قرار است دونالد ترامپ و رقیب دموکراتش جو بایدن در روز ۲۹ ام سپتامبر، سه‌شنبه، در نخستین مناظره از سه مناظره انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ رو در روی یکدیگر قرار گیرند. 

هرچند ظاهرا هدف مناظره آگاه کردن مردم آمریکا از مواضع نامزدهاست اما هم مردم و هم رسانه‌ها این مناظره ها را به یک منظور دنبال می‌کنند.

چه کسی پیروز شد؟ 

پاسخ به تعبیر فردی بستگی دارد و برای بسیاری از طرفداران پرو پا قرص هر یک از نامزدها به منزله یک دعواست. هواداران آقای ترامپ – بی تفاوت به عملکردش در مناظره ادعا خواهند کرد که او پیروز شده و پایگاه آقای بایدن هم احتمالا به همین گونه عمل خواهند کرد.

اما پیروزی در مناظرات انتخاباتی لزوما به معنی تغییر عقیده آن گروه از رای‌دهندگان مردد که آن را تماشا می کنند نیست. پیروزی یک نامزد در مناظره از دید مردم پایگاه او را تقویت و تعداد بیشتری را ترغیب به رای دادن کرده و احتمالا از همه مهم‌تر، کمک مالی بیشتری را به سوی او سرازیر خواهد کرد.

هرچند پاسخ به این سوال عمومی که «چه کسی برد» عمدتا به واکنش رای‌دهنده و پوشش رسانه‌ای پس از آن بستگی دارد، اما در طول مناظره باید به دنبال نشانه هایی بود که چه کسی در حال برد و چه کسی در گرفتاری است.  

نشانه‌های غیر کلامی

دکتر تَمی ویجیل، استاد علوم ارتباطات در دانشگاه بوستون و مولف چندین کتاب در مورد کارزارهای مناظرات ریاست جمهوری و لفاظی می‌گوید تماشای نشانه های غیرکلامی نامزدها می تواند حاکی از برداشت آنها از عملکردشان در صحنه باشد.

به گفته دکتر ویجیل، طرز ایستادن و حرکت بدن نامزد انتخاباتی می‌تواند نشانه ای از إحساس او در جریان مناظره باشد.   

او می‌گوید: «به دنبال نحوه ارتباط غیر کلامی باشید. نامزدی که صاف تر و با سر بالا ایستاده احتمالا اعتماد به نفس بیشتری احساس می‌کند. حس اعتماد به نفس را از نحوه ایستادن و حرکت فرد می‌توان تشخیص داد.»

اما نحوه ایستادن تنها نشانه نیست: چشمان نامزد انتخاباتی هم می تواند نشانه ای از حس او در جریان مناظره باشد.

دکتر ویجیل می گوید: «به پایین و این طرف و آن طرف نگاه کردن حاکی از نبود اعتماد به نفس نامزد انتخاباتی درجریان مناظره است. این کار او را مردد نشان می دهد.» 

در مقابل، حفظ تماس و تمرکز چشم نتیجه عکس آن را دارد. به گفته دکتر ویجیل، نامزدهایی که برای صحنه مناظره خوب آموزش دیده‌اند نگاه خود را به دوربین ها می دوزند زیرا با این شیوه میان خود و تماشاگر حس ارتباط به وجود می آورند.   

نشانه‌های کلامی

از آنجا که هرکس با دیگری متفاوت است، تحلیل نشانه‌های کلامی قدری دشوارتر می شود. اما چند نشانه کلی وجود دارد که تماشاگران می توانند آن را در نحوه صحبت نامزدها قضاوت کنند. 

دکترویجیل معتقد است که اصواتی که در میان جملات و کلمات استفاده شده و اوج تاثیر گفتار نامزد انتخاباتی را می‌شکند – مثل «اوهوم» یا «اِم» می تواند حاکی از نبود اعتماد به نفس در او باشد. اما او در عین حال هشدار می دهد که این اصوات در تمام موارد از ناراحتی  نامزد خبر نمی دهد بلکه می‌تواند طرز صحبت طبیعی او باشد.  

پاسخ‌های روشن و دقیق هم نشانه کلامی دیگری از حس نامزد انتخاباتی در کنترل صحنه است.

 دکتر ویجیل می‌افزاید: «از نظر کلامی، هنگامی که کسی اطلاعاتی واقعی را در قالبی دقیق و روشن ارائه می دهد، نمایانگر آمادگی اوست. این معمولا حاکی از آن است که او حس می کند عملکردش خوب است.»

نامزدهایی که در پاسخ دادن شتاب یا در میان جملاتشان مکث می کنند این تصور را در تماشگر به وجود می آورند که نمی دانند درباره چه صحبت می کنند یا این که در پاسخ به سوال آمادگی لازم را ندارند.»

نامزدها

دکتر ویجیل خاطرنشان می کند که هر نامزد انتخاباتی علامت های خاصی در رفتارش دارد که پنجره ای است به طرز فکر او در جریان مناظره.

او می گوید آقای ترامپ وقتی در گوشه قرار گرفته یا به چالش کشیده می شود، دیگری را مورد حمله قرار می‌دهد. او می گوید هرچند دونالد ترامپ همواره حالت تهاجمی و قلدری دارد اما تمایل او به پریدن از شاخه ای به شاخه دیگر و حمله به رقیبش در مراحلی که حس می کند از او عقب مانده جهتش را گم کرده و تشدید می‌شود. 

دکتر ویجیل می گوید: «بعضی‌ها این رفتار را با رفتار یک کودک که در مقابل چالش به دیگری حمله می کند مقایسه کرده اند. او موضوع را عوض می کند و به چیزهایی مثل اهانت یا داستانسرایی متوسل می‌شود. این را در تغییر رفتارش می بینید. نگاهش را به پایین می‌اندازد و اخم می کند.»

اما اگر آقای ترامپ احساس اعتماد به نفس کند، هرچند همچنان مهاجم بوده و در پیام هایش از اهانت به دیگری خودداری نکرده جمله هایش را تمام نمی کند اما حرف هایش را تکرار کرده و در مجموع موضوع را عوض نمی کند.»

دکتر ویجیل در اشاره به جو بایدن می گوید که هنگامی که او خود را در گوشه رینگ می بیند از اصوات در میان کلماتش بیشتر استفاده و ارتباط چشمی با رقیب و حضار را قطع می کند. او در حین صحبت های رقیبش می خندد و گاه خشمگین می شود. 

اگر معاون سابق ریاست جمهوری احساس اعتماد به نفس کند با روانی بیشتری صحبت می کند و از عبارات جاافتاده‌ای استفاده می کند که بخشی از شخصیت سیاسی او شده است.

«او در حالت اعتماد به نفس از عبارات جاافتاده بیشتری استفاده می کند. در این حالت با روانی بیشتری صحبت می کند. او از عبارات عجیبی مثل «یاوه» (malarky در زبان انگلیسی) استفاده می‌کند که از مد افتاده اما نشانه حس اعتماد به نفس اوست.»

نخستین مناظره نامزدهای ریاست جمهوری در روز ۲۹ سپامبر در «کِیس وسترن ریزِرو» دانشگاه کلیولند ایالت اهایو برگزار خواهد شد.