نه در خیابان سئول و نه در خیابان شیخ بهایی تهران دنبال آدرس ساختمان فدراسیون فوتبال و باشگاه پرسپولیس نباشیم. آن ساختمان‌ها دیگر متعلق به این دو نهاد ورزشی نیستند.

شستا، شرکت سرمایه‌گذاری تامین اجتماعی، به دلیل تاخیر فدراسیون فوتبال در پرداخت بدهی دو میلیون یورویی، حکم توقیف سند ساختمان‌ فدراسیون و باشگاه پرسپولیس را از دادگاه دریافت کرد و می‌تواند مرحله انتقال سند را طی کند.

فدراسیون فوتبال ایران برای پرداخت قسط اول قرارداد مارک ویلموتس، سرمربی سابق تیم ملی، از شستا مبلغ دو میلیون یورو قرض کرده بود. شستا، شرکت سرمایه‌گذاری تامین اجتماعی است. در مسئولیت‌های این شرکت نیست که به ورزش حرفه‌ای پول قرض بدهد، آن هم در حالی که تامین اجتماعی در ایران حتی برای پرداخت مطالبات بازنشستگان با بحران مالی مواجه است.

فدراسیون فوتبال در اعلام خبر توقیف دو ساختمان فدراسیون و باشگاه پرسپولیس توسط شرکت شستا، از دنیای شیشه‌ای و ناتوانی‌اش در پنهان کردن اخبار، به عنوان لطف به مخاطب حرف می‌زند. اما از روز امضای قرارداد گزاف با مارک ویلموتس، تماشاگران فوتبال در ایران می‌دانستند که فدراسیون توان پرداخت مبلغ آن قرارداد را ندارد و بدهی بزرگی روی دست فوتبال ایران خواهد ماند.

بدهی دو میلیون یورویی به شستا بابت پرداخت به ویلموتس و رقمی حدود سه برابر این، که باقی‌مانده قرارداد ویلموتس است و فدراسیون ایران محکوم به پرداخت آن به سرمربی سابق تیم ملی شده است، میراث فدراسیون مهدی تاج برای عزیزی خادم، رئیس جدید فدراسیون فوتبال است. فدراسیون ایران به حکم فیفا در پرونده ویلموتس اعتراض کرده است، اما نوبت برگزاری دادگاه عالی ورزش درباره این پرونده، به‌تازگی به دلیل شرایط ویژه شیوع کرونا حدود دو ماه دیگر به تاخیر افتاد. بعید به نظر می‌رسد که فدراسیون ایران برنده این پرونده در دادگاه عالی ورزش باشد.

مارک ویلموتس اگر از تیم ملی ایران جدا نشده بود، تا امروز باید دست‌کم دو برابر مبلغ بدهی فدراسیون به شستا به او پرداخت می‌شد و این هرگز در توان مالی فدراسیون فوتبال نبود. این موضوع سوالی را پدید می‌آورد؛ این که فدراسیون فوتبال در دوره ریاست مهدی تاج با کدام پشتوانه مالی قرارداد با مارک ویلموتس را امضا کرده بود؟ تعجب‌آور است که یک نهاد ورزشی بدون آن که حتی توان پرداخت قسط اول یک قرارداد ۳ ساله را داشته باشد، به امضای آن تن دهد. همین نکته می‌تواند شائبه‌هایی را درباره رفتار اداری مدیران وقت فدراسیون فوتبال بسازد، اما برای این تردید پاسخی پیدا نمی‌شود. بررسی پرونده امضاکنندگان قرارداد ویلموتس هرگز به نتیجه‌ای نرسید و حتی یکی از امضاکنندگان آن قرارداد، حیدر بهاروند است که در فدراسیون جدید نیز به عنوان نایب‌رئیس اول حضور دارد. بارها در اخبار رسمی خبرگزاری‌های ایران از بررسی پرونده قرارداد ویلموتس خوانده‌ایم، اما سرانجام خبری از بررسی واقعی این پرونده نرسید.

ساختمان فدراسیون فوتبال و دو ساختمان باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال، در دوره ریاست محمد دادکان بر فدراسیون فوتبال خریداری شده‌اند. سند ساختمان‌های پرسپولیس و استقلال همچنان به نام فدراسیون فوتبال است و به همین دلیل، شرکت شستا توانست در کنار ساختمان فدراسیون، سند ساختمان باشگاه پرسپولیس را نیز توقیف کند. اگرچه باشگاه پرسپولیس اعلام کرده که مشکل فدراسیون و شستا ارتباطی به این باشگاه ندارد، اما ساختمان این باشگاه از اموال رسمی فدراسیون است و فرصت توقیف را برای شرکت طلبکار از فدراسیون فوتبال فراهم می‌کند. وزارت ورزش و جوانان که سال‌هاست از خصوصی‌سازی پرسپولیس و استقلال خبر می‌دهد، حتی ساختمان‌های این دو باشگاه را به نام آنها نکرده است.

مهدی تاج، رئیس پیشین فدراسیون فوتبال، گفته بود که ستاد مبارزه با تحریم‌ها در ایران دستور پرداخت پول از حساب شرکت شستا به فدراسیون را صادر کرده است. اما آن دستور به این معنا نیست که فدراسیون فوتبال بتواند بدهی را در زمان مقرر پرداخت نکند. ستاد مبارزه با تحریم با این ادعای تاج که فدراسیون فوتبال به دلیل تحریم بانک‌های ایرانی نمی‌تواند مطالبات خود را از فیفا دریافت کند، دستور پرداخت وام را داده بود. اما هرگز شفاف نشد که طلب فدراسیون از فیفا چه مبلغی بود و آیا طلبی معادل مبلغ قرض فدراسیون از شستا وجود داشت که تحریم‌ها مانع واریز آن به حساب ایران باشد؟

باورِ این که شستا ساختمان‌های فدراسیون فوتبال و باشگاه پرسپولیس را به فروش بگذارد، چندان آسان نیست. مناسبات دولتی بین نهادهای ظاهرا خصوصی در ایران، احتمالا مانع رفتارهای قانونی می‌شود. اما فدراسیون فوتبال نه توان پرداخت بدهی به شستا را دارد و نه می‌تواند باقی‌مانده مبلغ قرارداد مارک ویلموتس را در آینده نزدیک به او پرداخت کند.

این وضعیت احتمالا نام دیگری جز ورشکستگی فدراسیون فوتبال ندارد؛ هرچند در نوشتن واژه ورشکستگی همه تعارف کنند.