وقتی شاهدخت دایانا در سال ۱۹۸۸ در مسابقات اسبدوانی رویال اسکات حاضر شد، لباس خالخالی و کلاه گردش توجه بسیاری را جلب کرد. بیش از سه دهه بعد، کاترین، شاهدخت ولز، با لباسی مشابه از الساندرا ریچ بار دیگر یاد دایانا، مادرشوهر مرحومش، را زنده کرد. این لباس با یقه بسته و چیندار همان طرح خالخالی جاودان را داشت.
به گزارش سیانان، طرحهای خالخالی همواره در تاریخ مد حضور پررنگی داشته است و اخیرا نیز بیش از هر زمان دیگری دیده میشود. در ژوییه سال جاری، جولیا گارنر در افتتاحیه فیلم «سلاحها» در لسآنجلس، لباسی یکطرفه و خالریز از مجموعه گوچی به تن داشت. یک روز پیش از آن، رز بایرن در مراسم رونمایی فصل دوم سریال «عشق افلاطونی» با لباسی دکلته و سیاهوسفید از نام تجاری بلژیکی برنادت ظاهر شد.
هیلی بیبر نیز با شلوار کوتاه خالخالی در تابستان دبده شد. حتی ریانا و ایسپ راکی با طرحهای خالخالی، از جمله کراوات اختصاصی نام تجاری ارل (ERL)، توجه نشریه ووگ را جلب کردند که آن را «تابستان خالخالیهای متفاوت» نامید. در هفته مد کپنهاگ، این طرح محبوبتر از طرحهای گل، راهراه و پلنگی بود و در شالگردنها، کتها، شلوارکها و دستمالها دیده میشد.
محبوبیت این طرح به حدی است که پینترست آن را یکی از روندهای اصلی پاییز ۲۰۲۵ معرفی کرد. جستوجوی «لباس خالخالی» ۱۰۲۶ درصد و «ناخن خالخالی» ۱۲۹۶ درصد نسبت به سال قبل رشد داشت.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
به گفته جورجینا ریپلی، نمایشگاهگردان طراحی مدرن در موزههای ملی اسکاتلند، انقلاب صنعتی امکان تولید منظم و دقیق این نقش را فراهم کرد. در دهه ۱۸۴۰، همزمان با تب رقص «پولکا» در اروپا و آمریکا، این نام با پارچههای خالخالی (پولکا دات) پیوند خورد. اما در قرون وسطی، خالها تداعیکننده بیماریهایی چون طاعون و جذام بودند و بار منفی داشتند.
با پیشرفت نساجی در اوایل قرن نوزدهم، طرح خالخالی به نماد مدرنیته تبدیل شد و میان زنان طبقه ثروتمند طرفدار پیدا کرد. در یک تصویر مد مربوط به ۱۸۲۷، زنی با لباس صورتی و مشکی خالخالی به تصویر کشیده شده است.
دهه ۱۹۲۰ نقطه عطفی برای خالخالیها بود. نورما اسمالوود، ملکه زیبایی آمریکا در ۱۹۲۶، با مایوی خالخالی ظاهر شد. دو سال بعد، والتدیزنی مینی ماوس را با پیراهن قرمز خالخالی معرفی کرد که جایگاه این طرح در فرهنگ عامه را تثبیت کرد.
از آن پس، در هر دهه رد طرح خالخالی در مد و فرهنگ دیده میشود: از کتوشلوار خالخالی کاترین هپبورن در فیلم «زن سال» (۱۹۴۲)، تا مرلین مونرو در دهه ۱۹۵۰، توییگی در دهه ۱۹۶۰، شاهدخت دایانا در دهه ۱۹۸۰ و جولیا رابرتس در فیلم «زن زیبا» (۱۹۹۰).
نامهای تجاری نیز از این طرح الهام گرفتهاند. کوم دگارسون پلی تیشرتها و کفشهای خالخالی را به کالای خاص و محبوب تبدیل کرده است. آثار یایویی کوساما، هنرمند ژاپنی، نیز بر پایه طرح خالخالی است و در همکاریاش با لویی ویتون (۲۰۱۲) طرحهای خالخالی رنگارنگ روی کیفها نقش بست.
در دنیای مد خیابانی نیز لباس خالخالی زارا در سال ۲۰۱۹ یکی از پرفروشترینها بود.
طرحهای خالخالی در چرخههای مد همواره بازمیگردند. در نمایشهای بهار و تابستان ۲۰۲۵، نامهای تجاری مانند والنتینو و کارولینا هررا مجموعههایی از این طرح به نمایش گذاشتند. در پاییز و زمستان ۲۰۲۵ نیز دریس ون نوتن، نینا ریچی، سندی لیانگ، اسکیاپارلی و روخ تفاسیر تازهای ارائه کردند. در مجموعه بهار و تابستان ۲۰۲۶ نام تجاری سلین با طراحی مایکل رایدر، طرحهای خالخالی در جزئیات یقه لباس و دامنها به کار رفتهاند.
به گفته کیتی روئنسومران، مشاور مد و طرفدار این طرح، راز ماندگاری طرح خالخالی در تنوع و انعطافپذیریاش است که «میتواند جسورانه یا ظریف، بازیگوش یا شیک باشد. همهچیز به نحوه استفاده بستگی دارد». او توصیه میکند با ترکیب خالهای بزرگ با طرحهای راهراه یا لوازم جانبی ساده، جلوهای متعادل و در عین حال چشمگیر ایجاد شود.