چین در ادامه همکاری با رژیم طالبان در زمینه تقویت منابع اقتصادی، در نظر دارد دسترسی بدون تعرفه این گروه به بخش‌های ‌ساخت‌وساز و انرژی را فراهم کند. چین همچنین تلاش می‌کند برای پیوستن طالبان به بازارهای بین‌المللی تحت نفوذ پکن امکاناتی در اختیار این گروه بگذارد تا متحد منزوی خود را، که به‌دلیل نقض گسترده حقوق بشر تحت تحریم‌های دولت‌های غربی قرار دارد، نجات دهد.

رویترز در گزارشی نوشت که کشور فقیر افغانستان در مقابل همکاری چین با طالبان، می‌تواند منابع معدنی گرانبهایی را به چین ارائه دهد که چین از آن در زمینه گسترش زنجیره اقتصادی‌اش استفاده کند.
فروش ذخایر لیتیوم، مس و آهن افغانستان به بزرگ‌ترین خریدار کالاهای جهان، به طالبان کمک می‌کند تا اقتصاد بیمارش را تقویت کند. براساس گزارش‌های سازمان ملل متحد، اقتصاد افغانستان با بازگشت طالبان به قدرت «عملا فروپاشیده» است. همکاری‌های چین با طالبان و نفوذ چین در زمینه تصاحب قراردادهای استخراج معادن در افغانستان می‌تواند جریان درآمد حیاتی را برای طالبان فراهم کند، در حالی که ذخایر بانک مرکزی افغانستان در خارج از این کشور همچنان مسدود است.

ژائو شینگ، سفیر چین در افغانستان، روز پنج‌شنبه سوم آبان، در شبکه ایکس نوشت که چین رژیم طالبان را ۱۰۰ درصد از تعرفه‌ها معاف می‌کند. سفیر چین این سخن را در ملاقات با مولوی عبدالکبیر، معاون سیاسی نخست‌وزیر رژیم طالبان، بیان کرد و افزود که چین در عرصه‌های مختلف با افغانستان همکاری می‌کند.

براساس داده‌های گمرک چین، رژیم طالبان سال گذشته ۶۴ میلیون دلار کالا به چین صادر کرده‌ که نزدیک به ۹۰ درصد آن کاج چَلغوزه (جلغوزه) بود، اما دولت طالبان اعلام کرده است که مصمم است سرمایه‌گذاران خارجی پیدا کند که به کمک در تنوع‌بخشی به اقتصاد این کشور و بهره‌برداری از ثروت‌های معدنی آن مایل باشند.

با اینکه پس از خروج نیروهای آمریکایی و متحدان بین‌المللی در ائتلاف مبارزه با تروریسم، علاقه‌مندی چین به سرمایه‌گذاری در افغانستان افزایش یافته است و چندین شرکت بزرگ چینی با رژیم طالبان در زمینه استخراج معادن نفت، طلا و مس قراردادهایی را امضا کرده‌اند، اما هنوز برای سرمایه‌گذاری و آغاز کار این پروژه‌ها عملا اقدامی نشده است. یکی از نگرانی‌های عمده کشورها و شرکت‌های سرمایه‌گذار در افغانستان، فعالیت روزافزون داعش خراسان، شکل نگرفتن دولت فراگیر، به رسمیت شناخته نشدن حکومت طالبان و بی‌ثباتی آینده سیاسی افغانستان است.

به‌رغم اینکه هیچ یک از دولت‌های جهان رژیم طالبان را به رسمیت نمی‌شناسند، شی جین پینگ، نخستین رهبر یک کشور بود که در ژانویه ۲۰۲۴، استوارنامه بلال کریمی، سفیر طالبان در پکن، را پذیرفت.

GNJJTbhWcAED4vN.jpeg

نورالدین عزیزی، وزیر تجارت و صنایع رژیم افغانستان، اکتبر گذشته به رویترز گفت که طالبان می‌خواهند رسما به «ابتکار کمربند و جاده»، که از بزرگ‌ترین طرح‌های توسعه اقتصادی در منطقه و جهان است بپیوندند.
طالبان همچنین از چین خواسته است تا اجازه دهد بخشی از پروژه ۶۲ میلیارد دلاری کریدور (دالان) اقتصادی چین-پاکستان باشد، پروژه‌ای که منطقه غنی از منابع سین‌کیانگ چین را به بندر دریای عربی گوادر پاکستان متصل می‌کند.

همچنین طالبان خواستار شرکت در نشست سران دولت‌های عضو بریکس و شانگهای شدند، اما هنوز هیچ یک از این درخواست‌ها پاسخ مثبت نگرفته است.