مسجد شاه دو شمشیره کابل که یکی از بناهای تاریخی و باستانی افغانستان به شمار میرود، بازسازی و مرمت شد.
کار بازسازی و مرمت این مکان تاریخی و باستانی مشهور افغانستان را شرکت خصوصی «انکشاف ملی»، با پرداخت هزینهای از بودجه دولت این کشور، پس از دو سال به اتمام رساند. اکنون دروازه این مسجد تاریخی به روی شهروندان کابل باز است و آنان میتوانند نمازهای پنچگانه خود را در این مسجد ادا کنند.
شرکت «انکشاف ملی»، که کار مرمت و بازسازی مسجد «شاه دو شمشیره» را بر عهده داشت، با انتشار تصاویری از داخل و بیرون مسجد که کار بازسازی و نوسازی آنها تمام شده، در صفحه رسمی خود نوشته است: «کار مرمت مسجد شاه دو شمشیره که سال گذشته از سوی اداره ساختمانی افغان، به شرکت انکشاف ملی واگذار شد، اکنون به پایان رسیده است. پروژه بازسازی این مسجد تاریخی، شامل ترمیم و مرمت ساختمان، تعمیردستشوییها، وضوخانه، نمای بیرونی و سایر بخشهای ضروری دیگر، تکمیل شده است.»
مسجد شاه دو شمشیره، که با قدمت تاریخی بیش از ۱۰۰ سال، در قلب افغانستان و در کنار رودخانه کابل، در چند کیلومتری ارگ ریاستجمهوری این کشور قرار دارد، از جمله مکانهای تاریخی، زیبا و دیدنی افغانستان به شمار میرود که زیبایی خاصی به این شهر بخشیده است. شکوه منحصر به فرد این مکان تاریخی و باستانی، حتی از دورترین نقطه شهر کابل، هم توجه عابران را به خود جلب میکند و هیچ شهروند افغان نیست که با نام این مسجد آشنا نباشد یا آن را از نزدیک ندیده باشد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این که چرا این نام مسجد با «شاه دو شمشیره» گره خورده است، به داستانی برمیگردد که تاریخ نویسان افغان و شماری از شهروندان این کشور، آن را چنین روایت میکنند: که در زمانهای قدیم که افغانستان در دست کفار بود، لیث بن قیس بن عباس، یکی از سرداران جنگی عرب، در برابر کابلستان با دو شمشیر در دو دستش میجنگید و مبارزه میکرد. او تلفات سنگینی به کافران این منطقه وارد کرد و سرانجام خود نیز به دست این گروه کشته و در همین محل که اکنون به نام شاه دو شمشیره معروف است، به خاک سپرده شد. پس از کشته شدن شاه، لشکر مسلمانان، سپاه کابل را که همه کفار بودند شکست دادند و پیروز میدان شدند و پس از پیروزی، در کنار آرامگاه شاه دو شمشیره، مسجدی به نام او بنا ساختند که اکنون یکی از نامدارترین مساجد و اماکن تاریخی کابل به شمار میرود و به نام شاه دو شمشیره مشهور است و خاصوعام آن را میشناسند.
چندین دهه جنگ در این افغانستان به ویژه جنگهای داخلی و خانه به خانه در کابل، مانند سایر مکانهای دیگر تاریخی، به قسمتهایی از مسجد شاه دو شمشیره نیز آسیب زده اما در گذشته جز رنگروغن زدن بر آن، کاری اساسی و بنیادی در زمینه مرمت آن صورت نگرفته بود. این مسجد اکنون پس از بازسازی و نوسازی، زیبایی خاص خود را بازیافته است.
دولت افغانستان پس از باز شدن صفحهای تازه در تاریخ این سرزمین، با تلاشهای که انجام داد، چه در زمان حکومت حامد کرزی، رئیسجمهوری پیشین و ریاستجمهوری فعلی محمد اشرف غنی، بیشتر مکانهای تاریخی و باستانی را بازسازی و نوسازی کرد اما باز هم مکانهای تاریخی و نامدار دیگری هستند که هنوز به شکل ویرانه و خرابه باقی ماندهاند.
دولتمردان افغانستان بارها تاکید کردهاند که هیچ یک از اماکن تاریخی و باستانی این کشور از چشمانشان دور نمانده است و یکی پس از دیگری بازسازی خواهند شد.
افغانستان پر از مکانهای تاریخی و باستانی است که نه تنها در داخل این کشور، بلکه در میان مردم جهان نیز شهره است و خارجیها زیادی این مکانهای تاریخی را حتی از نزدیک تماشا کردهاند اما جنگهای پی در پی در این کشور، سبب شد که شمار زیادی از این مکانهای تاریخی و باستانی کاملا ویران شوند و یا قسمتهایی از آنها تخریب شود و دولت نتواند همه آنها را بازسازی کند.
دولت افغانستان که همچنان هم با صدها مشکل اقتصادی، سیاسی، امنیتی...، دستبه گریبان است اما بازهم توجه خود را از این مکانها تاریخی و باستانی منفک نکرده و همواره برای آبادی آنها کوشیده است؛ تلاشهایی که شهروندان افغانستان از آن به گرمی استقبال میکنند.
میرویس غیاثی، ساکن کابل، میگوید:«متاسفانه جنگ و نبود اوضاع اقتصاد خوب، بهترینها و مشهورترینهای کشور ما را نابود یا قسمتی از آنها را ویران کرد، اما باز هم با تلاشهای وطندوستانه مسئولان ما، شماری از آنها آباد یا نوسازی شدند که از آنان بسیار تشکر میکنم، زیرا مکانها تاریخی، بخشی از هویت ملت و کشور ما است و باید حفظ شود.»
جاوید احمدزی، ساکن کابل، نیز گفت: «این مکانهای تاریخی و باستانی نشاندهنده هویت ملت و کشور ما است، اما ظالمان قرن، با توپ و تفنگ ویران و نابودشان کردند. حالا که دولت ما برای آبادی و نوسازی آنان تلاش دارد، تشکر میکنیم و آرزو داریم که همه بناهای تاریخی و باستانی کشور هر چه زوتر دوباره آباد و زیبا ساخته شود.»