مقام‌های ترکیه سه روزنامه‌نگار مستقل را که در کانال‌های یوتیوب خود با مردم عادی کوچه و بازار درباره شرایط اقتصادی مصاحبه می‌کردند بازداشت کردند. در همین حال، شهر استانبول شاهد پدیده تازه‌ای است: صف‌های طولانی برای خرید نان یارانه‌ای.

به گزارش «کرار دیلی»، پلیس ترکیه روز یکشنبه ۱۲ دسامبر (۲۱ آذر)  سه روزنامه‌نگار با نام‌های محمت کویونجو، عارف کجابیک، و توران کورال را به اتهام «دامن زدن به نفرت و دشمنی» بازداشت کرد.

روزنامه‌نگاران ترک در کانال‌های یوتیوبی می‌کوشند صداهایی را بازتاب دهند که رسانه‌های بزرگ آن کشور، که بیشتر آن‌ها یا دولتی‌اند یا حامی رئیس جمهوری ترکیه، نادیده می‌گیرند.

محمت کویونجو یکی از سه روزنامه‌نگار بازداشت‌شده در توییتر خود نوشت: «ما روزنامه‌نگارانی هستیم که تلاش می‌کنیم صدای مردم خیابان به گوش کاخ‌نشینان برسد.»

بر اساس گزارش‌ها، این سه روزنامه‌نگار که در استان آنتالیا در جنوب ترکیه بازداشت شده‌ بودند، پس‌ از زمان کوتاهی آزاد شدند. با این حال، به آن‌ها حکم شده است که در حبس خانگی بمانند. به این ترتیب، آن‌ها از کار گزارشگری باز مانده‌اند.

رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه، یک روز پیش از این دستگیری‌ها در سخنرانی‌اش هشدار داده بود که رسانه‌های اجتماعی بزرگ‌ترین «تهدید برای دموکراسی» هستند.

او در سخنرانی در روز شنبه گفت: «با گسترش کانال‌های رسانه‌های اجتماعی، دروغ و اخبار ساختگی و اطلاعات گمراه‌کننده به‌سرعت پخش می‌شود.»

پارلمان ترکیه، که ائتلاف نمایندگان به رهبری اردوغان آن را کنترل می‌کند، در حال تهیه پیش‌نویس قانونی است که انتشار آنچه را دولت آن کشور «اخبار ساختگی» می‌نامد، جرم تلقی می‌کند. طرفداران آزادی مطبوعات در آن کشور نگران‌اند که چنین قانونی برای زندانی کردن بیشتر روزنامه‌نگاران مخالف به کار گرفته شود.

اقتصاد ترکیه دیری است دچار تورم مهارنشدنی و بیکاری گسترده است. اما در چند هفته اخیر، بحران اقتصادی شدید شده است. فشار اردوغان برای پایین نگاه داشتن نرخ بهره، که ریشه در دیدگاه‌های اسلامی‌ او در مخالفت با ربا دارد، به‌شدت از ارزش لیر، پول ملی ترکیه، کاسته است. روز دوشنبه، یک دلار آمریکا با ۱۴ لیر مبادله شد که پایین‌ترین ارزش لیر در سال‌های اخیر بود. ارزش لیر در چند هفته اخیر بیش از ۴۰ درصد کاهش یافته است.

به گزارش الجزیره، استانبول در هفته‌های اخیر شاهد پدیده‌ تازه‌ای بوده است.  صف‌های طولانی مردم برای خرید نان از دکه‌هایی که «نان دولتی» می‌فروشند. هر باگت ۲۵۰ گرمی نان دولتی ۱.۲۵ لیر فروخته می‌شود، در حالی که قیمت چنین نانی در نانوایی‌های دیگر ۲.۵ لیره است. یارانه پخت این نان ارزان‌قیمت را شهرداری استانبول تأمین می‌کند.

یک‌ بازنشسته که در یکی از این صف‌ها ایستاده است می‌گوید: «حقوق بازنشستگی من ۸۰۰ لیر است. به علت گرانی‌های اخیر، دیگر نمی‌توانستم تنها زندگی کنم. »

او می‌گوید حالا مجبور شده به خانه پسرش اسباب‌کشی کند. اما همچنان وضعیت فشارآور است.

«ما در خانه چهار نفریم. اجاره ماهانه ۲۰۰۰ لیر است. هر کدام از ما روزی یک نان می‌خورد. من حالا باید چهار نان بخرم. تفاوت قیمت نان در این نانوایی زنجیره‌ای نسبت به دیگران برای ما قابل‌ملاحظه است. »

شهرداری استانبول، که اکنون اکرم امام‌اوغلو از حزب اپوزیسیون جمهوری‌خواه خلق بر آن حاکم است، اعلام کرد که هزینه‌های زندگی در آن شهر بیش از ۵۰ درصد گران‌تر شده است.

بنا بر اعلام مرکز آمار استانبول، قیمت آرد ۱۰۹ درصد، روغن نباتی ۱۳۷ درصد، شکر ۹۰ درصد، و گاز ۱۰۲ درصد افزایش یافت.

از نظر بسیاری، نبض خیابان‌های ترکیه را قیمت نان تعیین می‌کند. بنا به اعلام اتحادیه نانوایان آن کشور، مصرف سرانه سالانه نان در ترکیه ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلوگرم است.

اهمیت نان در ترکیه چنان است که در‌ سختگیرانه‌ترین محدودیت‌های کرونایی در آن کشور، تردد مردم در خیابان فقط برای دو کار آزاد بود: رفتن به داروخانه و رفتن به نانوایی.

تولید و توزیع نان ارزان‌قیمت یکی از راهکارهای شهرداری استانبول برای مقابله با تأثیر نامطلوب گرانی‌ها بر زندگی مردم عادی آن شهر است.

صف‌های دراز مردم پشت در دکه‌هایی که «نان دولتی» می‌فروشند، چهره استانبول را دگرگون کرده است.