عبدالله عبدالله: رهبران سیاسی نباید از زبان تهدید و زور استفاده کنند

پیش‌تر گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی تهدید کرده بود که ارگ را محاصره خواهد کرد

عبدالله عبدالله رهبران سیاسی را از استفاده از زبان زور بر حذر داشت - سپیدار

عبدالله عبدالله، رئیس شورای مصالحه ملی افغانستان در رابطه با هشدار گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی به حکومت این کشور واکنش نشان داد و گفت که رهبران سیاسی افغان نباید از زبان تهدید و زور استفاده کنند. باید وضعیت سیاسی و حساسیت‌های کشور را درک کرده و حرف بزنند.

آقای عبدالله، به رهبران سیاسی این کشور گفت: «زبان تهدید و زور نتیجه نمی‌دهد و در شرایط کنونی مردم افغانستان از شما توقع دارند که نباید از زبان خشونت، زور و تهدید استفاده کنید. باید همه متوجه وضعیت باشیم و حساسیت و شرایط را درک کنیم و پیام صلح و همدیگرپذیری و وحدت سر دهیم.»

این واکنش رئیس شورای مصالحه ملی این کشور در حالی صورت می‌گیرد که گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی افغانستان در تازه‌ترین سخنانش در کابل، دولت افغانستان را به نقض معاهده صلح با این حزب متهم کرد و خواستار رهایی زندانیانش از زندان‌های این کشور بدون قید و شرط شد.

آقای حکمتیار به حکومت افغانستان هشدار داد: «اگر مامورین، مجاهدین و افسران حزب اسلامی براساس معاهده صلح که با دولت این کشور دارد در نظام کنونی مدغم و مهاجرین حزب اسلامی در شهرک‌ها اسکان داده نشود ارگ را محاصره خواهد کرد.»

او در ادامه سخانش گفت: «ما خبر داریم که کانتنر کانتینر، اسلحه به گونه قاچاقی وارد افغانستان شده و به گروه‌های مختلف در حالی توزیع است و باید جلو آن هرچه زودتر گرفته شود.»

این هشدار رهبر حزب اسلامی افغانستان با واکنش‌های تند مقامات حکومتی، سیاسیون افغان و شماری از شهروندان این کشور مواجه شده است. آنان این سخنان حکمتیار را در وضعیت کنونی به معنی ایجاد فاصله میان اقوام این کشور می‌دانند و تاکید دارند که سیاسیون افغان باید در وضعیت کنونی برای اتحاد، همدلی و تامین صلح تلاش کنند نه ایجاد فاصله و بی‌اتفاقی.

امرالله صالح، معاون اول ریاست جمهوری افغانستان که از جمله مخالفین سرسخت حکمتیار به شمار می‌رود در پیوند به این هشدارهای وی نوشت: «از چهل سال تلاش‌های فرسایشی توام با بغاوت، کودتا، دسیسه، توطئه، جنگ، و کشتار موصوف را به ارگ نرساند و هیچ آدرس ضد افغانستان نیست که وی به آن مراجعه نکرده باشد و در فرجام باز هم به ارگ نرسید اما وقتی که به بیرق ملی، قانون اساسی و نظام تمکین کرد به ارگ مهمانش کردند تا ساعتی را در یک جمع بگذراند، آن ساعت را نیز ضایع ساخت.»

آقای صالح به کنایه به حکمتیار گفت: «حالا از راکت زدن به حرف زدن تکامل نموده است این بخش را باید ارج بگذاریم. بگذارید بگوید هرچه دلش است. فکاهی‌های سیاسی خبرسازترند.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

عطامحمد نور، از فرماندهان جهادی و با نفوذ افغان نیز واکنش نشان داد و گفت: «حکمتیار پس از سال‌ها فرار و مسکن‌گزینی در دربارهای آن سوی مرز سر تسلیم فرونهاد و تاکنون در قصری که از بیت‌المال کرایه‌اش پرداخت می‌شود زندگی می‌کند و از آن خانه کرایی که توان بیرون شدن را ندارد طرح براندازی نظام را مطرح می‌کند. چقدر خنده‌آور است. حکمتیار بداند همان گونه که مقاومت اول را پیروزمندانه به موفقیت رساندیم، مقاومت دوم را در صورت نیاز و برای دفاع از کشور و مردم شکل خواهیم داد.»

صلاح الدین ربانی رهبر حزب اسلامی نیز در پیوند به هشدار آقای حکمتیار به حکومت افغانستان، نوشت: «در شرایط که افغانستان نیاز به همدلی و همبستگی دارد اظهارات تخریب کننده و عقده‌مندانه جز ترویج نقاق و نفرت و ایجاد فضای تشتت و فاصله بیشتر میان گروه‌ها و نیروهای سیاسی جامعه پیامد دیگر ندارد.»

الهام جهش، ساکن کابل می‌گوید: «نظام کنونی با صدها هزار شهید، معلول و معیوب ساخته شده است و هر روز مردم ما برای حفظ آن قربانی می‌دهد، چگونه کسانی که دعوای رهبری دارد از سقوط و فروپاشی نظام حرف می‌زند. بدانند برای هیچ شهروند عاقل ما سقوط نظام قابل پذیریش نیست و برای حفظ آن تا خون در بدن باشد ایستادگی می‌کنیم و نمی‌خواهیم که به گذشته برگردیم.»

رامش سلیم، ساکن کابل نیز گفت: «فکر می‌کنم که آقای حکمتیار باز هم پشت جنگ‌های داخلی دق شده است و می‌خواهد افغانستان بار دیگر در آتش بسوزد و آنان لذت ببرند. به جای آن که حکمتیار، هشدار بدهد و اذهان عامه را پریشان بسازد بهتر است که راه مذاکره و گفت‌وگو را در پیش بگیرد و به هدف که دارد برسد نه جاری ساختن جوی خون بار دیگر.»

گلبدین حکمتیار، پس از ورود به کابل توافقنامه‌ای سیاسی را با دولت افغانستان به امضاء رسانیده است که دولت افغانستان را مکلف به عملی‌سازی بندهای این توافقنامه می‌سازد. اکنون رهبری این حزب می‌گوید که دولت افغانستان توافقنامه را کنار زده و به تعهدش پایبند نیست و هشدار می‌دهد که اگر به توافقنامه سیاسی توجه نشود، راهپیمایی گسترده‌ای در کابل به راه خواهد انداخت و اگر توجه نشود ارگ را محاصره خواهد کرد.