بنا به نتایج نظرسنجی نشریه‌ای علمی، محققانی که در عرصه عمومی در مورد کووید‌ـ۱۹ و همه‌گیری این ویروس صحبت کرده‌اند تهدید جانی و حتی گاهی قربانی خشونت فیزیکی شده‌اند.

بر اساس یافته‌های نظرسنجی مجله نیچر از ۳۲۱ محقق، ده‌ها تن از آنان که در عرصه عمومی اظهار نظر کرده‌اند هدف آزار قرار گرفته‌اند. نتایج این نظرسنجی روز چهارشنبه،۲۱ مهر، منتشر شد.

بنا به این بررسی اغلب محققان شرکت‌کننده پس از حضور در رسانه‌ها نوعی از آزار را تجربه کرده‌اند.

اغلب این پژوهشگران یعنی در مجموع ۱۸۱ نفرشان (۵۹ درصد)، گفته‌اند از لحاظ اعتبار علمی مورد هجوم قرار گرفته‌اند. اندکی کمتر از این تعداد یعنی ۱۳۱ نفرشان (۴۲ درصد) گفته‌اند دچار سرخوردگی عاطفی یا جسمی شده‌اند. ۷۲ نفر از آنان (۲۲ درصد) نیز اعلام کرده‌اند به خشونت جنسی یا فیزیکی تهدید شده‌اند و ۴۷ نفر (۱۵ درصد) را تهدید جانی کرده‌اند.

شش نفر از این ۳۲۱ محقق (۲ درصد) هم مورد حمله فیزیکی قرار گرفته‌اند.

عده‌ کمی از این پژوهشگران در گفت‌وگو با این نشریه گفته‌اند برخی محصولات به طور خاص به موضوع سیاسی تبدیل شده است، مانند واکسن کوویدـ۱۹ یا داروی (ضدانگل) ایورمکتین که اثرش در درمان کووید‌ـ۱۹ ثابت نشده است اما برخی معتقدان به نظریه توطئه از آن استفاده کرده‌اند.

گیدئون مه‌یروویتس‌کتس از دانشگاه وولونگونگ استرالیا در مصاحبه با مجله نیچر گفت: «افراد فعال در عرصه واکسن فعال می‌گویند هروقت در باره واکسن مطلبی می‌نویسند از سوی افراد ناشناس با تهدید جانی و نفرت‌ورزی بی‌پایان رو‌به‌رو می‌شوند.»

او افزود: «گمانم بیش از هر کار دیگری که پیشتر انجام داده‌ام بابت ایورمکتین تهدید به مرگ شده‌ام. افراد ناشناس از حساب‌های کاربری عجیب و غریب برایم ایمیل می‌فرستند و می‌گویند «امیدوارم بمیری» یا «اگر دستم به تو برسد یک گلوله حرامت می‌کنم».

دکتر آنتونی فاوچی، مشاور ارشد دولت در زمینه بیماری‌های عفونی، در مصاحبه با نیویورک تایمز گفت مردم او را به آدولف هیتلر تشبیه و اعضای خانواده‌اش را تهدید به مرگ کرده‌اند.

دکتر فاوچی در پادکست «سووِی» گفت: «بیش از هر چیز اثری که این ماجرا بر خانواده‌ام گذاشته ناراحت‌کننده است. یعنی این پیام‌های زشت و حاوی تهدیدهای جانی که خودم و دخترانم و همسرم دریافت می‌کنیم اصلا جالب نیست و نمی‌توانم بگویم اذیت نمی‌شوم. یعنی هرچه شدت و فراوانی این پیام‌ها افزایش می‌یابد بیشتر مطمئن می‌شوم انگیزه‌شان سیاسی است.»

او افزود: «فاوچی عین هیتلر است. دست فاوچی آغشته به خون است. خر گیر آورده‌اید؟ منظورم این است که هرکس نگرش بی‌طرف دارد باید بگوید این دیگر چه مزخرفی است که این خلایق می‌گویند؟ این بابا کل عمرش را صرف نجات جان انسان‌ها کرده است و حالا آمده‌اید می‌گویید عین هیتلر است؟ از این حرف‌ها دست بردارید و واقع‌بین باشید.»

مارکوس لاسردا، سلامت‌پژوه برزیلی، در ماه آوریل ۲۰۲۱ در مصاحبه‌ای با مجله نیچر مدیسین گفته بود بعد از آن‌که نتایج آزمایش‌های تحقیقاتی‌اش را چاپ کرد و نشان داد نظریه قابل درمان بودن کووید‌ـ۱۹ با داروی ضدمالاریای کلروکین نادرست است ناچار شد برای خودش «محافظ‌های مسلح» استخدام کند. مارک فن رانست، متخصص همه‌گیری‌شناسی اهل بلژیک، هم اوایل امسال، ۲۰۲۱، بعد از آن‌که یک تک‌تیرانداز راست‌افراطی قصد جانش را کرده بود همراه همسر و پسرش برای مدت حدود سه هفته در خانه امنی تحت مراقبت محافظان زندگی کرد.

بنا به گزارشی که بی‌بی‌سی در ماه ژوئن منتشر کرد سرباز سابقی به نام یورگن کانینگز علیه ویروس‌شناسان و محدودیت‌های کرونایی مثل قرنطینه سراسری دست به کار شده بود.

این استاد ارشد دانشگاه روز ۲۸ اردیبهشت از همان خانه امنی که همراه خانواده به آن نقل مکان کرده بود در مصاحبه با خبرگزاری بی‌بی‌سی گفت: «تهدیدی بسیار جدی بود. این سرباز سابق تا بن دندان مسلح بود و سه ساعت تمام درست روبه‌روی خانه من در خیابان بالا و پایین می‌رفت و منتظر بود تا از سر کار به خانه برگردم.»

استاد فان رانست آن روز زود به خانه برگشته بود و از قبل در منزلش بود.

او می‌گوید: «متاسفانه آموزش تک‌تیراندازی را گذرانده بود و به سلاح سنگین، مهمات نظامی و جنگ‌افزار مجهز بود. انسان دوست ندارد این جور افراد دنبالش باشند. نترسیده‌ام فقط داریم احتیاط به خرج می‌دهیم. پسرم میلو با آن‌که ۱۲ سال بیشتر ندارد خیلی شجاع است. وضعیت بسیار عجیب و غریبی است. اما آگاهی بهتر از ناآگاهی است چون دست‌کم توانستم این تمهیدات را انجام دهم. آنچه کلافه‌ام می‌کند این است که پسرم حدود سه هفته نتوانسته بیرون برود. از این وضعیت واقعا بیزارم.»

خانم هایدی ته‌ورک، مورخ دانشگاه بریتیش کلمبیا که در مورد اذیت و آزار دست‌اندرکاران امور سلامت در فضای مجازی تحقیق‌ می‌کند، در مصاحبه با مجله نیچر گفت زنان و افراد گروه‌های به حاشیه رانده بیشتر در معرض چنین اذیت و آزارهایی قرار می‌گیرند.

او می‌گوید: «احتمالا سوء‌استفاده از ویژگی‌های شخصی، از جمله این اذیت و آزارها است.»