فضاپیمایی برای کاوش ۱۲ ساله سیارک‌های سیاه مشتری

فضاپیمای ناسا قرار است در آوریل ۲۰۲۵ به کنار سیارکی در کمربند اصلی منظومه شمسی برسد

هفته گذشته، ناسا برای اولین بار، نخستین ماموریت سیارکی خود را برای مطالعه دو خوشه بزرگ از سنگ‌های فضایی در اطراف مشتری آغاز کرد. دانشمندان معتقدند که این سنگ‌ها بقایای مواد اولیه‌ای هستند که سیارات بیرونی منظومه شمسی را تشکیل داده‌اند.

این ماموریت که «لوسی» نام دارد، قرار است پس از پرتاب از ایستگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال در فلوریدا در روز شنبه، طی ۱۲ سال آینده تعداد بی‌سابقه‌ای از سیارک‌ها را کاوش کند.

این فضاپیما قرار است در آوریل ۲۰۲۵ به کنار سیارکی در کمربند اصلی منظومه شمسی برسد و سپس در اوت ۲۰۲۷ از کنار هفت سیارک تروای مشتری پرواز کند.

مسیر حرکت این فضاپیما سه بار برای کمک گرفتن از نیروی گرانش، به سمت زمین باز می‌گردد. این امر آن را تبدیل به اولین فضاپیمایی می‌کند که از بخش‌های دورتر منظومه شمسی به مجاورت سیاره ما باز خواهد گشت.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

سیارک‌های تروا که نام خود را از شخصیت‌های اساطیر یونانی گرفته‌اند‌، در دو دسته، گروهی جلو مشتری و گروه دیگر در پشت آن، به دور خورشید می‌گردند. 

دانشمندان امیدوارند که مطالعه این سیارک‌ها از نزدیک، به فهم ما از چگونگی شکل‌گیری سیارات منظومه شمسی در ۴.۵ میلیارد سال پیش و چرایی شکل‌گیری آن‌ها به صورت ساختار کنونی‌شان، کمک کند.

هارولد لوویسون، محقق ارشد این ماموریت کاوش از موسسه «ساوت‌وست ریسرچ» در بولدر در کلورادو، به ناسا گفت: «سیارک‌های تروا باقی مانده از روزهای اولیه منظومه شمسی ما و در واقع فسیل‌هایی از تشکیل سیارات هستند.»

سازمان فضایی آمریکا همچنین گفته است که در تاریخ اکتشافات فضایی، هیچ ماموریت دیگری برای بازدید مستقل از اجسام مختلف در مدار خورشید، به وسعت این ماموریت طراحی نشده است.

«لوسی» که نام خود را از نیای انسانی فسیل‌شده‌ای گرفته است که اسکلت او بینشی منحصر به فرد درباره تکامل انسان فراهم کرده است، از نظر اندازه از یک سر تا سر دیگر آن، بیش از ۱۴ متر است و بیشتر آن متشکل از پنل‌های خورشیدی عظیمی است که برای تامین انرژی فضاپیما استفاده می‌شوند.

همه ابزارهای آن و آنتن دو متری مورد نیاز برای برقراری ارتباط با زمین، بر روی بدنه بسیار کوچکتر فضاپیما قرار دارد.

فسیل لوسی که در سال ۱۹۷۴ در اتیوپی کشف شد، به نوبه خود نامش را از ترانه گروه بیتلز، «لوسی با الماس در آسمان»، می‌گیرد که بارها در اردوگاه محل استقرار تیم ماموریت این کاوش پخش شده است.

گزارش تکمیلی از سایر خبرگزاری‌ها

© The Independent

بیشتر از علوم