بانک جهانی روز چهارشنبه، ۱۵ مارس، نتایج یک نظرسنجی تازه در مورد افغانستان را منتشر کرد که نشان میداد نیاز به غذا در میان افغانها بهشدت افزایش یافته و آمار نیازمندان به کمکهای فوری دو برابر شده است. بر اساس این نظرسنجی که در وبسایت بانک جهانی انتشار یافت، وضعیت در افغانستان بهشدت شکننده است و افت قابلتوجه وضعیت رفاهی مردم و ارائه خدمات به آنان در طول هفت ماه پس از سقوط جمهوریت آشکار شده و تعداد افراد جویای کار در روستاها و شهرها افزایش یافته است.
این نظرسنجی که بین ماههای اکتبر و دسامبر انجام شد، نشان داد که ۷۰ درصد مردم افغانستان نمیتوانند برای خود غذا و سایر نیازمندیهای روزمره را تهیه کنند. در این نظرسنجی، با پنج هزار خانواده در افغانستان مصاحبه شده است.
در زمینه اشتغال هم جستوجو برای کار هم در شهرها و هم در روستاها افزایش یافته است. در مناطق شهری، فرصتهای شغلی محدود شده و نرخ بیکاری افزایش یافته است و به نظر میرسد در مناطق روستایی، به دلیل بهبود امنیت تا حدی وضعیت کار بهتر است.
سهم اشتغال بخش دولتی به دلیل کاهش خدمات امنیتی و مشاغل دولتی کاهش یافته؛ در حالی که سهم خانوادههایی که خوداشتغالی گزارش میدهند، افزایش یافته است.
بر اساس این نظرسنجی، کارگران شاغل در تمام بخشها و در تمام مناطق افغانستان کاهش قابلتوجهی درآمد خود را گزارش دادهاند. این گزارش با تاخیرهای گزارششده در پرداخت حقوق کارمندان دولت مطابقت دارد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در زمینه امنیت غذایی، سهم شرکتکنندگانی که گزارش دادند خانوادههایشان نمیتوانند نیازهای اولیه غذایی و غیرغذایی آنان را تامین کنند، به ۷۰ درصد رسیده است؛ در حالی که در مه ۲۰۲۱، ناتوانی در تامین نیازهای غذایی حدود ۳۵ درصد گزارش شده بود. بر اساس این نظرسنجی، نیمی از مردم افغانستان گفتهاند نمیتوانند سه وعده غذای کامل داشته باشند. این وضعیت در ماه مه ۲۰۲۱، حدود ۲۵ درصد بود.
در میان خانوارهای ساکن در مناطق شهری و روستایی نیز کاهش قابلتوجهی در کیفیت و کمیت مواد غذایی مصرفی گزارش شده است.
در زمینه آموزشوپرورش، در حالی که تفاوت کلی حضور در مدرسه بر اساس جنسیت همچنان بالا است، نتایج نظرسنجی نشان میدهد که در مقطع ابتدایی، تعداد بیشتری از دختران در مدرسه حضور دارند و در مقایسه با وضعیت پاییز ۲۰۱۹، میزان حضور دختران و پسران به طور کلی بالاتر است.
افزایش حضور دختران در مدرسه در مناطق روستایی متمرکز است؛ جایی که نرخ پایه حضور در مدرسه در سال ۲۰۱۹ -احتمالا به دلیل سطح بالای ناامنی- کمتر بود.
در نواحی شهری، نسبت خانوادههایی که دختران خود را به مدرسه میفرستند ثابت مانده و ۵۳ درصد بوده است، اما سهم خانوادههایی که دختران خود را فقط در مقطع ابتدایی به مدرسه میفرستادند، افزایش یافته؛ در همین حال، سهم خانوادههایی که دختران خود را هم به مدارس ابتدایی و هم متوسطه میفرستند کاهش یافته است. این نظرسنجی نشان میدهد که پس از مقطع آموزش ابتدایی، حضور دختران در مدارس کاهش مییابد.
در زمینه خدمات درمانی، ۹۴ درصد از افرادی که در این نظرسنجی شرکت کردهاند، میگویند که به خدمات درمانی دسترسی داشتهاند. این دسترسی به خدمات درمانی با تفاوت جنسیتی کم در میان مردان و زنان ثبت شده است؛ وضعیتی که هم به دلیل نقش گسترده بخش خصوصی و البته تا حدی هم دولتی به وجود آمده است. به صورتی که بیش از نیمی از کسانی که در این نظرسنجی شرکت کردند، گفتند که از خدمات درمانی بخش خصوصی استفاده کردهاند.
گزارش بانک جهانی در مورد وضعیت انسانی افغانها پس از سلطه طالبان در حالی منتشر میشود که سازمان ملل متحد از نگرانیها در مورد بحران انسانی در افغانستان خبر میدهد. بهتازگی فیلیپو گراندی، رئیس کمیساریای عالی پناهندگان، به افغانستان رفته بود تا وضعیت انسانی در این کشور را از نزدیک مشاهده کند. بر اساس برآوردهای کمیساریای عالی سازمان ملل، فقط در داخل افغانستان حدود شش میلیون نفر آواره شدهاند و این تعداد بهشدت برای تامین نیازهای اولیه زندگی از جمله مواد غذایی مشکل دارند.
سازمان ملل متحد اعلام کرد که با وجود درگیری جهان با جنگ اوکراین، مسئله افغانستان از یاد جامعه جهانی نرفته است؛ هرچند گزارشهایی وجود دارد که نشان میدهد با شکلگیری بحران اوکراین، مسئله افغانستان اولویت خود را از دست داده است.