علی عظیمی و «از عشق و شیاطین دیگر»

علی عظیمی، آهنگسازی که از کلیشه ها فراتر می‌رود. از میان آنهایی که اهل گوش کردن به موسیقی هستند کمتر کسی هست که آهنگ «پیش در آمد» او را نشنیده باشند. قطعه‌ایی که حرف دل نسل جوان امروزی را به زبان موسیقی بیان کرد و همراه با موزیک ویدیویی بی نظیر از چندین دهه خاطرات مردم ایران، خیلی زود نام او را در دنیای موسیقی مطرح کرد و به نوعی تبدیل به اثر برجسته و مانیفست او شد. 

حالا طرفداران او منتظر انتشار جدیدترین آلبوم او با نام «ازعشق و شیاطین دیگر» هستند. به بهانه همین موضوع، با او قرار ملاقاتی  در موزه ی ویکتوریا و آلبرت لندن گذاشتم تا از نزدیک با او و آلبوم جدیدش آشنا شوم. 

علی عظیمی حدود پانزده سالی می‌شود که به بریتانیا مهاجرت کرده و در لندن زندگی می‌کند. او در دانشگاه تهران مهندسی خوانده است و پس از مهاجرت هم در همین رشته ادامه تحصیل  داده است، اما این همه  باعث نشده او به دنیای موسیقی وارد نشود.`

او آهنگ هایش را هم به نوعی مهندسی می‌کند. با دقت و وسواس بسیار با تمام جزئیات کارش برخورد می‌کند. از همان ابتدای کار که فکر خلق اثر جدیدی به ذهنش می‌رسد تا وقتی که تمام قطعات موسیقی را مانند یک سازه مهندسی شده در مجموعه آلبومی منتشر می‌کند. شاید به همین دلیل سبک کار او با بسیاری از دیگر کارهای موجود متفاوت است.

او نام جدید آلبوم «ازعشق و شیاطین دیگر» را از کتابی به همین اسم، اثر گابریل گارسیا مارکز، که اتفاقا در ایران هم ترجمه شده است، الهام گرفته است. اگر چه به قول خودش داستان کتاب ربط مستقیمی به موضوع آلبوم او ندارد اما هر دو اثر حول موضوع عشق شکل گرفته است.

 

او در آلبوم «ازعشق و شیاطین دیگر» ، تلاش کرده شکل گیری عشق بین انسان ها را در ۹ قطعه موسیقی برای شنونده به زبان موسیقی ترسیم کند.

هر آهنگ، در مورد یک مرحله (یا بخش) از این رابطه است که  سعی می‌کند تا حال و هوای احساسات آدمی را در آن مرحله با ملودی موسیقی به شنونده برساند. عشق، که با قطعه «آغازین» یا «نام کوچک» شروع می‌شود و در قطعه «ماه عسل» یا «پناهنده» به اوج می‌رسد، با شروع فصل دیگری در رابطه، به فاز «پشیمانی» یا «بیا» و احساس تنهایی ختم می‌شود. 

اگر چه پس از این تنهایی، علی عظیمی نوید آمدن دوباره عشق را در آلبوم دیگری به نام «کهربای آرزو» به ما می‌دهد. به همین جهت او داستان عشق را مانند بسیاری موضوعات  دیگر در این جهان ، سیال  و در حال چرخش می‌بیند. عشقی که امروز احوال ما را خوش می‌کند، فردا همان عشق می‌تواند ناخوش احوال‌مان کند، اما باز عشق دیگری از راه می‌رسد و این گردش دوران تا ابد ادامه خواهد داشت. موضوعی که هنرمندان و شعرای زیادی هم در آثار خود به آن پرداخته اند. خبر خوش برای طرفداران او آن است که پس از انتشار این آلبوم او کار دیگری را هم در دست دارد و به گفته او، آلبوم «کهربای آرزو» تا حدود زیادی کار شده و به نیمه راه رسیده است. 

 از نکات بسیار جالب و منحصر به فرد آلبوم «ازعشق و شیاطین دیگر» نوازندگان آن است. 

اول اینکه، علی عظیمی برای ساخت  آلبوم اخیرش، از بیست نوازنده  زن و مرد استفاده کرده است. او با توجه به شناختی که از دوستان نوازنده‌اش داشته، هر قطعه را به گروهی خاص سپرده تا حال و هوای هر آهنگ با دیگری متفاوت باشد. شنونده در این آلبوم با صدای نوازندگی چندین  پیانیست، گیتاریست، و حتی نوازندگان مختلف گیتاربیس مواجه می‌شود. نوازندگان در هر آهنگی ، مسیر سبز و خاکستری یک رابطه عشقی را می نوازند. 

دوم اینکه ، گروه نوازندگان متشکل از خارجیان و ایرانیان داخل و خارج از کشور بوده اند. کار و ارتباط  با نوازندگان داخل ایران، با توجه به محدودیت ها و حساسیتی که حکومت ایران دارد، به نظر راحت نمی‌رسد.  

اما در این مصاحبه، با مهاجری که پیوند محکم عاطفی با موطن مادری‌اش دارد، مواجه می‌شوم.

او در این باره گفت که به همکاری با نوازندگان داخل ایران افتخار می‌کند و همیشه این دغدغه و غم را داشته که  بتواند با نوازندگان داخل ایران کار کند در حالیکه بسیاری از آنان استعدادهای بسیار درخشانی دارند. به همین منظور او  برای تکمیل بخشی از این آلبوم، موسیقی خام مورد نظرش را برای نوازندگان داخل ایران فرستاده و آنها پس از اجرای آن قطعه در ایران، آن را برای آخرین صداگذاری به او ارسال کرده اند. 

او با هیجان در مورد یکی از آنان که  نوازنده تعزیه با ترومپت بوده است صحبت می‌کند. موسیقی که در تعزیه ها در ایران استفاده می‌شود برای همه ما آشنا است و معمولا ما را به یاد مراسم ختم و عزاداری می‌اندازد. علی عظیمی از او خواسته تا برای ملودی «نامه» که حالت عزاداری و پایان رابطه عشقی را ترسیم می‌کند، بنوازد. نوازنده ترومپت هم با تلفیقی از موسیقی سنتی ایرانی و خارجی آنرا به زیبایی اجرا کرده و به همین دلیل آنها برای نواختن و در کنار هم بودن فراتر از مرزها و محدودیت ها حرکت کرده اند. 

علی عظیمی بر خلاف  بسیاری دست اندر کاران دنیای موسیقی  که تا آخرین لحظات انتشار آلبوم جدید تلاش می‌کنند همه چیز  پنهان بماند،  نام هنری آلبوم جدیدش را از مدت ها قبل اعلام کرده و حتی قطعاتی از آن را در تور استرالیا نواخته است. جالب تر اینکه طرفداران، او را در خواندن آن قطعات همراهی می‌کردند. او با وجود اینکه مدت زمان طولانی نیست که پا به عرصه موسیقی حرفه‌ای گذاشته است، اما طرفداران پر و پا قرص زیادی  دارد. خودش می‌گوید که به ابراز علاقه و احترامی که برایش قائل هستند، بسیار دلگرم می‌شود. 

اگر چه به نظر می‌رسد عمده طرفداران او را متولدین دهه پنجاه و شصت تشکیل می‌دهند اما بسیاری از بچه‌های نوجوان دبیرستانی هم کارهای او را دنبال می‌کنند. علت این را می‌توان در زبان موسیقی دانست که علی عظیمی از آن استفاده می‌کند. او درد مشترک انسان ها را می‌بیند و آنها را به شیوه‌ای آسان و قابل فهم در آثارش بیان می‌کند. خودش کمتر در این باره صحبت می‌کند و سعی می‌کند تفکراتش را در عمل نشان بدهد و از این طریق به آگاهی مردم بپردازد.

علی عظیمی این روزها، در حال آماده شدن برای اجرای پانزده کنسرت از تور«ازعشق و شیاطین دیگر» است. او و گروه همراهش در تور اروپا از چندین شهر در آلمان اجراها را شروع کرده و آخرین آن را ماه اکتبر در لندن به روی صحنه می‌برند. سپس به شهرهای مختلفی از غرب  آمریکا تا شرق و مرکز این کشور سفر می‌کنند و  پس از مدت کوتاهی وقفه دوباره در دیگر شهرهای اروپا و کانادا با طرفداران دیدار تازه می‌کنند.

آثار موسیقی علی عظیمی داد و فریاد نمی‌کند اما به آرامی حرف از حقوق بشر می‌زند،  تساوی جنسیتی و درد مشترک نوع بشر را به میان می‌کشد و عشق را با موسیقی به تصویر می‌کشد، عشقی که یک روز ما را به اوج لذت می‌برد و روز دیگر آب سردی بر تمام آرزوهای‌مان می‌ریزد. با این همه او در آثارش  به ما نشان می‌دهد که نه غم و نه شادی هیچ کدام ماندنی نیستند و زندگی طاق دوّاری است که تنها صدای عشق در آن باقی می‌ماند.