مصطفی نیلی، وکیل نرگس محمدی، خبر داد که شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، در پرونده‌ای که اخیرا برای این فعال حقوق بشر بابت فعالیت تبلیغی علیه نظام تشکیل شده بود، او را به ۱۵ ماه حبس تعزیری و چندین مجازات تکمیلی از جمله «سه ماه جمع‌آوری زباله» محکوم کرده است.

به گفته این وکیل دادگستری، دادگاه انقلاب تهران علاوه بر حکم زندان، مجازات‌های تکمیلی نیز برای نرگس محمدی، که هم‌اکنون زندانی است، تعیین کرده است؛ از جمله «معرفی ماهانه به فراجا به مدت دو سال، ممنوعیت خروج از کشور به مدت دو سال، منع عضویت در احزاب، دسته‌جات و گروه‌های سیاسی به مدت دو سال.»‌

شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران همچنین در حکم جدید خود، نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی، را موظف کرده به عنوان مجازات تکمیلی «به مدت سه ماه و هر روز چهار ساعت، پاکسازی مناطق از زباله در مناطق خالی از سکنه با هماهنگی شهرداری یکی از شهرستان‌ها تحت نظارت حراست آن مرجع» انجام دهد.
نرگس محمدی ۲۳ فروردین سال جاری به همراه عالیه مطلب‌زاده، عکاس و فعال حقوق زنان، بازداشت و به زندان قرچک ورامین منتقل شد و پس از آن در جریان انتقال زندانیان سیاسی از زندان قرچک به بند زنان زندان اوین انتقال یافت.

او در ۲۵ آبان سال ۱۴۰۰ نیز در یورش نیروهای امنیتی به مراسم سالگرد کشته شدن ابراهیم کتابدار، از کشته‌شدگان اعتراض‌های سراسری آبان ۱۳۹۸، بازداشت شده بود که در اسفند ماه پس انتقال به بیمارستان و جراحی قلب، به مرخصی درمانی اعزام شد اما این مرخصی کمتر از دو ماه دوام داشت و این فعال حقوق بشر باردیگر بازداشت شد.

نرگس محمدی در بیش از یک دهه گذشته به عنوان فعال حقوق زنان و فعال حقوق بشر، فعالیت‌های گسترده‌ای در افشای نقض حقوق بشر در ایران و همچنین افشاگری‌های متعددی درباره خشونت نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی با فعالان مدنی و زندانیان سیاسی و همچنین وضعیت بحرانی بازداشتگاه‌ها داشته است.
او بارها بازداشت شده که بلندترین دوره بازداشت و زندان او از از ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۴ در زندان اوین آغاز شد و تا مهر سال ۱۳۹۹ که از زندان زنجان آرزاد شد ادامه یافت.

محمدی در دوره بیش از پنج ساله زندان در فاصله سال‌های ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۹ علاوه بر نامه‌های افشاگرانه درباره وضعیت زندان و زندانیان و برخوردهای خشونت‌آمیز نیروهای امنیتی و سازمان زندان‌ها، همراه با جمعی از زندانیان در نامه‌ای به سرکوب و کشتار مردم معترض در آبان سال ۱۳۹۸ اعتراض کرد. پس از آن بود که در دی ماه ۱۳۹۸ نیروهای امنیتی نرگس محمدی را با خشونت از بند زنان زندان اوین به زندان زنجان تبعید کردند.

محمدی پس از آزادی در مهر سال ۱۳۹۹ همچنان به فعالیت‌های حقوق بشری خود ادامه داد و از جمله به حمایت از خانواده‌های کشته‌شدگان اعتراضات و زندانیان سیاسی پرداخت.
او در زمستان ۱۳۹۹ به اتفاق شماری از فعالان مدنی و سیاسی ضمن انتشار بیانیه‌ای با عنوان «سلول انفرادی، شکنجه است، باید متوقف شود»، پویشی برای مقابله با استفاده از «سلول انفرادی»  در جمهوری اسلامی راه‌اندازی کرد و شکایتی نیز علیه آمران، عاملان و مامورانی ثبت کرد که فعالان مدنی و سیاسی را سلول‌های انفرادی تحت فشار و شکنجه قرار می‌دهند.

محمدی گفت که هدف ما از ثبت این شکایت آن است که اعلام کنیم در جمهوری اسلامی شکنجه وجود وجود دارد و سلول انفرادی مصداق بارز شکنجه است و در بندهای امنیتی شهرهای مختلف و همچنین در زندان اوین، بندهای ۲ الف، بند ۲۰۹، بند ۲۴۰ و بند ۲۴۱ زندان اوین شکنجه اعمال می‌شود.

پس از این، بار دیگر نیروهای امنیتی در جریان سالگرد ابراهیم کتابدار، اقدام به بازداشت نرگس محمدی کردند و در نهایت پس از مرخصی درمانی کوتاه، بار دیگر او را برای سپری کردن حکم ۸ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق به زندان بازگرداندند. این حکم به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری، افشاگری علیه نهادهای امنیتی و انتشار بیانیه‌ای برای مبارزه با اعدام صادر شده است.

حکم جدید ۱۵ ماه حبس حبس تعزیری و محکومیت به «پاکسازی مناطق از زباله در مناطق خالی از سکنه با هماهنگی شهرداری یکی از شهرستان‌ها تحت نظارت حراست آن مرجع» بخش دیگری از  واکنش‌های قوه قضائیه دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی به ایستادگی این فعال حقوق بشر در ایران است.