فرشته حضرتی، همسر لطیف پدرام، نامزد انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، کمتر از شوهرش خبرساز و جنجال برانگیز نیست.
فرشته حضرتی نویسنده و فعال سیاسی و اجتماعی، در رشته پزشکی تحصیل کرده است.
او در دره پنجشیر، زادگاه احمدشاه مسعود، فرمانده فقید ضدطالبان متولد و از هواداران او قلمداد میشود. خانم حضرتی از نویسندگان رُک و از منتقدان بیرحم سیاست در کشورش است. او سالها در اروپا زندگی کرده و مدیریت «رادیو پیام زن» در سوئد را (برای مخاطبان افغان و فارسیزبان) بر عهده خود داشته است.
در دوران مدیریت «رادیو پیام زن»، او هم تهیه کننده و همگوینده برنامههای رادیویی بود. مقالات بسیاری از خانم حضرتی در وبلاگها و سامانههای اینترنتی از جمله وبلاگ شخصی خودش، منتشر شده که نمایشگر دیدگاههای صریح او در پیوند با سیاست، اجتماع، و فرهنگ است.
بهویژه دو مقاله از نوشتههای او در سالهای پس از حمله آمریکا به افغانستان، از جنجال برانگیزترین مقالاتی شد که واکنشهای گستردهای را در میان طرفداران و مخالفانش برانگیخت.
خانم حضرتی در مقالات «تاریخ نگاری یا جعل اسطورههای تاریخی» و «فرهنگ قبیله، بستر تولید بحران!»، زمینههای اصلی بحران ناامنی، جنگ و خشونت در کشورش را فقر فرهنگی در فرهنگ پشتون افغانستان میداند.
او مینویسد:«افغانستان جامعهای متکثر و چند فرهنگی است که هنوز فرهنگ ملی درآن شکل نگرفته است. فرهنگ پشتون مجموعهای از آداب، رسوم، باورها، سنتها، والگوهای رفتاری است که در یک جغرافیای مشخص و توسط یک تیره قومی مشخص بهکار میرود. اما نظر به شواهد و مستندات تاریخی، این فرهنگ تا کنون نتوانسته است بستر تولید تمدن و پرورش تفکر واندیشههای سهیم در افتخارات بشری قرار گیرد. رقابتهای خونین دو خاندان سدوزایی ومحمدزایی و ترویج اخلاق تهاجم و ویرانگری سبب شده است که خشونت، به عنوان یک رفتار اخلاقی، در لایههای متفاوت این فرهنگ نهادینه شود وزمینههای رشد وتولید اندیشههای انسانی مسدود گردد».
او میافزاید:«به همین دلیل است که تولیدات خالص آن در فاصله یک صد سال اخیر، امیر عبدالرحمان و ملا عمر است».
در پاسخ به این مقاله خانم حضرتی، نویسندهای به نام عمر در سال ۲۰۰۸ در کابل پرس نوشت: «در تمامی نوشتهها، فرشته حضرتی در پی آن است تا ثابت سازد که گویا جنوب و فرهنگ و سنتهایش خاستگاه تمامی زشتیها و نابسامانیهای افغانستان و مردمش است. فکر میکنم در جریان نوشتن «فرهنگ قبیله بستر تولید بحران!»، خانم فرشته یا بیش از حد عامی شده است و یا هم ضد مردمی. در نوشتهاش با بیشرمی تمام به ملیت و فرهنگ و رسوم پشتون توهین میکند و با سقوط در منجلاب عامیگری و جهالت «روشنفکرانه»، جنوب و پشتونها را ریشه تمامی بحران افعانستان میداند».
آقای پدرام درباره ازدواج خود گفت:«آشنایی من با خانم حضرتی از طریق مصاحبههایی که با رادیو پیام زن داشتم، شروع شد. در جریان این مصاحبهها متوجه شدم که نظریات مشترک در مسایل اجتماعی وسیاسی داریم و این آشنایی ما منجر به ازدواج شد».
این نامزد انتخابات ریاست جمهوری ماه سپتامبر، میگوید: «بانو حضرتی را به مثابه یک بانوی مبارز و صاحب نگاه راهبردی نسبت به مسایل کشور میدانم. کتابی به نام «بازخوانی یک بحران» از ایشان سالها قبل در کابل چاپ شد. او همچنین در بنیانگذاری شورای عالی همبستگی تاجیکان افغانستان سهم فعالیت داشت».
خانم حضرتی اینک نیز دوش به دوش آقای پدرام به فعالیتهای سیاسی مشغول است و همراه با جمعی از همکارانش، صفحات فیسبوک آقای پدرام را مدیریت میکند.
آقای پدرام درباره همسرش میگوید: «خانم حضرتی همواره در پی ره یافتهای جدیتر برای پیکارها و مبارزات انسانی و عدالتخواهانه بودهاند. بدون شک راهی که روانهایم، راهی مشترک است و این مسیر را با اراده محکم و دوشادوش هم به نتیجه خواهیم رسانید. من از همسرم به خاطر همکاریهای جدی و زحماتی که در راه مبارزه به خاطر عدالتخواهی به عهده گرفته است، از صمیم قلب سپاسگزار هستم».