگترین و جامعترین پژوهشها در این موضوع تا به امروز است. یک تحقیق پیش از این فقط به بررسی خلبانان نیروی هوایی پرداخته و به این نتیجه رسیده بود که نرخ ابتلای آنان به سرطان بالاتر است اما در پژوهش اخیر تمام خدمه در هوا و زمین بررسی شدند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پنتاگون هشدار داد با آنکه رویکرد این تحقیق وسیعتر است، به علت شکافی که در دادهها وجود دارد، تعداد واقعی موارد ابتلا به سرطان احتمالا حتی بالاتر هم بوده است. این وزارتخانه اعلام کرد برای جبران این شکاف دادهای تلاش خواهد کرد.
به گزارش آسوشیتدپرس، وینس آلکازار، سرهنگ بازنشسته نیروی هوایی و عضو انجمن خلبانان جنگنده ردریور ولی، نهادی که برای کمکرسانی با پنتاگون و کنگره مذاکره کرده بود، گفت که این پژوهش «ثابت میکند رهبران و سیاستگذاران در کنار زدن بدبینی و باور کردن این موضوع و کمکرسانی فعالانه بسیار تاخیر داشتهاند». آلکازار در کمیته مسائل پزشکی این انجمن فعال است.
کنگره در سال ۲۰۲۱ با تصویب لایحه دفاعی اجرای این پژوهش را الزامی کرد. حالا به دلیل بالاتر بودن نرخ ابتلا، پنتاگون باید بررسی بیشتری نیز به عمل آورد و بکوشد دریابد چرا خدمه بیمار میشوند.
به گزارش آسوشیتدپرس، تفکیک علل بالقوه دشوار است و پنتاگون بهدرستی خاطرنشان کرد این مطالعه «به معنای آن نیست که خدمت در نیروی هوایی یا زمینی ارتش به ابتلا به سرطان منجر میشود؛ زیرا چندین عامل مخدوشکننده بالقوه مثل پیشینه خانوادگی، مصرف دخانیات یا الکل وجود دارند که در این تحلیل قابل کنترل نبودند».
اما خدمه هوایی از دیرباز از پنتاگون درخواست کردهاند برخی عوامل محیطی را که با آنها سروکار دارند مثل سوخت جت، حلکنندههای مورداستفاده در تمیزکاری و عملیات نگهداری قطعات جت، حسگرها و منبع تغذیه آنها در دماغه هواپیما و سیستمهای عظیم رادار روی عرشه ناوهای محل فرود را بهدقت بررسی کنند.
به گزارش آسوشیتدپرس، بتی سیمن، بیوه جیم سیمن، سروان نیروی دریایی، میگوید او هر وقت از ماموریت بر ناو هواپیمابر به خانه برمیگشت، لباسهایش بوی سوخت جت میداد. این خلبان هواپیمای جنگنده ای۶ اینترودر در سال ۲۰۱۸ در سن ۶۱ سالگی بر اثر سرطان ریه درگذشت. بتی سیمن هنوز لباسهای او را که همچنان بوی سوخت میدهند، نگه داشته است و میگوید از آنها «خوشش میآید».
او و دیگران با خود میگویند آیا ارتباطی وجود دارد؟ او گفت به گفته خدمه حتی آب داخل لولههای کشتی هم بوی سوخت میداد.
بتی سیمن گفت او و دیگران از اینکه سرانجام میبینند دادهها بیانگر همان چیزی در مورد ابتلای خدمه هوایی به سرطاناند که سالها به آن مشکوک بودند، احساسات مبهمی دارند. او تاکید کرد این بررسی «میتواند برای معاینه بهموقع و تشخیص بهموقع خیلی خوب باشد».
بر اساس یافتههای این مطالعه، وقتی ابتلای خدمه به سرطان تشخیص داده میشد، زنده ماندن آنها از مردم عادی محتملتر بود؛ زیرا آزمایشهای پزشکی مرتب برای آنها اجباری است و ابتلای آنها زودتر مشخص میشد. همچنین از آنجا که آمادگی بدنی خوب در ارتش الزامی است، داشتن جسمی سالمتر در میان آنها محتملتر بود.
پنتاگون اذعان داشت به علت کمبودهای این مطالعه امکان دارد شمار مبتلایان به سرطان کمتر اعلام شده باشد.
پایگاه داده نظام سلامت ارتش که در این مطالعه از آن استفاده شد، تا سال ۱۹۹۰ فاقد دادههای قابلاطمینان در مورد سرطان بود و بنابراین خلبانانی که در دهههای قبل با نسلهای اولیه هواپیماهای جت پرواز میکردند، مشمول آن نمیشوند.
این مطالعه دادههای وزارت امور کهنهسربازان در مورد سرطان یا دفاتر ایالتی ثبت سرطان هم در برنمیگیرد؛ یعنی در آن، به موارد ابتلای خدمه پیشین که پس از خارج شدن از پوشش نظام پزشکی ارتش بیمار شدند، پرداخته نشده است.
در این مطالعه آمده است: «لازم به ذکر است که اگر به خدمه پیشین و قدیمیتر هم در این مطالعه پرداخته میشد، نتایج آن ممکن بود فرق داشته باشد.»
طبق این مطالعه، پنتاگون برای آنکه این کاستی را اصلاح کند، اکنون در حال گرفتن دادههای دفاتر ثبت ایالتی است تا آنها را به آمار کل اضافه کند.
در مرحله دوم این مطالعه قرار است علتها تفکیک شوند. طبق لایحه سال ۲۰۲۱، وزارت دفاع نه تنها به شناسایی «مواد خطرناک یا مسمومکننده سرطانزای مرتبط با عملیات پروازی نظامی» ملزم است، بلکه باید نوع هواپیما و محل خدمت خدمه مبتلا را هم مشخص کند.
بتی سیمن بعد از بیمار شدن همسرش از او پرسید اگر میدانست به خاطر شغلش به این بیماری مبتلا شده، آیا در انتخاب شغل تجدیدنظر میکرد. او میگوید: «رکوراست از جیم پرسیدم و او هم بیمعطلی گفت که باز هم این شغل را انتخاب میکرد.»