تابه‌های تفلونی روکش‌دار طی پختن ریزپلاستیک سمی آزاد می‌‌کنند

دانشمندان روش تحلیلی جدیدی ایجاد کرده‌اند که به طور مستقیم نانوپلاستیک و ریزپلاستیک‌ تفلون بسیار ریز را پدیدار و شناسایی می‌کنند

ممکن است هزاران تا میلیون‌ها نانوپلاستیک و ریزپلاستیک تفلون در طول فرآیند پخت‌وپز آزمایشی آزاد شوند - canva

دانشمندان تخمین زده‌اند که هزاران تا میلیون‌ها ذره پلاستیکی بسیار ریز تفلون ممکن است در حین پخت‌وپز آزاد شوند، زیرا قابلمه‌ها و تابه‌های نچسب به ‌تدریج روکش خود را از دست می‌دهند.

بر اساس این مطالعه جدید که در مجله علوم کل محیط زیست (Science of Total Environment) منتشر شده است، تنها یک ترک کوچک روی سطح یک تابه پوشیده از تفلون می‌تواند حدود ۹ هزار و ۱۰۰ ذره پلاستیکی آزاد کند.

پژوهشگران، شامل محققان دانشگاه فلیندرز در استرالیا می‌گویند این یافته‌ها بر خطر احتمالی قرار گرفتن در معرض باقیمانده‌های پلاستیکی تفلون در طول پخت‌وپز روزانه تاکید می‌کند.

دانشمندان ارزیابی کردند که چگونه میلیون‌ها ذره ریز پلاستیکی احتمالا در طول پخت‌وپز و شستن این تابه‌ها و قابلمه‌های نچسب جدا می‌شوند.

آن‌ها آزاد شدن دو میلیون و ۳۰۰ هزارریزپلاستیک و نانوپلاستیک را از روکش آسیب‌دیده شناسایی کردند که نشان‌دهنده بالا رفتن احتمال خطر قرار گرفتن در معرض این مواد شیمیایی در طول پخت‌وپز است.

تفلون نام تجاری پلی‌تترافلوئورواتیلن (Polytetrafluoroethylene) شیمیایی است - پلیمری مصنوعی که فقط کربن و فلوئور دارد، ماده‌ای که تاکنون یکی از شناخته‌شده‌ترین و پرکاربردترین مواد شیمیایی محسوب می‌شود.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

این مواد شیمیایی، مواد شیمیایی دائمی نامیده می‌شوند، زیرا به راحتی در محیط تجزیه نمی‌شوند و برای چندین نسل یک مشکل پایدار باقی می‌مانند.

چنگ فنگ، یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه نیوکاسل در استرالیا، گفت: «ماده روکش نچسب تفلون معمولا یکی از اعضای خانواده پی‌اف‌ای‌اس (PFAS) است.»

پی‌اف‌ای‌اس (PFAS) که به طور علمی آن را مواد پر- و پلی‌فلوئوروآلکیل (per- and polyfluoroalkyl) می‌نامند، طبقه‌ای از مواد شیمیایی است که معمولا در ظروف نچسب، لوازم آرایشی ضد آب، کف‌های آتش‌نشانی و همچنین محصولات تجاری که در برابر چربی و روغن مقاوم‌اند و از دهه ۱۹۴۰ مورد استفاده تجاری بوده‌اند، یافت می‌شود.

پژوهش‌های پیشین استفاده از این مواد شیمیایی را به اختلال‌های متعدد مربوط به سلامتی، ازجمله کاهش ایمنی، اختلال هورمونی و افزایش احتمال خطرهای مربوط به انواع مختلف سرطان ربط داده است.

دکتر فنگ گفت: «با توجه به این واقعیت که پی‌اف‌ای‌اس (PFAS) یک عامل نگران‌کننده بزرگ است، این ذرات ریز تفلون در غذای ما ممکن است یک مشکل برای سلامتی باشد، [که] نیازمند بررسی است، زیرا ما اطلاعات زیادی در مورد این آلاینده‌های نوظهور نداریم.»

دانشمندان روش تحلیلی جدیدی ایجاد کرده‌اند که به طور مستقیم نانوپلاستیک و ریزپلاستیک‌ تفلون بسیار ریز را پدیدار و شناسایی می‌کنند.

دانشمندان در این مطالعه نوشتند: «ما تخمین می‌زنیم که هزاران تا میلیون‌ها نانوپلاستیک و ریزپلاستیک تفلون ممکن است در طول فرآیند پخت‌وپز آزمایشی آزاد شوند.»

یوهانگ تنگ، یکی دیگر از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه فلیندرز، گفت: «این موضوع به ما هشدار شدیدی می‌دهد که باید در انتخاب و استفاده از ابزار آشپزخانه برای جلوگیری از آلودگی غذا مراقب باشیم.»

پژوهشگران خواستار مطالعات بیشتر برای ارزیابی احتمال خطر نانوپلاستیک‌ها و ریزپلاستیک‌های تفلون در طول پخت‌وپز شدند، زیرا تفلون یکی از «اعضای خانواده پی‌اف‌ای‌اس» است.

این مقاله در روز انتشار اصلاح شد. پیش‌تر در این مقاله آمده بود که دانشگاه فلیندرز و دانشگاه نیوکاسل در ایالات متحده‌اند، اما هر دو در استرالیا قرار دارند.

© The Independent

بیشتر از زندگی