نخستین جلسه استماع چند دهه‌ اخیر کنگره درباره اشیای پرنده ناشناس [یا به‌ اصطلاح یوفوها/ UFO] برای کسانی که امیدوار بودند دولت ایالات متحده آمریکا خبر کشف فناوری پیشرفته گونه‌های حیات فرازمینی را اعلام کند، نکته‌ای جدید یا نتیجه‌ای تعیین‌کننده و قطعی در بر نداشت، چرا که مقام‌های اطلاعاتی به قانون‌گذاران گفتند که از ماهیت واقعی اشیای ناشناسی که خلبانان نظامی دیده‌اند هنوز اطمینان ندارند.

با این حال، جلسه استماع روز سه‌شنبه در برابر کمیته فرعی کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان آمریکا درباره مبارزه با تروریسم، ضدجاسوسی و منع گسترش سلاح‌های کشتار جمعی در مورد موضوعی که [پیش از این] اغلب در هاله‌ای از ابهام و مملو از شایعات بود، شفاف‌تر از همیشه بود.

رونالد مولتری، معاون وزیر دفاع ایالات متحده در امور اطلاعات و امنیت که بر برنامه جدید پنتاگون برای تحقیق در مورد اشیای ناشناس پرنده نظارت می‌کند، به قانون‌گذاران گفت: «ما هم همان‌ قدر که شما می‌خواهید بدانید چه چیزی آن بیرون [در فضا] وجود دارد، می‌خواهیم از این موضوع سر در بیاوریم. این سوال‌ها را نه فقط شما، بلکه اعضای خانواده هم از ما می‌پرسند. ما آن‌ها [سوال‌ها] را شب‌وروز دریافت می‌کنیم؛ و نه فقط در جلسات استماع کمیته. از این رو یافتن آنچه در بیرون [از زمین و در فضا] وجود دارد، مهم است.»

اسکات بری، معاون مدیر اطلاعات نیروی دریایی، [برای توضیح بیشتر] به مولتری پیوست. این دو نفر نخستین افرادی‌اند که از دهه ۱۹۷۰ تاکنون درباره موضوع اشیای پرنده ناشناس- یا به بیان جدید پنتاگون، پدیده‌های هوایی ناشناخته (UAP)- در برابر کنگره  شهادت عمومی ارائه می‌کنند. [دهه ۱۹۷۰] زمانی بود که نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا پروژه «بلو بوک» (Blue Book) را پایان داد، تحقیقی درباره اشیای ناشناخته پرنده که به این نتیجه رسید شواهد موجود نشان می‌دهند اشیای پرنده ناشناس تهدیدی برای امنیت ملی‌اند و نشان‌دهنده فناوری پیشرفته و/یا فرازمینی نیستند.

اما وزارت دفاع در سال ۲۰۲۰، یک گروه عملیات پدیده‌های هوایی ناشناخته را در بخش نیروی دریایی راه‌اندازی کرد تا مشاهدات جدید خلبانان نظامی از اشیای ناشناس پرنده/پدیده‌های هوایی ناشناخته در مناطق آموزشی بررسی شوند. گزارشی که اداره اطلاعات ملی در ژوئن ۲۰۲۱ بر مبنای بررسی‌های این گروه ویژه منتشر کرد نیز برای این حصول این نتیجه که موارد مشاهده‌شده به فرازمینی‌ها یا رقبا و دشمنان خارجی پیشرفته مرتبط‌ند، شواهد کافی ارائه نداد؛ اما به این نتیجه رسید که بسیاری از این موارد مشاهده‌شده اشیای فیزیکی واقعی‌اند.

این گزارش از سال ۲۰۰۴ تاکنون به ۱۴۳ مورد مشاهده اشیای ناشناس پرنده/پدیده‌های هوایی ناشناخته اشاره کرد که هنوز توضیحی در مورد آن‌ها وجود ندارد.

بری به قانون‌گذاران گفت: «ما از نخستین سال‌های دهه اول ۲۰۰۰، افزایش تعداد پرنده‌ها یا اشیای غیرمجاز یا ناشناس در مناطق آموزشی کنترل نظامی و محدوده‌های آموزشی و سایر حریم هوایی تعیین‌شده را شاهد بوده‌ایم. گزارش‌های این مشاهدات مداوم و ادامه‌دار است.»

کنگره در بودجه سال مالی ۲۰۲۲، برای ایجاد گروه هماهنگ‌سازی مدیریت و شناسایی اشیای پرنده که مولتری بر آن نظارت می‌کند، برای پنتاگون بودجه‌ای در نظر گرفت. این گروه فرایندهایی را ایجاد کرد تا کارکنان نظامی بتوانند به کمک آن‌ها، اشیای ناشناس پرنده/پدیده‌های هوایی ناشناخته را گزارش کنند.

مولتری می‌گوید: «ما می‌دانیم که اعضای سرویس ما با پدیده‌های هوایی ناشناخته روبه‌رو شده‌اند و از آن‌جا که پدیده‌های هوایی ناشناخته خطرات بالقوه ایمنی پرواز و امنیت عمومی را به دنبال دارند، ما به تمرکز تلاش خود برای تعیین منشا آن‌ها متعهدیم.»

«هدف ما این است که با یکپارچه‌سازی کامل اپراتورها و کارکنان این ماموریت برای رسیدن به فرایند استاندارد جمع‌آوری داده، نظرات منفی را از بین ببریم. ما بر این باوریم که برای دستیابی به موفقیت این تلاش‌ها، تعیین‌کننده و مهم است که گزارش پدیده‌های هوایی ناشناخته را به ماموریتی الزام‌آور تبدیل کنیم.»

این رویکرد در حال حاضر در حال نتیجه دادن است. از زمان انتشار این گزارش در تابستان گذشته، تعداد مشاهدات اشیای ناشناس پرنده/پدیده‌های هوایی ناشناخته توضیح‌ناپذیر که این گروه در حال ردیابی آن‌ها است، به ۴۰۰ مورد افزایش یافته است.

بری می‌گوید: «اکنون پیام واضح است. اگر چیزی مشاهده کردید، باید آن را گزارش کنید و پیام دریافت شده است. در واقع، اخیرا یک خلبان ارشد نیروی دریایی با بیش از دو هزار ساعت پرواز با من تماس گرفت. او پس از فرود، شخصا از خط پروازی با من تماس گرفت تا در مورد مواجهه‌ای که به‌تازگی داشت، صحبت کند.»

هر دو مقام اطلاعاتی با قانون‌گذاران موافق بودند که شفافیت با مردم درباره اشیای ناشناس پرنده/پدیده‌های هوایی ناشناخته مهم است و آن‌ها در صورت امکان، به افشای اطلاعات متعهدند. به گفته آن‌ها، نکته کلیدی این بود که اطمینان حاصل شود ارتش ایالات متحده در افشای اطلاعات در مورد اشیای ناشناس پرنده/پدیده‌های هوایی ناشناخته، اطلاعات محرمانه را در اختیار دشمنان زمینی قرار نمی‌دهد.

او می‌گوید: «آنچه واقعا برای ما مهم است که از آن محافظت کنیم این است که چگونه از برخی مسائل سر دربیاوریم. بسیاری از [مشاهدات اشیای ناشناس پرنده/پدیده‌های هوایی ناشناخته] نتیجه برخی از حساس‌ترین منابع و روش‌های ما به شمار می‌روند و ما از آن‌ها صرفا برای این کار استفاده نمی‌کنیم؛ بلکه از آن منابع و روش‌ها برای کمک به محافظت از خودمان در برابر دشمنان هم استفاده می‌کنیم، دیگرانی که ممکن است قصد آسیب رساندن به ما را داشته باشند. برای پدیده‌های هوایی ناشناخته حسگرهای جداگانه‌ای وجود ندارد.»

از این رو، جلسه سه‌شنبه پیش‌ازظهر به تعویق افتاد تا مقام‌های اطلاعاتی بتوانند در یک جلسه توجیهی محرمانه، جزئیات بیشتری را به نمایندگان مجلس ارائه دهند.

«در زمینه اطلاعاتی که در اختیار داریم، اگر شامل منابع و روش‌ها نباشند و اگر بتوانیم با حدی از اطمینان منطقی تشخیص دهیم که تهدید اطلاعاتی خارجی یا امنیت ملی نیستند و اجرای آن در حیطه اختیارات من است، من متعهدم که آن را از حالت محرمانه خارج کنم. من به شفافیت این امر بسیار باور دارم و ما بسیار سخت کار می کنیم تا آن را با نیازهای امنیت ملی خود هم‌تراز کنیم.»

هم بری و هم  مولتری این را نیز گفتند که حتی با وجود اطلاعات محرمانه، چالشی که برنامه جدید پنتاگون با آن مواجه است، این واقعیت است که بیشتر مشاهدات اشیای ناشناس پرنده/پدیده‌های هوایی ناشناخته، حاوی اطلاعات ناکافی‌اند. در یکی از ویدیوهایی که در جلسه نمایش داده شد، یک شیء ناشناس پرنده/پدیده‌ هوایی ناشناخته کروی با وجود زوم کردن از داخل کابین هواپیمای نظامی، به‌سختی مشاهده می‌شد.

به گفته بری، اینکه کدام یک از موارد مشاهده‌شده اشیای ناشناس پرنده/پدیده‌های هوایی ناشناخته‌اند را نمی‌توان به‌آسانی و با گفتن اینکه آن‌ها زباله‌های هوایی‌اند، توضیح داد‌ از جمله زباله‌های هوایی از جمله بادکنک‌های فویلی، پدیده‌های آب‌وهوایی، پهپادهای تجاری یا نظامی یا سازه‌های [پرنده] گیرنده شناسایی‌ــ توضیح‌هایی متداول در برخی از موارد‌ــ و [همچنین توضیح] اینکه چه چیزی در پس این اشیای جا مانده اسرارآمیز نهفته است، زمان می‌برد.

«من به‌عنوان یک متخصص اطلاعاتی که عمرش را در این راه گذاشته است، مشتاق و بی‌تابم [که ببینم ماجرا از چه قرار است]. من هم مثل هر کس دیگر، خواهان توضیح‌های فوری و دست‌اول برای این موضوع‌ام. با این حال، درک می‌کنم که این کار می‌تواند مستلزم صرف زمان و تلاشی قابل‌توجهی باشد.»