در گزارش جدیدی که روز گذشته، یکشنبه چهاردهم آذر، در حساب توییتر بازرس ویژه آمریکا برای بازسازی افغانستان، موسوم به «سیگار» هم‌رسانی شد، با استناد به دریافت‌های  شبکه تحلیل‌گران افغانستان آمده است که طالبان کابینه خود را به‌عمد کاملا مردانه و از میان افراد وابسته به آن گروه انتخاب کرده‌اند و قصد ندارند کسی غیر از اعضای آن را وارد ساختار حکومت‌شان کنند.

 شبکه تحلیل‌گران افغانستان گفته است که طالبان می‌خواهند با این کار به مردم افغانستان و جامعه جهانی نشان دهند که هیچ کسی را در پیروزی‌‌شان شریک نمی‌دانند و قصد ندارند هیچ گروه دیگری را در قدرت شریک کنند. 

در گزارش «سیگار» آمده است که پس از فرار اشرف غنی از افغانستان، طالبان به ژنرال مک‌کنزی، فرمانده نیروهای آمریکایی در افغانستان، پیشنهاد کرد که امنیت شهر کابل را نیروهای آمریکایی به عهده بگیرند، اما او به طالبان گفت که در برنامه ماموریت وی در افغانستان، چنین چیزی گنجانده نشده است و حتی اگر بخواهد چنین پیشنهادی را بپذیرد، منابع کافی برای تامین امنیت کابل در اختیار ندارد. 

در آن گزارش همچنین آمده است که هرچند طالبان کابینه خود را (که در هفتم سپتامبر اعلام شد) موقت نامیدند، اما سپس دو بار دیگر باقی اعضای کابینه‌شان را معرفی کردند که در میان آنان هیچ فردی خارج از گروه طالبان، هیچ‌یک از رهبران حکومت قبلی افغانستان، و هیچ زنی یا عضوی از اقلیت‌های قومی و مذهبی افغانستان، به‌چشم نمی‌خورد. برخی از اعضای کابینه فعلی طالبان، کسانی‌ هستند که در حکومت پیشین طالبان بین سال‌های ۱۹۹۶-۲۰۰۱ نیز در مسندهای مشابه حضور داشتند. به گزارش «سیگار»، نخست‌وزیر، دو معاون نخست‌وزیر، و وزیر خارجه کابینه طالبان، از جمله افرادی هستند که هم‌اکنون نیز در فهرست تحریم‌های سازمان ملل قرار دارند. 

در گزارش مفصل «سیگار» در مورد فرار اشرف غنی و بازگشت طالبان به قدرت، مشخصات برخی از اعضای کابینه طالبان آمده است که نشان می‌دهد شمار زیادی از وزاری کابینه طالبان، از جمله وزیر دفاع و رئیس امنیت ملی، هنوز در فهرست تحریم‌های سازمان ملل قرار دارند و پیشینه حضور در زندان گوانتاناموی آمریکا یا دیگر زندان‌ها را نیز داشته‌اند. 

پس از روز پانزدهم اوت و فرار محمد اشرف غنی و تسلط کامل طالبان بر افغانستان، دکتر عبدالله عبدالله، رئیس پیشین شورای عالی مصالحه ملی، حامد کرزی، رئیس جمهوری اسبق افغانستان، و گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی افغانستان،  شورای موقتی به منظور انتقال مسالمت‌آمیز قدرت به طالبان تشکیل دادند. انتظار می‌رفت که با انتقال رسمی قدرت از سوی این رهبران حکومت پیشین افغانستان، جایی برای رهبران سیاسی و دیگر گروه‌های غیرطالب نیز در حکومت طالبان ایجاد شود، اما طالبان با اعلام نخستین بخش کابینه‌شان نشان دادند که سر تعامل با هیچ گروهی جز خود را ندارند و بنا به آنچه «پیروزی دور از توقع» خود می‌نامند، هیچ دلیلی برای سهیم کردن دیگر گروه‌ها در قدرت نمی‌بینند. این در حالی‌است که فهرست اعضای کابینه طالبان، از اعلام نخستین بخش آن تا کنون، به  دلیل حذف زنان و اقلیت‌های قومی و مذهبی کشور، واکنش‌ گروه‌های سیاسی و اجتماعی افغانستان و نیز کشورهای جهان را برانگیخته است، اما طالبان همواره حکومت خود را یک حکومت فراگیر عنوان کرده‌اند. 

در سه ماه گذشته، با تمام تلاش‌های رهبران طالبان برای به‌دست آوردن مشروعیت سیاسی در سطح منطقه و جهان، هنوز هیچ یک از ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل، گروه طالبان را به عنوان «دولت» به رسمیت نشناخته است. 

شماری از کشورها، از جمله پاکستان، ایران، چین، و روسیه که همسو با طالبان دانسته می‌شوند، پیش‌شرط‌هایی را برای به رسمیت شناختن طالبان مطرح کرده‌اند. شکل‌گیری دولت فراگیر و مورد قبول همه اقوام افغانستان، رعایت حقوق بشر، پایبند بودند به تعهدات بین‌المللی، و خودداری از نقض حقوق زنان، از جمله پیش‌شرط‌های کشورهای جهان برای به رسمیت شناختن طالبان است. 

با گذشت بیش از سه ماه از سلطه طالبان بر افغانستان، هنوز هیچ‌یک از آن پیش‌شرط‌ها از سوی طالبان رسما پذیرفته یا عملی نشده است.