شکایت رسمی جمعی از فعالان مدنی و سیاسی علیه «سلول انفرادی»

از اسفندماه تاکنون، این سومین مورد ثبت شکایت جمعی در قالب کارزار «توقف سلول انفرادی» است

جعفر عظیم‌زاده، شهناز اکملی، محمد‌ رسول‌اف، مجید دری و نرگس محمدی از افرادی بودند که در این اعتراض جمعی حضور داشتند- تصویر از توییتر @RahmaniTaghi

در ادامه فعالیت کارزار «توقف سلول انفرادی»، سومین گروه از فعالان سیاسی و مدنی که در دوره‌های مختلف حبس در زندان‌های ایران سلول انفرادی را تجربه کرده‌اند، علیه آمران و عاملان نگهداری زندانیان در انفرادی شکایت کردند.

به گزارش کانون مدافعان حقوق بشر، این افراد، پنجشنبه، ششم خردادماه، با حضور در یکی از دفاتر قضایی تهران، شکایت خود را علیه آمران و عاملان سلول انفرادی ثبت کردند.

آن‌ها در شکایت خود، اعمال سلول انفرادی را ناقض «رأی وحدت رویه دیوان عدالت اداری در سال ۸۲» دانسته و بر این اساس خواستار آن شده‌اند که «آمران و عاملان این شکنجه غیرانسانی» تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.

جعفر عظیم‌زاده، شهناز اکملی، محمد‌ رسول‌اف، مجید دری، امیرخسرو دلیرثانی،‌ بهزاد عرب‌گل،‌ حوری فرج‌زاده،‌ معصومه دهقان،‌ راحله راحمی،‌ مزدک علی‌نظری،‌ محمدرضا معمارصادقی، بهزاد همایونی، پوران ناظمی، شکرالله مسیح‌پور،‌ روح الله مردانی، ویدا ربانی و نرگس محمدی افرادی بودند که در این حرکت اعتراضی حضور داشتند.

بسیاری از کارشناسان و فعالان حقوق بشر، نگهداری زندانیان در سلول انفرادی را مصداق شکنجه می‌دانند و حتی براساس قوانین جمهوری اسلامی نیز استفاده از سلول انفرادی مجاز نیست، اما همچنان به‌وفور علیه زندانیان، به‌ویژه فعالان سیاسی و مدنی و در بسیاری موارد برای اخذ اعتراف به‌کار گرفته می‌شود.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

در سال ۱۳۸۲هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در رأی وحدت رویه به شماره ۴۳۵/۸۱/۳۸ مورخ ۸۲/۲/۲۸، غیرقانونی بودن حبس در سلول انفرادی را اعلام کرد و پس از آن در ماده ۵۲۴ قانون آیین دادسی کیفری جمهوری اسلامی ایران، مصوب سال ۱۳۹۲ نیز سلول انفرادی به‌عنوان تنبیه انضباطی حذف شده است.

کارزار «توقف سلول انفرادی» از اسفندماه سال ۱۳۹۹ کار خود را آغاز کرد. نخستین‌بار، بیش از ۲۰ فعال مدنی و سیاسی ساکن ایران که در زندان سلول انفرادی را تجربه کرده بودند، در ۱۱ اسفندماه، علیه آمران،‌ عاملان و مامورانی که آن‌ها را در زمان بازداشت و زندان به سلول انفرادی منتقل کرده بودند، شکایتی را ثبت کردند. 

آن‌ها هم‌زمان بیانیه‌ای با عنوان ««سلول انفرادی شکنجه است، باید متوقف شود» منتشر کردند. با اشاره به این‌که سلول انفرادی مصداق بارز شکنجه و براساس قوانین و اعلامیه جهانی حقوق بشر ممنوع است، در این بیانیه آمده است: «اخذ اعتراف و اقرار تحت شکنجه روحی و روانی حاصل از سلول انفرادی، موجب صدور احکام سنگین زندان و حتی اعدام توسط دادگاه‌ها شده و تحمل حبس انفرادی بسیاری از متهمان را به بیماری‌های جسمی و روحی دچار کرده است.»

در ادامه این کارزار، اول اردیبهشت‌ماه نیز ۱۸ زندانی سیاسی و عقیدتی زندان‌های اوین و رجایی‌شهر تهران شکایت رسمی خود درمورد «سلول انفرادی» را در دفاتر بندهای زندان‌‌ها ثبت کردند.