بهای طلا امروز برای نخستین‌بار در تاریخ از مرز ۴ هزار دلار گذشت. طبق گزارش رویترز، ساعت ۰۸:۲۰ به‌وقت گرینویچ قیمت نقدی (Spot) طلا ۱.۴ درصد رشد کرد و به ۴۰۳۹.۱۰ دلار در هر اونس رسید؛ قراردادهای آتی دسامبر نیز تا ۴۰۶۱.۸۰ دلار بالا رفت. بازار این جهش را به ترکیب کم‌سابقه‌ای از تنش‌های ژئوپولیتیک و امید به کاهش نرخ‌های بهره آمریکا نسبت می‌دهد.

افزون بر ریسک‌های سیاسی در خاورمیانه و جنگ اوکراین، تعطیلی دولت فدرال آمریکا که امروز وارد روز هشتم شد، انتشار مجموعه‌ای از داده‌های مهم اقتصادی را به تعویق انداخته و پیش‌بینی‌های سیاستی را مبهم‌تر کرده است؛ موضوعی که به گفته‌ی رونا اوکانل، تحلیلگر استون‌اکس، «درجه‌ای از پوشش ریسک از مسیر طلا» ایجاد کرده است.

معامله‌گران اکنون کاهش ۲۵ واحد پایه‌ای نرخ بهره در نشست ماه جاری و کاهشی مشابه در دسامبر را در قیمت‌ها لحاظ می‌کنند.

طلا از ابتدای سال ۲۰۲۵ تاکنون حدود ۵۴ درصد رشد کرده آن‌هم پس از ۲۷ درصد افزایش در سال ۲۰۲۴ و در عمل یکی از بهترین دارایی‌های امسال بوده است.

ورود مجدد سرمایه به صندوق‌های قابل‌معامله مبتنی بر طلا (ETF) در بازارهای توسعه‌یافته، خرید مستمر بانک‌های مرکزی و تضعیف دلار (در افق میان‌مدت) از پیشران‌های اصلی این رالی عنوان شده‌اند.

رویترز می‌نویسد بانک‌های سرمایه‌گذاری از جمله گلدمن ساکس و یوبی‌اس دورنمای قیمتی طلا را بالاتر برده‌اند و برخی سقف ۴۵۳۰ دلار تا پایان سه‌ماهه سوم ۲۰۲۶ را قابل‌دستیابی دانسته‌اند.

جیووانی استاونُوو، تحلیلگر یوبی‌اس، نیز می‌گوید تا وقتی که کاخ سفید از نرخ‌های بهره پایین‌تر حمایت می‌کند، جذابیت طلا پابرجا می‌ماند.

اثر موج صعودی طلا بر دیگر فلزات گران‌بها هم دیده شد: نقره حدود ۲ درصد رشد کرد و به ۴۸.۷۶ دلار رسید؛ پلاتین تا ۱۶۴۶.۱۹ دلار بالا رفت و پالادیوم ۴.۱ درصد تقویت شد و به ۱۳۹۳.۰۶ دلار رسید.

تحلیل تازه دیگری از رویترز تاکید می‌کند «تمام عوامل کلاسیک حامی طلا» هم‌زمان فعال‌اند: از نااطمینانی سیاسی–اقتصادی جهانی و خرید بانک‌های مرکزی تا افزایش تقاضای فیزیکی و ETFها؛ به‌طوری‌که سپتامبر به‌تنهایی رشدی دورقمی برای طلا ثبت کرد.

بازارها این رکورد را نتیجه‌ی پناه‌بردن سرمایه به دارایی‌های امن و چرخش تدریجی سیاست پولی آمریکا می‌دانند. با این‌همه، کارشناسان هشدار می‌دهند هر نشانه‌ی کاهش تنش‌های ژئوپولیتیک یا تغییر لحن انقباضی فدرال رزرو می‌تواند مسیر طلا را مقطعی تعدیل کند؛ هرچند فعلا «موتورهای اصلی افزایش قیمت» از بدهی‌های بالا و تنوع‌بخشی ذخایر گرفته تا ریسک‌های سیاسی به نفع فلز زرد روشن‌اند.