هزینه پوشاک افراد دارای معلولیت در ایران به ماهی پنج میلیون تومان رسیده و رنج زندگی آن‌ها و خانواده‌هایشان را صدچندان کرده است؛ اما این تنها یکی از صد‌ها رنج خرد و کلان توا‌ن‌یابان در ایران است که کامران عاروان، مدیرعامل جامعه معلولان ایران، در گفت‌وگو با روزنامه شرق به آن اشاره کوتاهی کرده است.

به گفته عاروان، قیمت هر بسته پوشک بزرگسال برای افراد دارای معلولیت در ایران به حدود ۱۳۰ هزار تومان رسیده است که هزینه ماهانه آن رقمی بالغ بر پنج میلیون تومان می‌شود. او افزایش ۳۰ درصدی مستمری مددجویان سازمان بهزیستی را ناچیز دانست و گفت چنین افزایشی «هزینه ایزی‌لایف و پوشک را هم تامین نمی‌کنند؛ چه برسد به دیگر نیاز‌های معلولان».

این مقام مسئول هزینه‌های رفت‌وآمد توان‌یابان را هم «سرسام‌آور» خواند و گفت هزینه هر بار حضور آن‌ها در کلاس حدود ۱۲۰ هزار تومان است. او از بی‌اعتنایی دولت به اجرای ماده ۲۷ قانون جامع حمایت از افراد دارای معلولیت انتقاد کرد و گفت که این قانون چهار سالی می‌شود که خاک می‌خورد.

بیکاری بیش از ۴۰ درصد افراد دارای معلولیت در ایران از دیگر مصائب اقتصاد ورشکسته‌ این کشور است که اثر آن بیش از همه، در زندگی اقشار ضعیف نمایان است. عاروان هم تشدید بیکاری در جامعه معلولان را تایید کرد و گفت که در این سال‌‌ها، «نه‌تنها شغل مناسب برای آن‌ها فراهم نشد، بلکه بر تعداد معلولان بیکار هم اضافه شد».

صادق حسین‌زاده، رئیس هیئت‌مدیره مرکز نگهداری از معلولان ذهنی بالای ۱۵ سال (باران)، از دیگر کسانی است که از هزینه‌های بالای توان‌یابان در ایران به فغان آمده و از افزایش ناچیز مستمری آن‌ها- از ۴۲۰ هزار تومان به ۵۵۰ هزار تومان- انتقاد کرده است.

حسین‌زاده به هزینه‌های ۱۰۰ میلیونی جراحی توان‌یابان اشاره می‌کند و می‌گوید مشکلات اقتصادی آن‌ها به قدری زیاد است که تسهیلات اشتغال را هم صرف درمان می‌کنند و در نهایت به دولت بدهکار می‌شوند.

بهروز مروتی، مدیر کارزار حمایت از افراد دارای معلولیت، هم افزایش ۳۰ درصدی مستمری مددجویان بهزیستی را نوعی «صدقه» عنوان کرد. مروتی گفت: «قیمت یک ویلچر برقی به بیش از ۴۰ میلیون تومان رسیده و داشتن یک ویلچر از رویا‌های افراد دارای معلولیت است.»

به گفته او، «یک فرد معلول تا دو سه سال پیش، می‌توانست یک ویلچر دست‌دوم را با قیمتی معقول تهیه کند اما حالا چنین امکان هم برای معلولان نیازمند وجود ندارد».

سایر گزارش‌ها از وضعیت وخیم افراد دارای معلولیت در ایران هم نشان می‌دهد که بیمه‌ها هزینه‌ لوازم توانبخشی را پوشش نمی‌دهند و تنها در بحث خدمات توانبخشی حاضر به حمایت‌اند.

آن‌طور که خبرگزاری فارس به‌تازگی گزارش داده، در حال حاضر، قیمت بریس پیش‌برنده از یک میلیون تومان به چهار میلیون رسیده و قیمت یک عصای معمولی هم بیش از ۴۵ برابر شده است. بر اساس این گزارش، سایر تجهیزات توانبخشی نیز تا پنج برابر گران شده‌اند که برای توان‌یابان مشکلات عدیده‌ای به همراه آورده است.

توان‌یابان در ایران به گروهی فراموش‌شده و به‌حاشیه‌رانده تبدیل شده‌اند که دولت هم به دلیل هزاران مشکل مالی، حل‌وفصل خواسته‌ها و مشکلات آن‌ها را در اولویت‌ قرار نمی‌دهد.