لسبوس: پایتخت گردشگری جنسی یونان باستان

زنان این جزیره به حدی زیبا بودند که مردان نمی‌توانستند برابرشان مقاومت کنند

این جزیره یونانی در زمان خود مرکز عیش و نوش و خوشگذرانی بسیار مطرحی بوده است-Sandro Botticelli, Primavera, ca. 1480. ویکی پدیا

لِسبوس یا لِسوُس که گاهی به نام موتیلنه (مرکز جزیره) نیز خوانده می‌شود، سومین جزیره یونان از لحاظ وسعت است که در دریای اژه واقع شده است. این جزیره، بر اساس تحقیقات تاریخ‌نگاران معصر یونانی، در سده ۱۱ پیش از میلاد مسیح و به دست خانواده پنتیلدائه، که خود اهل تسالی بودند، تاسیس شد. اما بر اساس ایلیاد هومر، لسبوس بخشی از پادشاهی پریاموس (واقع در ترکیه امروزی) بود.

این جزیره یونانی در زمان خود مرکز عیش و نوش و خوشگذرانی بسیار مطرحی بوده است. شهرت آن در دنیای باستان به‌عنوان مکانی بود که زنان آن به حدی زیبا بودند که مردان نمی‌توانستند برابرشان مقاومت کنند. اگرچه لسبوس و واژه لزبین که برگرفته از آن است برای سال‌ها با ایده همجنس‌گرایی زنان مرتبط بوده، به نظر می‌رسد که این جزیره در یونان باستان مکانی بوده که در آن بیشتر مردان دگرجنس‌گرا به‌دنبال تفریح و خوشگذرانی ​​بوده‌اند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

پروفسور ادیت‌هال از کینگز کالج لندن می‌گوید: «لسبوس به داشتن زنان بسیار زیبا شهره بود. آن‌ها واقعا قرار بود جذاب‌ترین و سکسی‌ترین افراد در کل دنیای یونان باشند. در دنیای یونان باستان، کلمه «لزبین» در واقع به معنای زنی بود که عمل جنسی صمیمانه و پرشوری را با مردی انجام می‌داد.»

علاوه بر این، پروفسور هال افزود که لسبوس به مرز ترکیه نزدیک است، بنابراین مردم این جزیره تحت تاثیر آسیا قرار گرفته‌اند، چیزی که آن‌ها را برای آتنی‌ها تقریبا عجیب و ناآشنا جلوه می‌داد. او گفت: «آن‌ها همچنین لهجه بسیار جالبی داشتند که برای آتنی‌ها تقریبا شرقی به نظر می‌رسید.»

در مستندی که بی‌بی‌سی درباره این جزیره و گذشته آن ساخته است، مارگارت مونتفورد، ستاره سابق برنامه «کارآموز» (Apprentice) به جزیره لسبوس سفر کرد و برای کشف گذشته نگاهی به اطراف انداخت. او زندگی سافو، شاعر زن اهل یونان باستان، را که در حدود ۶۰۰ سال قبل از میلاد در لسبوس می‌زیست، بررسی کرد. بخش اعظم اشعار او که در دوران باستان برای او شهرت و تحسین زیادی را به ارمغان آورده بود، از بین رفته است. با این حال، شهرت بی‌نظیر او از طریق تکه‌های باقی‌مانده از آثارش در دسترس ما قرار گرفته است. او اغلب شعرهایی می‌نوشت که بیانگر عشقش به زنان دیگر بود.

بیشتر از سفر