فردیناند مارکوس جونیور، پسر دیکتاتور فقید فیلیپین روز سه‌شنبه در انتخابات ریاست جمهوری فیلیپین پیروز شد. رای دهندگان فیلیپینی نشانه‌هایی را که به آن‌ها هشدار می‌داد که ظهور او می‌تواند دموکراسی شکننده فیلیپین را در معرض خطر قرار دهد، نادیده گرفتند.

با پایان یافتن بیش از ۹۰ درصد از شمارش اولیه، «فردیناند بونگ بونگ مارکوس جونیور» تقریبا ۳۰ میلیون رای به دست آورده بود که بیش از دو برابر نزدیکترین رقیب او، نامزد لیبرال، لنی روبردو، بود.

این اتفاق چرخش حیرت‌انگیز دیگری را برای ثروت خاندان مارکوس به همراه دارد، که از کاخ ریاست‌جمهوری بیرون رفته بودند و در عرض نیم قرن دوباره بازگشته‌اند.

در سال ۱۹۸۶، مارکوس پدر و ایملدا مارکوس، بانوی اول او، توسط انقلاب «قدرت مردم» تبعید شدند.

کمپین مارکوس جونیور با افشاگری بی‌امان آنلاین رژیم فاسد و بی‌رحم خانواده‌اش و همچنین استقبال از رودریگو دوترته، رئیس‌جمهور مستبد کنونی، که از حمایت گسترده مردمی برخوردار است، به راه افتاد.

فعالان حقوق بشر، رهبران کاتولیک و تحلیلگران سیاسی همگی هشدار داده بودند که مارکوس جونیور در صورت پیروزی با اختلاف زیاد، می‌تواند با مشت سنگین‌تری حکمرانی کند.

مارکوس خسته اما پر درخشش هنگام سخنرانی در اواخر شب از ستاد انتخاباتی خود در مانیل، از داوطلبان برای ماه‌ها «فداکاری و کار» تشکر کرد.

اما او از ادعای پیروزی خودداری کرد و هشدار داد که «شمارش هنوز انجام نشده است.»

مارکوس جونیور گفت: «بیایید صبر کنیم تا نتیجه نهایی انتخابات کاملا روشن شود، تا زمانی که صد درصد آرا شمارش شود. بعد از آن دیگر می‌توانیم جشن بگیریم.»

در خیابان‌ها، هواداران خوشحال او آتش بازی به راه انداختند. آن‌ها پرچم ملی فیلیپین را به اهتزاز درآوردند و بر روی خودروهایشان سوار شدند تا شعار پیروزی سر دهند.

پیش از این مارکوس جونیور در آخرین گردهمایی کمپین انتخاباتی اش به صدها هزار طرفدار خود گفت: «دوشنبه بیدار بمانید تا تراژدی دیگری رخ ندهد.»

کلو آرگلس، مدرس علوم سیاسی در دانشگاه دلاسال (De La Salle)، گفت که از قبل مشخص بود که «این یک انتخابات تاریخی» برای فیلیپین خواهد بود.

فردیناند امانوئل ادارلین مارکوس؛ پدر مارکوس جونیور دهمین رئیس جمهور فیلیپین بود و از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۸۶ این کشور را اداره می‌کرد. او پس از سرنگونی به آمریکا گریخت و سرانجام در جزیره‌ای واقع در ایالت هاوایی درگذشت.

ارتباطات مارکوس جونیور با پدرش، به ویژه در جریان سرکوب خونین سال‌های حکومت نظامی، همواره او را به یکی از پربحث ترین سیاستمداران این کشور تبدیل کرده است.