فسیل‌های صمغی؛ حشرات ماقبل تاریخ از رنگ برای استتار استفاده می‌کردند

بخش‌های شاخی این حشرات که مانند انتهای ناخن انسان سخت اما انعطاف‌پذیر است

پژوهش‌گران ۳۵ قطعه فسیل حشرات ازجمله زنبور آبی، نوعی مگس به نام مگس سرباز و چند نوع سوسک فسیل شده در داخل صمغ درخت در معدنی در شمال میانمار، در جنوب غربی آسیا در منطقه مرزی چین و هند کشف کردند - ROBERTO PFEIL / DPA / AFP

یک تیم پژوهشی رنگ واقعی حشرات فسیل شده‌ای را که ۹۹ میلیون سال پیش در صمغ درخت افتاده بودند، کشف کرده‌اند.

در آن دوره دایناسورها از جمله تیرانوسوروس‌ها، ولاسیرِپتورها و تریسراتوپ‌ها در سراسر کره زمین زندگی می‌کردند. 

پژوهش‌گران ۳۵ قطعه فسیل حشرات ازجمله زنبور آبی، نوعی مگس به نام مگس سرباز و چند نوع سوسک فسیل شده در داخل صمغ درخت در معدنی در شمال میانمار، در جنوب غربی آسیا در منطقه مرزی چین و هند کشف کردند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

این تیم متشکل از کارشناسان انستیتوی زمین‌شناسی و دیرینه‌شناسی «نَنجینگ» وابسته به آکادمی علوم چین است.

دکتر چای چنیانگ، استاد دانشگاه و سرپرست تیم پژوهشی می‌گوید: «این صمغ متعلق به دوره زمین‌شناسی کرتاسه و حدود ۹۹ میلیون سال پیش و بی‌تردید متعلق به درختی از نوع کاج بوده که در آب‌وهوای استوایی می‌روید. برخی از جانوران و گیاهانی که در صمغ غلیظ این درخت به تله افتاده‌اند تقریبا کلیه اجزای خود را مثل روز اول حفظ کرده‌اند.»

ناحیه سر، گلو، شکم و پاهای این زنبورها به رنگ‌های سبزـآبی براق، سبز مایل به زرد، آبی مایل به بنفش یا أنواع رنگ سبز است که به گفته پژوهش‌گران مانند رنگ‌هایی است که امروز در زنبورهای نوع آبی مشاهده می‌شود.

این کشف به درک نحوه زندگی این حشرات کمک می‌کند. برای مثال زنبور آبی تخم خود را مخفیانه در لانه زنبورهای زرد و زنبورهای عسل می‌گذارد.

احتمال دارد زنبورهای زرد، از رنگ‌شان به مثابه نوعی استتار استفاده کرده باشند اما این امکان نیز وجود دارد که رنگ بدن زنبور تنظیم‌کننده و نگاه‌دارنده حرارت مرکزی بدنشان هم باشد. 

پروفسور هوانگ دیینگ، یکی از مولفین این پژوهش می‌گوید: «ما هزاران فسیل صمغی دیده‌ایم، اما رنگ‌های حفظ شده در این صمغ‌ها خارق‌العاده است.» 

پژوهش‌گران برای درک این که چرا رنگ این حشرات خلاف دیگر صمغ‌ها، در این صمغ‌های به‌خصوص این‌چنین حفظ شده، بدن دو زنبور فسیل‌شده در این صمغ‌ها را شکافته و زیر میکروسکوپ الکترونی قرار دادند. 

میکروسکوپ‌های الکترونی که از ریزذره به عنوان منبع نور استفاده می‌کند نشان دادند که فسیل‌های داخل صمغ دارای اسکلت‌های حفاظت شده با ساختار ذراتی‌اند که نور را منعکس می‌کنند. استفاده ابزاری از این ریزذره‌ها هم‌چنین به معنی آن است که کوچک‌ترین اجزای مورد آزمایش قابل رویت می‌شود.

در تضاد با فسیل‌هایی که رنگ‌شان را حفظ نکرده‌اند و لایه سخت بیرونی‌شان لطمه دیده و تیره شده، ریزساختارهای حفظ شده این حشرات نشان می‌دهد رنگ‌هایی که در فسیل‌شان دیده می‌شود با دوره کرتاسه که در آن زیست می‌کردند، تفاوتی ندارد.

بخش‌های شاخی این حشرات که مانند انتهای ناخن انسان سخت اما انعطاف‌پذیر است لایه خارجی و حفاظتی بدن‌هایشان را تشکیل می‌دهد. 

این پژوهش در نشریه روندهای انجمن سلطنتی «بی» منتشر شده است.

در میان دیگر فسیل‌هایی که اخیرا کشف شده یک سوسمار عظیم‌الجثه دریایی به نام «آن چیز»، کفتارهای ماقبل تاریخ که فیل‌های ماموت را شکار می‌کردند و سوسمارهای پرنده که از یخ‌های کانادا به دست آمده‌اند نیز به چشم می‌خورند.  

© The Independent

بیشتر از زندگی