صبح روز شنبه ۴ مرداد، در حمله مسلحانه به ساختمان دادگستری زاهدان ۹ نفر کشته شدند.

روابط عمومی قرارگاه قدس نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در بیانیه‌ای اعلام کرد: «تعداد شهدای این حادثه تروریستی به ۶ نفر رسید و ۲۲ نفر هم مجروح شدند.» سه نفر از مهاجمان هم با تیراندازی نیروهای امنیتی کشته شدند. در این بیانیه همچنین ادعا شده است که «اکثر شهدا و مجروحین از شهروندان عادی» بوده‌اند. سپاه می‌گوید یک زن و کودک هم در میان کشته‌شدگان بوده‌اند و همچنین وضعیت تعدادی از مجروحان وخیم است.

گروه جیش‌العدل با صدور بیانیه‌ای، مسئولیت این حمله را پذیرفت. جیش‌العدل در سال‌های اخیر علیه نیروهای سپاه پاسداران و پلیس و سربازان مرزبانی و پاسگاه‌های شهرهای مرزی ایران، حملات مسلحانه متعددی را انجام داده است. علاوه بر جمهوری اسلامی، ایالات متحده آمریکا، ژاپن و نیوزیلند نیز این گروه شبه‌نظامی را به‌دلیل ترور افراد غیرنظامی در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داده‌اند.

در توصیف این رویداد، خبرنگار صداوسیمای ایران گفت مهاجمان عملیاتشان را با پرتاب نارنجک به داخل ساختمان دادگستری زاهدان آغاز و سپس شروع به تیراندازی کردند.

همچنین جانشین فرمانده انتظامی استان سیستان و بلوچستان، اعضای جیش‌العدل را «یک تیم تروریستی وابسته به صهیونیسم» معرفی کرد و افزود: «در پی انفجار نارنجکی که یک نفرشان به داخل ساختمان دادگستری انداخت، متاسفانه شاهد شهادت تعدادی ارباب رجوع، ازجمله یک بچه حدود یک ساله و یک مادر بلوچ هستیم.» جزئیات این سخنان، با توصیف خبرنگار صداوسیما که گفت این مادر و کودک در خیابان روبه‌روی ساختمان دادگستری و هنگام فرار مهاجمان جان باختند، تناقض دارد.

اقدامات خشونت‌آمیز جیش‌العدل در سیستان و بلوچستان ایران سابقه‌ای بیش از یک دهه دارد و در این مدت، نه‌تنها بارها جان نیروهای سپاه پاسداران و انتظامی را گرفته، که به تنشی دائمی در روابط جمهوری اسلامی با همسایگان شرقی‌اش، به‌ویژه پاکستان و افغانستان، دامن زده است. این گروه که پس از فروپاشی جندالله و اعدام عبدالمالک ریگی در سال ۱۳۸۹ شکل گرفت، از سال ۱۳۹۱ به رهبری صلاح‌الدین فاروقی فعالیتش را تشدید کرد و با انفجارهای کنار جاده‌ای و عملیات‌های ایذایی و حمله به پاسگاه‌ها و کاروان‌های نظامی ایران، بارها دست به عملیات زده است.

در فروردین ۱۴۰۳، حملات گسترده جیش‌العدل به چند مرکز نظامی در راسک و چابهار، این استان را به صحنه درگیری‌های خونین تبدیل کرد. بنا بر آمار رسمی، در این حملات پنج نیروی جمهوری اسلامی، از جمله سه مامور فراجا و دو نیروی سپاه، کشته و دست‌کم ۱۰ شهروند زخمی شدند.

پیش‌تر نیز شش مامور انتظامی در حمله این گروه به جاده سوران‌ـمهرستان کشته شدند؛ حمله‌ای که باعث شد یعقوب رضازاده، دبیر کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی، طالبان افغانستان را به همکاری با جیش‌العدل متهم کند. این ادعا در حالی مطرح شد که رحمت‌الله نبیل، رئیس امنیت ملی دولت پیشین افغانستان، نیز در مرداد ۱۴۰۰ گفته بود شماری از نیروهای جیش‌العدل با هماهنگی پاکستان برای کمک به طالبان وارد نیمروز، هرات و فراه شده‌اند.

درگیری نیروهای امنیتی با جیش‌العدل ابعاد فرامرزی هم یافته است. دی‌ماه ۱۴۰۲، با اوج گرفتن حملات متقابل، سپاه پاسداران چندین موشک به خاک پاکستان شلیک کرد و مدعی شد مخفیگاه‌های جیش‌العدل را هدف گرفته است. سپس پاکستان نیز در بامداد ۲۸ دی به روستایی در سراوان حمله کرد که به گفته مقام‌های ایرانی در نتیجه آن چند زن و کودک کشته شدند. این تبادل آتش، کم‌سابقه‌ترین رویارویی مستقیم نظامی ایران و پاکستان در دهه‌های اخیر بود و باعث شد دو کشور سفیران یکدیگر را فرا بخوانند.

افزون بر این، تنش دیگری هم در همین دوره میان دو حکومت ایران و پاکستان رخ داد. پس از آنکه دولت پاکستان لشکر زینبیون را، گروهی متشکل از شیعیان پاکستانی و افغان که تحت حمایت سپاه در سوریه جنگیده‌اند، در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داد، رسانه‌های حکومتی ایران با انتقاد از این تصمیم، دولت اسلام‌آباد را به تساهل دربرابر گروه جیش‌العدل متهم کردند. آنها پرسیدند چرا در حالی که جیش‌العدل ده‌ها نظامی ایرانی را کشته، هنوز در پاکستان گروهی تروریستی اعلام نشده است، اما اسلام‌آباد این انتقادها را رد و تاکید کرد که اقداماتش برای حفظ امنیت ملی پاکستان است.