جامعه پزشکی ایران: ورود نیروهای امنیتی به بیمارستان‌ها متوقف و امنیت معترضان زخمی تضمین شود

«برخورد قهری علاوه بر ناكارآمد بودن، موجب سرخوردگی و ناامیدی از اصلاح و تمايل بيشتر به مهاجرت از كشور می‌شود»

در پی گزارش‌های متعدد از ورود نیروهای امنیتی به بیمارستان‌ها و مراکز درمانی برای بازداشت و انتقال معترضان زخمی، استادان و اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در بیانیه‌ای، به ورود نیروهای امنیتی‌ به داخل بیمارستان‌ها برای بازداشت معترضان زخمی اعتراض کردند و از مقام‌های حکومتی خواستند که ضمن به رسمیت شناختن حریم بیمارستان‌ها و بی‌طرفی پزشکان، امنیت زخمی‌ها و آسیب‌دیدگان تظاهرات‌ها را برای رجوع آنان به بیمارستان‌ها و مراکز درمانی، تضمین کنند.

در اين بيانيه که خطاب به عبدالرضا پازوكی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی ايران نوشته شده و به امضای ۱۲۰ عضو هيات علمی دانشگاه علوم پزشكی ايران رسيده است، برخوردهای خشونت‌آمیز و قهرآمیز با مردم و دانشجویان، ورود نیروهای امنیتی به بیمارستان‌ها، و حمله به دانشگاه صنعتی شریف محکوم شده است.

استادان و اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در بیانیه خود با اعتراض شدید به اقدام نیروهای امنیتی به شکستن حریم بیمارستان‌ها و مراکز درمانی و ورود به داخل بیمارستان‌ها برای بازداشت معترضان، می‌گویند: «در روزهای اخیر شاهد اتفاق مشابهی در مورد یکی از دستياران این دانشگاه بوديم كه در پی بروز علايم قلبی در سی‌سی‌یو بستری شد.»

امضا‌کنندگان این بیانیه خواهان «تغيير روش» مقام‌های حکومتی در مواجهه با اعتراضات مردمی شده‌اند و تاکید می‌ورزند که باید «دانشجويان دستگيرشده در اولين فرصت آزاد شوند و از دانشجويان آسيب‌ديده دلجویی شود، و همچنين حق اعتراض در محيط علمی به رسميت شناخته شده و زمينه اجرای آن فراهم شود».

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

در بخشی از این بیانیه که سومین بیانیه جامعه پزشکی ایران از زمان آغاز خیزش سراسری مردم است، بر «ضرورت رسیدگی درمانی و حمایتی از آسيب‌ديدگان» در تظاهرات‌ها و اعتراض‌ها تاکید شده است.

این پزشکان در بیانیه خود می‌افزایند: «برخوردهای قهرآمیز در بسیاری از موارد منجر به آسيب‌های جسمی و روانی متعددی در كوتاه‌مدت و بلندمدت می‌‌شود و برای كاهش اين تبعات، جبران از سوی عوامل ذيربط، و مداخله حرفه‌ای مورد نياز است.»

بیانیه جامعه پزشکی ایران خواهان تضمین امنیت زخمی‌ها و مصدومان تظاهرات‌ها و اعتراض‌ها به هنگام رجوع آنان به بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها، و مراکز درمانی است و تاکید می‌کند که باید «اقدامات درمانی و حمایتی لازم از هر دو جنبه جسمی و روانشناختی برای آسيب‌ديدگان و افراد در معرض قرارگرفته فراهم شود تا در صورت تمايل بتوانند بدون نگرانی از عواقب امنیتی برای درمان مراجعه کنند».

استادان و اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران تاکید می‌کنند که پزشکان و کادر درمان اين دانشگاه، همچون گذشته آمادگی دارند که هرگونه خدمت لازم را در اختيار آسيب‌ديدگان اعتراضات خیابانی قرار دهند.

در بخش دیگری از این بیانیه نیز به بازداشت گسترده دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور و حمله نیروهای امنیتی به دانشگاه صنعتی شریف، اعتراض می‌شود.

استادان و اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران به مقام‌های جمهوری اسلامی ایران هشدار می‌دهند که «برخوردهای قهری مانند ضرب‌و‌شتم،  دستگيری و زندانی كردن و ساير اقداماتی چون ستاره‌دار كردن و اخراج دانشجويان، اقداماتی غيرضروری و مخرب است كه به‌طور معمول، نتيجه‌ای مخالف با آنچه مدنظر مرتكبان اين اقدامات[است]، به بار خواهد آورد.»

در این بیانیه آمده است که «دانشگاه شريف كه از سال‌ها پيش به عنوان يكی از مراكز اصلی همکاری علمی با دانشگاه علوم پزشكی ايران بوده است، شامگاه ۱۰ مهر ۱۴۰۱ صحنه درگیری و خشونتی فراگير و قابل‌اجتناب بود. اين امر احساسات جمع کثیری از مردم كشور را جريحه‌دار كرد»، و ضروری است که این حمله «به فوريت مورد بررسی و اقدام مقتضی قرار گيرد».

پزشکان در بیانیه خود با بیان اینکه دانشجويان سرمايه‌های حال حاضر و آينده اين كشورند، تاکید می‌ورزند که دانشگاه را مکانی مقدس و امن می‌شمارند كه بايد حرمت آن از سوی نيروهای نظامی و انتظامی حفظ شود و مواجهه با دانشجويان معترض در محيط دانشگاه، بايد به روشی اقناعی و همراه با گفت‌وگو صورت گيرد، نه با تهديد و خشونت.

آنان در بیانیه خود می‌افزایند که «برخورد قهری علاوه بر ناكارآمد بودن، موجب سرخوردگی و ناامیدی از اصلاح و تمايل بيشتر به مهاجرت از كشور می‌شود كه خود خيانت به كشور عزيزمان است».

در بخش دیگری از بیانیه استادان و اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران آمده است: «ما اعتراض خود را نسبت به شكستن حريم دانشگاه اعلام می‌‎‌كنيم و انتظار داريم اين موضوع با اولويت ويژه مورد توجه شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی امنيت ملی قرار گيرد.»

جامعه پزشکی ایران در بیانیه اول خود با امضای بیش از سه هزار و ۵۰۰ پزشک، خواستار حفظ امنيت پزشكان و كارشناسان، توجه به الزام پزشکان به رعايت اسرار بيماران، استفاده نکردن نیروهای امنیتی از تجهیزات بخش بهداشت و درمان، از جمله آمبولانس، برای امور غیردرمانی، و منع ورود این نیروها به بیمارستان‌ها شدند.

در آن بیانیه جامعه پزشکی همچنین  با تاکید بر «رعايت بی‌طرفی پزشكان» و «ممنوعيت ورود هرگونه خشونت به فضای بيمارستان‌ها» و لزوم «تامين امنيت مراكز درمانی»، از رئيس كل سازمان نظام‌پزشكی کشور خواستند که اجرای مفاد اين بيانيه را پیگیری کند.

بيانيه دوم جامعه پزشکی نیز پس از آن منتشر شد که رئیس سازمان نظام‌پزشکی، اقدامی برای اجرای خواسته‌های بیانیه اول جامعه پزشکی انجام نداد. در بیانیه دوم جامعه پزشکی ایران، دست‌کم ۳۰۰ پزشک بار دیگر از رئيس سازمان نظام‌پزشكی خواستار رعايت بی‌طرفی در مواجهه با وقايع اخير شدند و بر لزوم اجرای مفاد بیانیه اول خود تاکید کردند.

جامعه پزشکی ایران اینک در بيانيه سوم خود ضمن محکوم کردن حمله نیروهای امنیتی و اهانت آنان به ساحت دانشگاه صنعتی شریف و برهم زدن آرامش روانی دانشجويان و استادان، به ورود نیروهای امنیتی و ضابطان قضایی به فضای بيمارستان‌ تهران برای بازداشت و انتقال معترضان زخمی، اعتراض می‌کند.