گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی افغانستان، روز جمعه در یک سخنرانی در کابل، حامیان کارزار «توقف نسل‌کشی هزاره‌ها» را افراد مغرض و نادان خواند و گفت که تبلیغ اصطلاح «نسل‌کشی هزاره‌ها» کار رسانه‌های غربی است.
حکمتیار مدعی شد که وضعیت کنونی افغانستان و بحرانی که به‌وجود آمده است، «ناشی از اشغال کشور توسط خارجی‌ها (آمریکا و ناتو) است که جنگ نیابتی را بر افغانستان تحمیل کردند.» رهبر حزب اسلامی، با اشاره به این موضوع، حمله به مراکز آموزشی و اماکن ویژه هزاره‌ها و شیعیان را نیز بخشی از بحران موجود دانست و ادعای هدفمند بودن این حملات را رد کرد.
حکمتیار گفت: «عده‌ای نافهم و مغرض مدعی‌اند که جنگ کنونی در افغانستان یک جنگ قومی است و به آن صبغه نسل‌کشی هزاره‌ها را داده‌اند و این اصطلاح بیشتر توسط رسانه‌های غربی تبلیغ می‌شود.»
حکمتیار در حالی این ادعا را مطرح می‌کند که در یک‌سال گذشته پس از سلطه طالبان بر افغانستان، بیشترین حملات تروریستی در کشور مشخصا در اماکن مخصوص هزاره‌ها و شیعیان صورت گرفته و سبب کشته شدن صدها تن شده است.
کارزار توقف نسل‌کشی هزاره‌ها نیز پس از حمله هدفمند به مرکز آموزشی کاج در منطقه هزاره‌نشین غرب کابل که در آن دست‌کم ۶۰ دانش‌آموز نوجوان هزاره کشته و بیش از ۱۰۰ تن دیگر زخمی شدند، آغاز شد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
فعالان جامعه هزاره با آغاز این کارزار مدعی شدند که کشتار هدفمند هزاره‌ها و شیعیان در سال‌های اخیر در افغانستان، مصداق کامل یک نسل‌کشی است و جهان باید آن را محکوم کند. این کارزار ظرف دو هفته با حمایت هزاران شهروند افغان در داخل و خارج از کشور روبرو شد و با مشارکت فعالان و مردم غیر هزاره فراگیر شد.
هشتگ «نسل‌کشی هزاره‌ها را متوقف کنید» در دو هفته گذشته بیش از ۱۰ میلیون بار در شبکه‌های اجتماعی بازنشر شد و شماری از هنرمندان و سیاستمداران پیشین افغانستان نیز به این کارزار پیوستند. علاوه بر این، برخی از سیاستمداران خارجی نیز از کارزار توقف نسل‌کشی هزاره‌ها در افغانستان حمایت کردند.
با این حال، گلبدین حکمتیار که در جریان جنگ‌های داخلی، لقب قصاب کابل را گرفته بود، با چشم‌پوشی کشتار هدفمند هزاره‌ها در افغانستان که از چندسال پیش جریان دارد، کارزار فعالان اجتماعی افغانستان را تبلیغ و دیکته رسانه‌های غربی عنوان کرد.
حکمتیار پس از سلطه طالبان بر افغانستان، در کابل ماند و هرچند منصبی در ساختارهای رسمی این گروه به او نرسید، اما از حامیان نظام طالبانی در افغانستان به‌شمار می‌رود.
